Szkoda że czas tak szybko leci.

Boję się tego że będę mieć zmarszczki, że nie będę już taka energiczna, że z czasem wielu rzeczy już nie będę mogła robić, bo choć młoda duchem to ciało odmówi posłuszeństwa. Smutno mi że minie uroda, młodość, że umrą bliscy i przyjaciele, jakoś tak nie mogę się z tym pogodzić i boję się tego. Dlatego postanowiłam że umrę młodo. Bo nie godzę się na taki los.

?????????? Co mamy zrobić w związku z tym co napisałaś ????

a co robisz z reszta tematow wypowiadasz sie na nie, komentujesz, tak? jak nie interesuje to sie omija

Wlasnie zalozylam pdobny temat, bo nie zauwazylam Twojego....http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3873417 Jakis czas na rozmyslania egzystencjalne nadszedl czy co?;)

Po prostu żal mi stracić to co mam teraz, nie mogę nacieszyć się ludźmi których tak bardzo kocham, tak bardzo boję się tracić, do tego stopnia że mam ochotę umrzeć przed tym wszystkim.

Ja takie rozmyślania mam od dziecka, to męczące. Nie potrafię się godzić ze stratą i przemijaniem.

Cieszy mnie życie, kiedy jest dla kogo żyć. Cieszy mnie kiedy jestem zdrowa, piękna, kochana. Cieszą mnie ludzie. Cieszy mnie świat. Wszystko co złe mnie przeraża. Boję się bardzo. Bo przecież wszystko ma swój koniec.