Czy pomogliście komuś dostać albo znalezc prace?

opiszcie krotko swoja historie jesli temat Was dotyczy.

Tak 2 razy i za kazdym z nich nie spotkała mnie raczej zadna wdziecznosc. Gdy ja była w potrzebie to w ok. 99% przypadków kiedy prosiłam kogos o pomoc spotykałam sie z totalną olewką lub super odkrywczymi radami typu - poszukaj w wyborczej tam jest duzo ogłoszeń. Raz jedna kolezanka wzieła moje cv i chyba zrobiła z niego niezłą polewke w firmie. Po czym stwierdział, że ze studiami, 2 językami i szkołą pomaturalna mam o wiele za słabe wykształcenie zeby byc u niej w firmie recepcjonistką. Wiecej nikomu nie pomogę.

:( a moze ktos inny ma bardziej optymistyczne doswiadczenia z tego zakresu? oczywiscie ci ze złymi tez sa mile widziani, czy warto pomagac komus dostac prace?

ja napisze moze bardziej z punktu widzenia pracodawcy: o osobie ktora mi dala prace poniewaz zlitowala sie nad moim losem, bylam po maturze,szukalam pracy i mialam ciezkie zdarzenie losowe w rodzinie(nie bede sie zaglebiac). Ta osoba (nie znalam jej wczesniej)przyjela mnie do pracy do swojej firmy i pracowalam tam kilka lat ale przez ten czas zdazylam..zakochac sie w jednym z pracownikow i to byl w sumie koniec mojej kariery tam, szefowej odbilo doslownie na tym punkcie,wczesniej byla dla mnie bardzo w porzadku a z czasem gdy zauwazyla ze rozmawiam z ''tamtym panem'' zaczela byc wrecz chamska wobec mnie, robila bardzo wiele rzeczy aby doprowadzic mnie do samozwolnienia...w koncu nie wytrzymalam odeszlam a z tamtym mezczyzna nadal utrzymuje kontakt. mysle ze szefowa bardzo zalowala ze ''zalatwila'' mi te prace :)

dodam jeszcze ze ja przez ta znajomosc ze wspolpracownikiem w zaden sposob nie olewałam swoich obowiazkow, i nadal pracowalam sumiennie, no ale widocznie szefowa zzerała zazdrosc bo nie wiem co innego mogla mi zarzucic

izudorra a czy ty bys w takiej sytuacji komus pomogła?

w takiej sytuacji czyli jakiej?jakbym wiedziala wczesniej ze osoba sie zakocha w kims w mojej firmie?tak,pod warunkiem ze te relacje nie przenosilaby na grunt firmy

nigdy nie przewidzimy tego co sie moze stac jesli przyjmiemy kogos do pracy albo nawet zalatwimy mu ją gdzies:( no ale piszcie o swoich doswiadczeniach

pracowalam kiedys z dziewczyna ktora zostala przyjeta do tej pracy ''po znajomosci'' i w ciagu roku awansowala ze stanowiska asystenckiego na kierownicze, no ale jej pomogl w tym szef firmy bo byl znajomym jej rodzicow, dziewczyna sama sie wygadala na poczatku pracy, a nie miala zadnego doswiadczenia i byla swiezo po szkole jak do nas przyszla, takze bez znajomosci daleko sie nie zajdzie...moze to nie do konca chodzi o to w tym temacie ale pomyslalam ze napisze o pracy po znajomosciach

Ja mam na koncie 9 osob. Pracuje za granica w firmie gdzie bardzo cenieni sa polacy, jako,ze szefostwo nie wie jak i gdzie szukac polakow takze ja wzielam na siebie ten obowiazek. Dodam,ze do tej pracy nie trzeba w sumie umiec dobrze jezyka...wystarczy stopien komunikatywny, ale i bywaly osoby bez zadnej znajomosci angielskiego, takze robilam tazke za tlumacza. Niektore osoby pracuja do dzis, jedna laska pracowala tylko 1 dzien bo na drugi sie nie pojawila( nawet nie zadzwonila, ani nie napisala,ze nie chce tej pracy). Pomoglam tez koledze znalesc sie tutaj (odebralam z lotniska,znalazlam mieszkanie , pomoglam zalatwic formalnosci, pokazalam miasto itp. prace sam sobie znalazl) Co do wdziesznosci....roznie to bywa, jedni mowia,ze wszystko zawdzeczaja sobie, inni zapomnieli podziekowac....chyba tylko w 2 przypadkach uslyszalam szczere dziekuje, a w jednej dziewczynie znalazlam swietna kolezanke...

pepea- a wiec duzo dobrych uczynkow masz na sumieniu, mam nadzieje ze jak sama bedziesz w potrzebie (czego oczywiscie nie zycze) to tez znajdzie sie ktos kto wyciagnie do Ciebie reke

Wlasnie robie tak bo bylam w takiej potrzebie i pomogli mi obcy zyczliwi ludzie, takze chyba obalam teze ,ze za granica trzeba obawiac sie polakow....oczywiscie jest roznie,ale bynajmniej ja jeszcze " nie przejechalam " sie na zadnym rodaku....i oby tak dalej :)