zy to normalne, że tak bardzo tęsknię do tamtego miejsca?

Dwa razy byłam po 3 miesiące w Holandi, pracując przy uprawach owoców itp Pracowałam strasznie ciężko, od 5 rano do 20 (minimum) z godziną przerwy na obiad Było ciężko, byłam tam sama za pierwszym razem- szkoła życia, test dla psychiki i w ogóle W tamtym roku już nie byłam tam, bo spędziłam wakacje z moim ukochanym. On nie zgadza się na to, abym tam kiedykolwiek wyjechała do pracy. Powiedział, że już raz byłam gdy już byliśmy razem i to był błąd, że się na to zgodził. Że on ma tyle pieniędzy, że ja nie muszę tak ciężko pracować.. A ja.. jak przychodzi maj i czuję to coś w powietrzu..to tak tęsknię za tamtym miejscem, tak bardzo. Wiem, że mój ukochany chce dla mnie dobrze, troszczy się. Ale ja nie chciałabym tam jechać dla pieniędzy, on mnie nie rozumie. Tamto miejsce i taka praca uzależnia. Nie wiecie co się ze mną dzieje jak wychodzę na świeze powietrze. Ja usycham z tęsknoty. Wiem, że to nie jest typowy temat o związku itp Po prostu musiałam się wypisać. Nie wiem sama już co mam myśleć o sobie, tęsknię do tak ciężkiej pracy, do mieszkania w 20 osobowych sypialniach, gotowania na jednej wielkiej hali dla 120 osob, do noszenia naraz 3 skrzynek truskawek(w sumie 18 kilogramow, przy czym jadąc tam ważyłam 49 kilo) ja naprawde nie wiem co o tym myśleć

mam bardzo podobnie- jako dziecko calutkie wakacje pracowałam na polu u babci- babcia nie miała synów tylko córki a zieciowie do prac polowych niekoniecznie się nadawali- i tak npiepszaliśmy wszyscy od rana do wieczora - nie wiem co to są inne wakacje- ale nie żaluję- atmosfera takich prac i miejsc , pot na plecach i ta przerwa na posiłek- to coś czego nie zapomina się do koońca życia- kiedy przychodzi lato do dziś czuję to w powietrzu

Są miejsca, które nie wiedzieć dlaczego wyciskają na nas niezatarte piętno. Sa miejsca, do których się tęskni aż w środku wszystko boli. Jedź, dziewczyno, jedź, nie oglądaj się na nic. Rób to, co sprawia ci przyjemność. Po wielu latach właśnie to będziesz wspominać.