Topik dla nas, szczęśliwych w związkach i bezdzietnych.

Cześć! Chcę zmienić kierunek w życiu choć jest mi dobrze. Szukam osób o podobnych doświadczeniach i odczuciach. Otóż problemem miałoby być to co w życiu bardzo ważne: potomstwo. Ja mam 31 lat, jestem od kilku lat w związku i jest mi dobrze. Za nic nie widzę miejsca na dziecko, ba, nie mam na nie chęci. Chciałabym żeby to się zmieniło. CHCIAŁABYM CHCIEĆ. A jak wygląda wasze życie? Zrobicie w nim kącik na dziecko? Jak sobie poradzicie waszym zdaniem?

DO BYCIA OJCEM TRZEBA DOROSNAC; JAK WIDZE MASZ CZAS JESZEZ.:-P

Do bycia ojcem raczej nigdy nie dojdę. Chociaż nie bardziej mi to obce niż zostanie matką. ;P

mialabym stracha na twoim miejscu... o to, ze bardzo zachce mi sie dziecka wtedy, kiedy bedzie na nie za pozno.

Mam wiele więcej różnych strachów. Ten mnie ominie. Nastawiam się na zajście w ciążę z rozsądku. Zastanawiam się tylko jak sobie pomóc, jak się nakręcić na dziecko, żeby się potem nie męczyć ponad normę. Dlatego liczę na jakiś odzew.

Ja mam dokładnie tak samo...I też mam 31 lat...I dobrze mi z tym że nie mam dziecka...i też się boję że go nigdy go nie zapragnę...i też myślałam czy będę musiała urodzić z rozsądku...I też.... Pozdrawiam... I też boję się że mi się nigdy nie zachce mieć dziecka.

A już czułam się jak dziwadło. :D Fajnie że jesteś! :) A jak twój partner, chce dziecka, masz w nim oparcie?

Mój partner też na razie nie "marzy" o dziecku. Więc dobraliśmy się idealnie. Gdzieś tam były między nami rozmowy o imieniu dla dziecka. Ale oboje wiemy że to w jakiejś odleglejszej przyszłości. Jesteśmy dopiero dwa lata razem. Choć ja widzę w nim partnera na całe życie. To nie jest przelotny związek i traktuję nas bardzo poważnie. Z wcześniejszym partnerem byłam 11 lat (rozpadło się 3 lata temu) On przebąkiwał o dziecku a ja zawsze uważałam że mamy jeszcze czas. Ostatecznie dobrze się stało bo mnie łajdak zdradził i zostawił dla innej. Spakowałam rzeczy i się wyprowadziłam. Gdybyśmy mieli dziecko?? Nawet nie chce myśleć. Przypuszczam że są dwa powody dlaczego nie chcę dziecka. Po pierwsze : przyzwyczaiłam się i pokochałam moją wolność, mój czas tylko dla siebie. Dobrze mi z tym. Po drugie : niepewność stałości związku lub innymi słowami pewność niestałości związku. Po prostu być razem nie zawsze jest łatwo. I czasami masz już dość. A ja jak mam dość mam potrzebę ucieczki. Niepohamowaną. Oddalić się przynajmniej na jakiś czas. (Jeśli świństwo nie do wybaczenia to na zawsze) Bez potomka pakujesz walizki i nawet prześpisz się w samochodzie. Po prostu mogę decydować o moim życiu, gdzie chcę być w danym momencie. Nic mnie nie zmusza do pozostania w miejscu gdzie nie chce przebywać. To dla mnie bardzo ważne. Może to jest przyczyna? A może po prostu hormony? Pozdrawiam

Chwilami mam dość zastanawiania się co i jak... Mój też chce, nawet myślałam że bardziej niż ja. Ale zaczynam widzieć że decyzja będzie należała tylko do mnie a ja na nią nie jestem gotowa. Chyba najlepiej byłoby zaliczyć wpadkę. No i aktualnie jestem podenerwowana. Zaczął mi się okres i mam mieszane uczucia.

A czy jest jakis przymus bycia matką???? Nie widxże żadnego problemu. Nie chcecie to nie macie, po co zastanawiać sie czy kiedys będziecie chciały?? Nie jest obowiązkiem miec dziecko.

Tez chciałabym chcieć , ale jakoś nie mogę :(....może na wszystko jest odpowiedni czas.....

q