Lost Lecture

Nie przepadam za Charakterami :/

Każdy ma jakiś charakter ;)

przepada nie przepada przeczytać artykuł można :)

Co myślicie o pisaniu czegoś dla rodziny jako "pamiątki" dla nich?

w jakim sensie?

W sensie opisywania dla nich co było ważne dla nas w życiu. Co nam przyniosło radość. Smutek. Czego chcieliśmy. O czym marzyliśmy.

a to nie brzmi jak list pożegnalny?

Nie nie nie. Nie w tym sensie. Taki dziennik pisany przez wiele lat. Dla przyszłych pokoleń. Nie te najskrytsze myśli tylko taki właśnie dla potomnych.

Ale to sprawiałoby że bardzo cenzurowałoby się treść.

o to chodzi żeby pisać to co się chce przekazać :)

Tylko to co ważne dla mnie dziś za 5 lat może być nieistotne :>

ba! czasami to, co się pisze nie jest ważne w momencie przelania na papier czy ekran. tak się grafomanię diagnozuje :)

Ale nie rozmawiamy o literaturze tylko "testamencie" dla rodziny ;)

To nic że za 5 lat to nie będzie już ważne. Dziś jest ważne. I fajnie gdyby rodzina o tym wiedziała. Dzięki temu lepiej Cię poznają.

Tylko że przecież oni mogą poznać mnie żyjąc ze mną :>

Ale Twoje dzieci wnuki już mniej :)

To ma być coś dla przyszłych pokoleń? ;)

Lost Lecture wpisuje sie w tradycje \"zbuduje pomnik trwalszy niz ze spizu\", z drugiej strony nie ulega watpliwosci, że facet naprawde jest praktyczny, bo mogl (bo mogl) to zrobic tylko dla swoich dzieci, a tak ogromnym masom przypomnial o tym co jest w zyciu wazne. nie sadze by takie przeslanie sie dezaktualizowalo

Uważasz, że przypomnienie światu o tym, co jest w życiu ważne, jest wyrazem praktycyzmu? Podejrzewam, że gdybym była w sytuacji tego człowieka, to skupiłabym się na rodzinie. Myślę również, że miałabym średnią ochotę na zbawianie świata.

A może ta "ochota na zbawienie świata" to właśnie nachodzi, kiedy człowiek widzi już koniec swojej drogi? Może właśnie wtedy zaczynamy rozumieć coś, czymś się chcemy podzielić? Jak to celnie ujął Kazik Staszewski - "Kiedy zrozumiałem jak ważny jest każdy dzień Okazało się, że już coraz dłuższy rzucam cień Kiedy zrozumiałem jak ważny jest każdy krok Zobaczyłem siebie gdy ledwie zaczął się film Gdy odgarnąć mogłem wreszcie co ważne tutaj jest Mocniej serce mi zabiło, coś się otworzyło Świat odmienny się stał inny wymiar już miał Gdybym umiał cofnąć się "

Właśnie a patrząc na historię literatury - pisarze, poeci chętnie pisali testamenty. Żeby tylko przypomnieć ten piękny, Słowackiego

\"Uważasz, że przypomnienie światu o tym, co jest w życiu ważne, jest wyrazem praktycyzmu? Podejrzewam, że gdybym była w sytuacji tego człowieka, to skupiłabym się na rodzinie.\" Ten człowiek zrobił to między innymi dla rodziny. Ten wykład nagrano specjalnie po to żeby mógł go pokazać/zostawić dzieciom. Napisał też książkę żeby dzieci mogły zobaczyć/przeczytać jakie były dla niego ważne.

a pamiętacie film \"Gra ożycie\"? główny bohater wie, że niedługo umrze, ma syna - niemowlaka. nagrywa dla niego na video coś jak \"instrukcję życia\". wszystko to, czego mu nie powie, a co chciałby go nauczyć. wzruszający film

nie kojarzę tego filmu

A jak się nazywał film w którym chory na raka jedzie przez całe stany żeby gdzies tam dojechać? (wiem wiem moje opisy są bardzo rzetelne ;) )

A może ta "ochota na zbawienie świata" to właśnie nachodzi, kiedy człowiek widzi już koniec swojej drogi? To chyba mój czas jeszcze nie nadszedł, albo, po prostu, inaczej postrzegam pewne rzeczy.

A widzisz już koniec swojej drogi?

właśnie nie, dlatego pozwalam sobie mieć nadzieję, że mój czas jeszcze nie nadszedł :)

Pewnie wtedy inaczej się patrzy na to wszystko

Inaczej czyli?