wyglad nie jest najwazniejszy...

Poznalam fajnego faceta. Mily, niegłupi, troskliwy i naprawde sympatyczny, mozna z nim pogadc, posmiac sie, poprzytulac... Prawi mi duzo komplementow, tak milych... ze naprawde, nie pamietam kiedy ostatni raz cos takiego slyszalam. Mowi ze mam sliczne nogi, ze uwielbia profil moich ud itd itp no i lubie go, bardzo... Przy czym ani troche nie jest w moim typie, ja jestem taka dziewczyna przy kosci, nie jestem gruba, ale mam tam i ówdzie troche ciala,a on jest taaaki szczuplutki, wyzszy ode mnie ale takaa chudzinka, do tej pory bylam zauroczona w gosciu... no takim przystojnym, fajna buzia, wyglada jak nastolatek pomimo ze 32 na karku ma, co drugi dzien silka, takze cialko ma naprawde super. No ale to taka dupa wołowa z charakteru, tez jest mily, ma niewybredne i zajebiste poczucie humoru, dzieki niemu w tym roku smialam sie wiecej niz przez cale moje zycie, ale dla porównania jak sie z nim spotykam to wiecznie slysze narzekania "no taaak, masz te nozki troche grubawe... nooo, moglabys sie troszke lepiej ubierac, noooo te włoski masz teraz sliczne, ladnie sie scielas, nie chcialem Ci wczesniej mowic, ale tragicznie wygladalas, taka zaniedbana z tamtymi wlosami..." no szok, nie chce mi sie tego sluchac... to nie jest kwestia tylko wygody,ale to jest taki niedojrzały człowiek... takze mysle ze nie ma sensu sie dalej starac o niego, skoro mam kogos o niebo lepszego i milszego, kto moze dac mi wiecej szczescia i ciepla... takze tak. oto moje przemyslenia :P