Jak się zachowywać wobec tego, który skrzywdził, a którego muszę spotykać??

Tak się jakoś dziwnie składa, że studiuję z facetem, w którym się na pierwszym roku zakochałam i który mnie skrzywdził. Choć myślę, że on sobie z tego sprawy nie zdawał, dla niego byłam jedną z wielu, a on dla mnie jedynym... W każdym razie nie mogę tego znieść. Bogu dzięki, że prawie nie mamy razem zajęć, jesteśmy w różnych grupach, ale fakt, że go widuję na korytarzu, mijam w drzwiach itd. jest tak potwornie krępujący... W czasie wakacji starałam się odkochać i chyba nieźle mi poszło, w każdym razie nie mogłabym z nim być. Ale nie jest mi obojętny, a nie chcę się z nim w ogóle kontaktować. Minęły dopiero trzy dni, a ja widząc go gdzies na uczelni usilnie udaję, że go nie widzę, nie patrzę, odwracam wzrok, odchodzę w drugą stronę, żeby nie powiedzieć mu choćby "cześć". Po pierwsze dlatego, żenie moge się przemóc i na niego spojrzeć, a po drugie dlatego, że nie jestem w stanie uśmiechnąc się do niego i przywitać jakby nic się nie stało, nie chcę, żeby myślał, że czegokolwiek by nie zrobił, ja i tak będę miła i nic mnie nie obejdzie. I, kurde, nie wiem...Już myślałąm o tym, żeby rzucić studia, wziąć dziekankę... To przemykanie się korytarzami, sprawdzanie planów i uważanie, żeby przypadkiem się na niego nie natknąć (co jest niemożliwe) mnie potwornie męczy. W dodatku czuję się taka brzydka, beznadziejna, zlekceważona... W wakacje sobie roiłam, że wrócę na uczelni ze światłem w oczach, pewna siebie, świetnie wyglądająca... A wcale się nie zmieniłam, jestem chyba jeszcze bardziej myszowata niż wcześniej.... Kurczę, co robić??