Starej panny dylematy ...

ale rodzice Wam nie gadają, że już czas? Koleżanki nie patrzą z wyższością, lub jak na potencjalne zagrożenie?

a tam moim celem napewno nie jest slub;) raczej poznanie i bycie z bliska mi osoba, o weselichu nie mysle, o dzieciach tym bardziej. Nie chce.

wiem ze to tak trudno, ja tez czasem wspominam mojego bylego. Ale wiem ze plakanie za nim nic nie da bo to on nawalil a nie ja. 26 to jeszcze bardzo mlody wiek. Nie mozecie gdzies razem z kolezankami i ich polowkami wyjsc do pubu na drinka? Moze on ma jakis kolegow, na pewno chodza na jakies imprezy, spotkania. Moim zdaniem nigdy nie jest za pozno na poznawanie nowych ludzi (nie tylko plci przeciwnej) trzeba tylko chciec wyjsc do ludzi i zaczac bywac. NIe koniecznie na dyskotekach ale w kinie, na zakupach, na wystawach, koncertach.

haha kolezanek to ja prawie nie mam :p

gadaja, gadaja, w koncu sie martwia i nie ccha by ich dzieci reszte zycia spedzily same. ale co z robic?? widocznie na nas jeszcze nie pora :o

24 lata , stara panna... :D

dlaczego?

No właśnie tu chodzi tez o dzieci. Chciałabym je mieć i wiem, że na to nie mam całego życia. :)

masz jeszcze z powodzeniem 10-15 lat na urodzenie pociech :)))

ja nie musze miec dzieci

baaaardzo go kochalas- jezeli to do mnie to odpowiem. Kochalam mojego bylego. Nigdy nie bylam w nikim tak zakochana jak w nim. Ale bardzo mnie zranil. On mnie nie ja jego. I za kazdym razem kiedy przemknie mi przez mysl ze tesknei to mowie sobie to ze on nie jest tego wart. Teraz juz nie chcialabym z nim byc. Po co plakac za czyms co nie wroci?? Nasi byli faceci zazwyczaj maja gdzies to czy my rozpamietujemy czy nie. Oni ida naprzod. To tylko my, kobitki zyjemy przeszloscia.

musimy byc tacy jak faceci i tez szybko zapominac i nie rozpamietywac :)

jeśli to "bardzo go kochałaś" jest do mnie :) to przyznaję to było niesamowite uczucie, pierwsza taka miłość, chociaż wcale niepierwszy chłopak hmm no i tak nam się to rozmyło, płakałam po tym przez rok, na początku w ogóle nie wychodziłam z domu heh nie chce do tego wracać w każdym razie boję się, bo jakieś randki były (dawno), jakieś zainteresowanie jest, ale ja nie chcę z innymi :o mam nadzieję, że mi to kiedyś minie

:) każda z nas "bardzo go kochała"

dokladnie:) chociaz wiem, ze to jest trudne. Swoje przeplakalam. Nieprzespane noce, ogladanie w kolko tych samych zdjec i placz placz placz. Ale powiedzialam koniec. Skoro on ma mnie gdzies to nie ma powodu zebym ja dalej o nim myslala.

bo jak się tak zastanowię ... poznałam tego mojego w 21 urodziny, byliśmy razem rok, potem dwa lata płaczu za nim ... czyli już 3 lata zmarnowane przez jednego człowieka :O

na nas wszystkie przyjdzie pora, najwazniejsze to nie zyc przeszloscia. Mi pomoglo.

własnie ze nie przyjdzie,marne pocieszenie

Aby poprawić jakość życia warto pracować nad inteligencją emocjonalną, tu jest fajny blog poświęcony tej tematyce: http://pozytywnezycie.blox.pl/html