mam dosc mieszkania z rodzicami...

czy wy tez tak macie...mam 23 lata, jestem po studiach ale mieszkam z rodzciami jeszcze bo poprostu nie mam pracy. kurcze jak bardzo mnie denerwuje mieszkanie razem z nimi- to zrob tak, to siak, tego nie rob, to ja zrobie bedzie lepiej...ilez mozna tego sluchac????? najchetniej bym sie wyprowadzila, ale bez slubu do narzyczonego nie pojde a nie stac mnie zeby zamieszkac i utrzymac swoje mieszkanie...ludzie powiedzcie jak wytrzymac z rodzicami kiedy do kazdej rzeczy sie wtracaja??/

iść do "narzyczonego" (LOL) to cierp jak chcesz.

Tak z ciekawości - jakie studia skończyłaś?

latwo powiedziec "iudz" u niego nie tez nie przelewa a mieszka z ojcem

:o

no niestety - najgorsze jakie moglam pedagogike

poszukaj pracy. intensywnie. w duzym miescie na pewno cos znajdziejsz. a pozniej wynajmij sobie pokoj gdzies, moze w jakims mieszkaniu studenckim? albo na stancji? albo z mlodymi pracujacymi ludzmi?

Może jest jakaś przyczyna po stronie rodziców, a moze po twojej.. Nie pracujesz więc sie rozgladnij za jakąś pracą!!1 Jest jej juz teraz wystarczająco!!! Na początek obojętnie co i szujaj dalej. Jesteś na ich utrzymaniu więc pora zarabiać na siebie!!! Skoro jesteś w domu to może coś pomóż!!1 Pranie prasowanie, sprzatanie mycie okien, gotowanie- odciązysz tym domowników i udowodnisz ze jestes oki!!!!

masakra z rodzicami jeszcze ojciec luz ale mama to przegięcie nie ma dnia zebym nie słyszała, że marnuje sobie życie, że dwie kobiety pod jednym dachem nie moga żyć \"jak bedziesz miała swoja kuchnię to bedziesz sie w niej rządzić\"itp chłopak przyjażdza na weekendy (dziwie sie ze wogóle sie na to zgodzili) własciwie nie pytalam tylko oświadczyłam ze bedzie myśle o wyprowadzce, ale to sie wize z kasą i dojazdami do pracy na wieś, poza tym mój facet też jest taki lekko maminsynkowaty i mu dobrze w domu, nie bardzo ma ochote na odpowiedzialnośc i płacenie za swoje życie, poza tym studiuje wiec u niego z kasa tez krucho ech... rozumiem cie

zrób oligo, znajdziesz pracę bez problemu ja w domu robie wszystko sprzatam prasuje zmywam naczynia szoruję kibel wszystko a i tak jestem zła i do niczego wiem ze rodzice mnie kochaja, ale maja mnie już dość tak jak ja ich

to nie jest ze nie pracowalam...teraz od 2 tyg dopiero nie prauje, od 20 roku zycia zarabialam na siebie..chodzi bardziej o fakt, ze mama probuje mi udowodnic czasem ze jestem do niczego... jak sie wezme za gotowanie mowi ze nie tak, zebym dosolila, ze zle kroje itd, jak z kolei prasuje- nie zaczynam np. od kolnierzyka...ilez mozna cos takiego znosic??? ja juz poprostu nawet nie chce wykonywac tych czynnosci domowych bo zawsze mnie bedzie strofowac...ehhh

to jest to, źle kroisz, źle trzymasz nóż, nie w ta strone zamiatasz....

dziewczyny... ale co wy robicie, zeby poprawic swoja sytuacje? :D bo mam wrazenie, ze tak sobie marudzicie, zeby pomarudzic, ale nie zamierzacie niczego zmieniac, bo jest dobrze tak jak jest... ale cale zycie tak sie nie da.. z rodzicami ;) (chyba)

a mam pytanie- jak w waszych oczach wyglada osoba - dzieczyna- 23 lata mieszkajaca sama, zarabiajaca na siebie?jako ofiara losu czy osoba przedsiebiorcza? bop ja mam narzyczonego ale narzie nawet jakbym sie z domu wyprowadzila yto ona na pewno sie do mnie nie przeprowadzi...

niebo lepiej. Bo mam kochanych rodzicow, swietnie sie dogadujemy, nic mi nie narzucaja. Pracuje, zarabiam. Ale mieszkam z nimi, bo mnie nie stac na wlasne mieszkanie :O Tez bym chciala :(

ty na poważnie z tym "narzyczonym"? u ciebie sie tak mówi? :o

ja nic nie robie tylko narzekam bo nie wiem co mam zrobić, lepszej pracy nie dostane, bo niby mam studia, ale nie mam umiejetności, poza tym w najblizszym mieście jst slabo z pracą chłopak chce żebym czekala na niego az skończy studia i wyjedziemy razem do cywilizacji gdzie będzie nam łatwiej ale jak przetrwam dwa lata nie wiem

przedsiebiorcza.

mam tak samo jak wy, z tym, ze wciaz studiuje, codziennie slysze: zostaw to ,nierob tego, plac za to..czuje sie w domu jak intruz, straszne..

bobekkkk---> Przynajmniej masz jakas wizje poprawy stanu. Jakies perspektywy. Jest nadzieja na lepsze jutro :)

ja chyba pojde na podyplomowe, wtedy mama da mi spokój nie wiem czego ona ode mnie chce

a ja sie boje jeszcze jednej rzeczy, ze jak sie nawet bym wyprowadzila do mieszkania swojego- to mojemu narzeczonemu:) bedzie wygodniej do mnie przyjezdzac, zostawac na noc od czasu do czasu a nie dazyc by wkoncu zamieszkac razem...

bobek a po jakich jestes studiach?

a dlaczego nie mozesz wprowadzic sie do jego ojca i do niego??

ekonomia pracuje w gimnazjum

NO PROSZE CZEKAĆ DWA LATA I NIC NIE ROBIC!!!!!!!!! a weś sie do roboty...... cywilizacji ci sie chce??/ !!! A wtym czasie chłopakowi sie odmieni i co?? !! dalej bedziesz czekać. Masz swoje lata i zacznij patrzeć na życie jak dorosła. Nie patrz na rodziców i chłopaka!!!!

no straszne straszne, ale zauwazcie co jest przyczyna tej nieciekawej sytuacji w domu... konflikty pomiedzy rodzicami a dziecmi ponoc wynikaja po prostu z ciaglego przebywania ze soba... zerknijcie na macierzynski, calkiem czesto w dyskusjach pojawia sie motyw, ze calkiem fajnie jest byc mloda mama, bo dzieciak szybko dorosnie, wyfrunie z gniazda i znowu mamy zycie dla siebie... a u was jest troche tak, ze dzieciak nie bardzo chce wyfrunac...;) stad konflikty.

MTKAWKA nie krzycz na mnie, ja to wszystko wiem, nie jeste głupia wbrew pozorom;-)

bobekkk PRZEPRASZAM!!- nie było moim celem krzyczeć!! Tyle tylko, że mi żal osób które czekają niewiadomo na co??!! Życie ucieka... ludzie sie zmieniają i jeżeli nie zrobisz sama dla siebie czegoś to nie licz ze ktoś zrobi coś za Ciebie. Udowodnij sama sobie, że poradzisz sobie potrafisz być dorosła i jak piszesz-że "nie jesteś głupia wbrew pozorom" powodzenia

i co, finansowo nie masz mozliwosci sie usamodzielnic? masz juz doscwiadczenie zawodowe, wiec moze byloby Ci latwiej zmienic prace...ja po pedagogice to za bardzo nie zwojuje ale mam zamiar isc wlasnie na ekonomie...jak myslisz warto czy lepiej zarzadzanieczy administracja? jak sytuacja z szukaniem pracy z ekonomia?