jak to mozliwe ze ktos kogo kochalam staje mi sie z dnia na dzien coraz bardziej

obcy.....od czasu jak pochlonela go praca czuje do niego coraz iweksze....hmmm obrzydzenie.moze to wielkie slowa ale tak czuje.jestesmy zareczeni,ale ja mam powazne watpliwosci....wiem ze ta poraca stala sie dla niego najwazniejsza,wiem ze wazniejsza ode mnie.wczesniej taki nie byl a teraz potrafi odzywac sie do mnie bardzo niemilo,ciagle placze przez niego,jestem klebkiem nerwow,a najgorsze ze on nie widzi co sie dzieje,a kiedy mu tlumacze,moiwe ze musi sie zmienic bo ja tak nie wytrzymam to on to jakby zlewa,obiecuje poprawe a za 2 dni jest tak samo........

olej go

skad ja to znam... tyle ze ja zareczona nie jestem, ale w sumie jedna dupa

isanka-->tez mam podobnie kiedy poszedl do pracy zmienil sie o 360 stopni;/

tak zle tak nie dobrze:O:O:O...jak by nie pracował były by zale ze nie zarabia,jak poszedł do pracy to narzekanie ze pochłoneła go praca i nie ma czasu:O:O:O proponuje obejrzec film pt 'JAK ZYC"...tam wystepuje taki problem

chyba o 180 st. jesli jednak chodzi o 360 to tym gorzej :P

prawdaz

U mnei tak samo:(

brat cześć :) dzis luzy w pracy ?

hmmm... w rodzinie Owensów mówi się " być kupką nerwów"

ja nie wiem co zrobic bo coraz gorzej sie czuje przez to wszystko,jeszcze jego matka kotra mnie nie znosi zaczela go buntowac na mnie.......mam dosc....ale nie jest tak latwo to skonczyc....