Jak jesteś zdrowy to OK a jak masz HIV to spadaj?

katolika???????????:) to bylo dobre:), zdaje sie, ze w polsce to jakies 97% jak znajdujesz niekatolikow:)????

serwer

Ogólnie hiv mnie chuj boli. Nie dość, że choroba pochodząca od niggersów, to jeszcze przenosząca się w taki, a nie inny sposób. Trzeba się nie dupczyć na prawo i lewo i nie ćpać pod centralnym. Jak ktoś jest na tyle popierdolony, żeby polecieć na czarną knagę Simona, to niech później nie narzeka.

oburzenie:D Pisać możecie, co chcecie, ale i tak niewiele osób by zostało z kims, kto ma HIV, zwłaszcza jeśli tej osoby by nie kochali, a chcieli się z nią kochać... I nauczcie się czytać, autor pyta o POCZĄTEK znajomości, nie o dłuższy związek:O Bo w dłuższych zazwyczaj chyba już jest seks. A wcześniej było napisane, że przed wirusem HPV nie chronią prezerwatywy a nie że przed HIVem nie chronią:O

No tak, ale wiesz, nigdy nie wiesz, kto był przed Tobą u dentysty na przykład:O A ludzie chorzy często nie informują o tym wtedy, kiedy powinni. Pójdziesz tylko na piaskowanie zębów, a możesz wyjść z HIVem:O I to akurat nie jest śmieszne.

Sądzę, że raczej 40%, przynajmniej w moim towarzystwie (a nie jest jakieś bardzo specyficzne). Żaden z moich facetów nie był wierzący, i nie miałam jakoś problemów ze znalezieniem takich. A katolicyzmu bym nie zdzierżyła naprawdę, tak samo jak wiary w feng-shui, horoskopy, ani żadnych tego typu gówien. A wracając do tematu - w początkowym stadium znajomości to i tak nie jest miłość, co najwyżej zauroczenie jakieś. Nie spisałabym się na ciągłe życie z gumką i panicznym lękiem, czy podczas pocałunku nie mieliśmy w ustach żadnych drobnych ranek, tylko dlatego, że jakiś gość ma fajny uśmiech i mi w głowie zawrócił.

Co innego, gdyby mój mężczyzna w trakcie związku "od dentysty" tego HIVa złapał (bo gdyby od dziwki, to wykopałabym go ze swojego życia, i zrobiła wszystko, by zniszczyć mu jego ostatnie chwile)... Hmm, to już większy problem, nie wiem, co bym wtedy zrobiła, chyba próbowałabym zostać... z drugiej strony, do czasu, zanim by się o tym dowiedział, też byłabym zarażona, więc problem z głowy

ja nei wiem dlaczego Was tak dziwi, że ktoś mówi, że nie odszedłby, albo zdecydowałby się żyć razem z osobą zakażoną. Podtawową sprawą dla mnie przy szukaniu partnera życiowego nie jest jego kartoteka zdrowotna.... Czy to rownież dziwne?

a ja ogolnie mam takie podejscie, ze jesli z kims jestem - to z jakichs powodow chce z nim byc, i jesli przydarzy sie mu cos, co niezalezy od niego - choroba czy kalectwo, to nie mialoby to wplywu na moja decyzje czy byc z nim czy nie. ale jesli spotykam sie z kims nie na powaznie, i wiem ze i tak go zostawie, to np wiesc o tym, ze ma hiva tylko by to przyspieszyla. przykro mi, ale tak jest. instynkt samozachowawczy.