czy ktoras z Was odzyskala kontakt z ojcem ktory Was opuscil?

snil mi sie dzisiaj jakos tak niespodziewanie moj biologiczny ojciec z rodzina. Jakos na codzien nie doskwiera mi jego brak ale czasem nachodzi mnie mysl zeby poszukac z nim kontaktu , przypomniec o sobie. Ale czy jest sens po tylu latach? Czy warto burzyc ich spokoj rodzinny?

ale nie wiem jak bylo. Moze to moja mama zabraniala mu kontaktow ze mna. Chcialabym znac prawde.

ile masz dzis lat?

25, podobno spotykal sie ze mna tylko przez kilka miesiecy po urodzeniu wiec nie znam go zupelnie

mój nas opuścił jak miałam 4 lata i przepadł mama cały czas czekała była przez te lata sama dzis mam 22 lata i wiem jedno - nigdy nie miałam ojca i nigdy mi go nie brakowało :) nie chciałabym go szukać a jeśli żyje życze mu wszystkiego najlepszego :) szkoda tylko że nie miał odwagi normalnie odejść tylko uciekł od mojej mamy .......

generalizując- nie szukaj kontaktu na sile zostaw go w spokoju tak bedzie lepiej..... nie wiesz jak zereaguje skoro przez 25 lat sie nie odzywal

ehhhss tylko ja nie wiem jak bylo u mnie.. nie zakladam huraoptymistycznej wersji , ale jest to prawdopodobne ze to moja mama zabraniala kontaktu z ojcem. Problem w tym ze on mial wczensiej swoja rodzine...

Przepraszam- z jakiej racji ma sie generalizując usuwać w cień- jakby nie istniała? ktoś ją qrde do życia powołał! generalizując- \"nowa\" rodzina twojego ojca to takze twoja rodzina! masz rodzeństwo i masz prawo utrzymywać kontakty z tatą i tym rodzeństwem. A jesli by sie ciebie ojciec wypierał, unikał kontaktu, czy nie chciał się spotykac to powinnas mu powiedziec w cztery oczy co na jego temat myslisz.

usuwam "nowa":D

ja odzyskałam - zdążyłam przed Jego śmiercią wersja ojca całkowicie różniła się od wersji mojej matki CAŁKOWICIE - tzn nie miała ani jednego punktu wspólnego - no może poza moim poczęciem w sumie - nic nie wiem nadal i się już nie dowiem ale jeżeli czujesz, że musisz poznać korzenie - zrób to! nie oczekuj jednak zbyt wiele po spotkaniu i rozmowie pozdrawiam :)

musisz się nauczyć egzekwowania tego co sie tobie nalezy nie tylko od ojca, ale od facetów w ogóle

bedzie mi ciezko bo on nie meiszka w polsce.. zastanawialam sie czy najpierw do niego nei napisac, ale nie wiem czy list dojdzie a jesli dojdzie to czy dotrze do jego rak. Boje sie jakby bylo jakbym juz go spotkala. Co bym miala powiedziec? czesc, pamietasz mnie?

doprawdy- ale w tobie jadu dużo://// taaa niech rozwala rodzine ojca niech krzywdzi jego nową żone i dzieci co tam :////// najważniejsza jest przecież ona!

moi rodzice rozwiedli się, gdy byłam mała. Z ojcem nie mam żadnego kontaktu !!!(jest prawnikiem , ma trójkę innych dzieci) NIGDY nie szukał kontaktu, nigdy go nie obchodziłam , mam 25 lat

ale ludzie.. ja nie chce rozwalac niczyjej rodziny. Nie jestem egoistka myslaca ze jak mnie splodzil to mi sie cos od niego nalezy. Czasami tylko chcialabym sie dowiedziec jak to bylo bo po prostu nie wiem

jest to dla mnie troche po prostu niepojete jak mozna zrobic dziecko i sobie go olac. Jelsi tak bylo to faktycznie dam mu spokoj, Ale tez bede wtedy pewna ze ten czlowiek nie jest wart za duzo. Ale jesli bylo inaczej.. ja wiem tez jakie potrafia byc kochanki ktorym nie udalo sie odbic czyjegos meza i w dodatku maja z nim dziecko..

ja akurat nie miałem matki bo odeszła i postanowiłem odnowić kontakt i też ma swoją rodzinę

hanka- dużo jadu to ja w tobie dostrzegam- jesteś strasznie okrutna w swojej wypowiedzi dla generalizując- ma się zakopać pod ziemię za życia i udawac martwą dla własnego ojca i jego rodziny?- jesteś nienormalna.

to było do doprawdy:// naprawde nie rozumiem sposobu myślenia takich pasożytów . a do Ciebie- wiesz napisz może list do niego chociaż skoro przez 25 lat nie znalazł sposobu by się z tobą skontaktować to może naprawde zapomiał o tobie....

a ja tam nie zamierzam podejmować inicjatywy, kiedyś mu się przypomni- na starość...On mi do szczęścia nie jest potrzebny! Tylko szkoda, ze moja mama tyle lat musiała radzić sobie sama, a on nawet nigdy nie spytał się o jej, moje zdrowie...czy czegoś nam trzeba. MAM GO W D>U>P>I>E!!! Dał mi jednego plemnika i nazwisko- na wiecej nie było go stać!

i po nic mi on potrzebny teraz, gdy jestem dorosła

poza tym hanka- to ojciec generalizując rozwalił swoją rodzinę a nie ona- dzieci mają tylko prawa, wszelkie obowiązki wynikające z posiadania dzieci ponosza rodzice. Generalizując ma prawo do miłosci, nazwiska ojca, do tego by uczestniczyć w jego życiu, ma prawo do cześci jego majątku- ma prawo do kontaktów ze swoim rodzeństwem, czy się to komuś podoba czy nie!

bo jeśli byłaś wyikiem romansu twoich rodziców różnie to mogło być - mógł wybrać żone a od twojej mamy się odsunąć bądz to ona zraniona zabraniała kontaktu hmm a czy płacił aliimenty? doprawdy- ciebie to chyba ojciec pożucił i mu życie zatruwasz teraz

hanka- wyczuwam w tobie strach przed ujawnianiem sie dzieci zostawionych przez własnych rodziców...czyżby twój maz tez miał takie dziecko?:D

nie hanka- ja mam zdrowe relacje i z własnymi rodzicami i ze swoim partnerem- ty natomiast coś przed nami ukrywasz...;)

az tak daleko to ja nie siegam :) i tez nie wyobrazam sobie walki o majatek czy zazyle kontakty.. na razie sie zastanawiam czy wogole podejmwoac inicjatywe..

Generalizując - masz prawo do rozmowy z własnym ojcem skoro Cię to męczy -zrób to i nie słuchaj tego, że nie powinnaś, że to niewłaściwe, etc ... skoro nie chciał lub nie mógł Cię wychowywać, być przy Tobie - przynajmniej niech zrobi tyle, że teraz z Tobą pogada i rozwieje (lub i nie) Twoje wątpliwości jeżeli masz @ - napisz do niego zobaczysz, jaka będzie jego reakcja

generalizując- masz do tego PRAWO- tobie się nalezy i nie rozumiem twojego nieśmialego podejścia do tej sprawy, zastanawiam się wręcz, dlaczego tak długo zwlekałaś z nawiązaniem kontaktu.

rrfeer- dokładnie mam takie same odczucia..... nigdy mi go nie brakowało, nie jest mi do niczego potrzebny tylko mamy jest mi żal że zmarnowała życie czekając na kogoś kto nie jest tego wart. do doprawdy- nie zależy mi na jego majątku, na poznaniu go, mojego rodzeństwa- jeśli żyje dla mnie nie istnieje . a gdyby żył nigdy nie chciałabym go szukać .... generalizując- jeśli mając 25 lat naprawde czujesz potrzebę odszukania, wyjaśnienia ok zrób to tylko delikatnie pamiętaj że to nie bedzie łatwe:(

miesiac temu uczestniczylam w jego pogrzebie.