chodzi o prace

Pracuje od godz 8 do 17 w soboty od 8 do 15 jak chce moge wziasc wolna ale nie kazda jedna lub dwie w miesiacu przy dobrym wietrze:) zarabiam 1690zl teraz po podwyzce bedzie 1890 co o ty myslicie ?to duzo czy malo??

To zależy co to za praca, jaka opowiedzialność i obowiązki, gdzie, jakie masz kwalifikacje itd. A poza tym to jest brutto czy netto??

tyle dostaje na reke,jestem kasjerka ale nie w sklepie

odpowiedzialnosc spora bo praca tylko przy piezniazkach za ktore ja odpowiadam,jak cos nie tak to dokladam ze swojej kieszeni albo nie daj boze trafi sie falszywka

reszta pracownikow chce odejsc bo mowia ze za te godz to pisie pieniadze ale oni maj awiekszy zakres obowiazkow niz ja

pracuję w sklepie z akcesoriami erotycznymi, szefowa uprzedziła mnie, że jak któras baba klienta zajdzie w ciąże z powodu dziurawego kondona , kóry ja sprzedałam, to ja będę płaciła alimenty. Mam rzucic tę pracę ?

i mowia ze to gowno jest nie podwyzka,na poczatku sie cieszylam jak uslyszalam ze podwyzka a teraz jak wiem co i jak :O

nikt sie nie podzieli swoimi przemysleniami

hahaha brdzo smieszne doprawdy nie podszywac sie

Z jednej strony fakt - siedzenie na kasie to w pewnym sensie odpowiedzialność. Z drugiej strony sporo ludzi ma dużo gorszą pracę, a zarabia połowę tego... Jeśli pytasz, czy to dużo, czy mało, to nie odpowiem Ci na to pytanie. A jeśli chcesz zmienić pracę z tego powodu, to dobrze się zastanów... Czy znajdziesz coś w krótkim czasie?? Czy dostaniesz więcej kasy?? Czy nie trafisz aby gorzej?? Czy to, co dostajesz wystarcza Ci na normalne życie?? Masz kogoś na utrzymaniu, czy Ty sama?? Bo widzisz, być może ci inni współpracownicy muszą nakarmić i wysłać do szkoły dzieci, więc dla nich to mało. Jeśli chodzi o kasę wszystko jest względne. Ten, co zarabia więcej, powie Ci, że mało. Ten co mniej, że marzy o takiej kasie i żebyś się cieszyła z podwyżki jeszcze.

nie mam nikogo na utrzymaniu,kasy mi starcza ale mam 27 lat i chcialabym odklac cos sobie,znalazlabym druga prace ale nowy pracodwca robi niestety interesy zobecnym szefem :O i nie chce konfliktu bo juz byla miedzy nami rozmowa on bardzo mnie ceni i mowi ze z checia zaraz by mnie zatrudnil za wieksza kase tylko ze wlasnie jw wielkie dzieki za twoja opinie:) bo juz sama nie wiem co robic i na co czekac ...

Z doświadczenia wiem, że: 1. Nie należy przywiązywać się do pracy i broń boże, nie należy firmy zatrudniającej nas traktować jak swojej :-O czytaj nie angazować ponad potrzebę, bo to nie twoja firma - nie dawać się wykorzystywać pracodawcy-właścicielowi, bo on i tak tego nie doceni, gdy kiedyś cię zwolni bez mrugniecia okiem. 2. Należy korzystać z lepszych propozycji pracy innych pracodawców, zwłaszcza gdy ci sami proponują zatrudnienie. (lepsze warunki pracy, godziny, wyższa pensja, dokształacanie na koszt pracodawcy) 3. W pracy należy dbać tylko o swoje dobro, a o dobro firmy można dbać dopóki zbiega się ono z naszym dobrem. 4. Pracodawca to nie jest twój ukochany, który będzie cierpiał psychicznie jak gpo porzucisz - on po prostu zatrudni nową osobę ---->> więc nie wiąż się emocjonalnie z pracą. 5. Dbaj o swoje samopoczucie psychiczne i fizyczne w pracy.

wielkie dzieki za odpowiedz, po doswiadczeniach...juz wroslam w ta firme pracuje tam 5 lat:o przyzwyczajenie i wogole ahhh szkoda gadac

Ja miałam tak: kochałam swoją pracę, angażowałam się całą sobą, przesunełam termin studiów, bo kolidowały z moją pracą - pracowałam tam 2 lata dostałam propozycję pracy z konkurencyjnej firmy na lepszym stanowisku i trochę lepszą pensją - odmówiłam, bo nie chciałam być nielojalna :-D :-O cały czas pracowałam często, niezmuszana po godzinach - ta praca to było moje życie; wygrałam konkurs, który przysparzał mojej firmie prestizu, że mają takiego pracownika jak ja - szef wystapił z bukietem róż i nagrodą pieniężną- byłam dumna... nie minął rok od propozycji pracy z konkurencji i więcej niż pół roku od nagrody szefa - pewnego dnia zostałam niespodziewanie wezwana do szefa i ku mojemu zdumieniu dostałam do ręki wymówienie z miesięcznym wypowiedzeniem :-O Gdy poprosiłam o podanie przyczyny, szef nie mogąc znaleźć pomysłu rzucił, że byłam za mało dyspozycyjna :-D Żeby byc bardziej dyspozycyjna to chyba tylko brakowało, żebym sypiała w pracy, bo często wracałam z niej o 19 - 20 :-O pamiętam wracałam tego dnia z pracy na piechotę i całą drogę bezgłosnie same ciekły mi łzy po policzkach nie chodziło o pieniądze - najgorszy był ten psychiczny ból i poczucie niesprawiedliwości Nawet jeśli musiałby mnie zwolnić czyż nie mógł mi wcześniej powiedzieć, że moge się tego spodziewać, podziękować za pracę jak człowiekowi i dać czas na szukanie nowej?? To była wielka nauczka na całe życie, aby nie oddawać swojego życia pracodawcy, bo to tylko praca :-O źródło pieniędzy TYLKO.