nieudana miłość...

miało byc tak pieknie a wyszło... jak zawsze... I jak tu sobie poradzic z tesknotą, powstrzymac te setki mysli ktore co chwile przychodza na temat osoby w ktorej sie zakochalismy, którą kochamy? jak pogodzic sie z rozstaniem kiedy na powrot nie ma juz szans? ile mozna rozgrzebywac to, co było ? :(

a co sie stało?dlaczego nie mozecie razem byc?napisz cos wiecej

po 1: roznica wieku - 16 lat po 2: on ma corke o ktorej przez 4 miesiace slowem nie wspomnial; a napisał mi o niej... na gg :/ po 3: wyjechał za granice i tyle go widziałam; nie daje znaku zycia od 3 miesiecy. i jak tu miec jakiekolwiek nadzieje? mowił ze kocha, ze mu zalezy, starał sie wiec uwierzyłam... i tez sie zakochałam. i od walentynek kiedy ostatni raz sie widzielismy nie ma godziny zebym za nim nie zatesknila, nie pomyslała, nie martwiła sie i smuciła... chcialabym zapomniec, tylko zapomniec.

zapomnisz. a ludzie czasem po prostu KŁAMIĄ. ot i cała historia :P

z Gdyni, żeś mi niemiło przysrała , więc się strzeż.... po tym co napisałaś, tym razem na pomarańcz, abyś nie wiedziała kto....

Z wielką chęcią i ochoczo targam końskie teleskopy... ...nocą

hahaha tylko tak paradoksalnie to ty mnie sie boisz piszac jako aninim. no ale ok stary, czekam na rewanz :] tylko zebys sie przypadkiem nie zdziwił... :]