Zakochałem się w szmacie

Jakoś nigdy nie miałem śmiałości do dziewczyn. Nie miałem, jak to się określa tzw. dobrej gadki, nie nadążam za wymogami mody (stąd moje ortalionowe szare kurtki oraz fryzura na tzw. NRDowca), a mój Polonez Caro nie budzi u płci pięknej większych emocji. Kiedyś spotkał mnie szczególny zawód. Przemogłem się, założyłem mój najlepszy sweter z Psem Pluto i poszedłem na dyskotekę. Zauważyłem tam dziewczę przecudnej urody... miała delikatne usta, falujące włosy i portugalski typ urody. Udało mi się z nią zamienić parę zdań, ona spytała: "Masz brykę?" Powiedziałem, że tak, wyszliśmy a ona - kiedy zobaczyła Poloneza, parsknęła: "Tym kurva karawanem jeździsz?". To mnie załamało, rozpłakałem się a ona odeszła, potem widziałem jak przy wejściu liże się z jakimś facetem. Wróciłem do domu, nie mogłem znaleźć sobie miejsca. Wreszcie mój wzrok padł na szmatę do podłogi, leżącą w kącie kuchni. Była świeżo wyprana i nagle zdałem sobie sprawę, że ona nigdy mnie nie zrani, nigdy nie powie złego słowa. Wziąłem szmatę do ręki i przytuliłem, ona nie stawiała oporu a wręcz przeciwnie. Od tej pory jesteśmy razem, szmata i ja. Śpimy w jednym łóżku, ja ją pieszczę a ona nawet dotyka mnie w dydka. Nigdy się nie kłócimy. Teraz nie potrzebuję już niczego... mam swoją kochaną szmatę. :-) [cześć] Wiem, że pojawią się głosy że mam z deklem. Ale powiem Wam jedno: każdy ma prawo do miłości.