czym rozni sie wg Was zycie osob, ktorym rodzice cos dali na start

od tych, ktorzy nic nie dostali?

Jest im latwiej-tym co dostali tak mi sie wydaje

no cóz ,tamci wszystko przebawil.....a mnie sie ostało wszyćko i więcej

najwazniejsze zeby dali milosc, zrozumienie, poczucie bezpieczenstwa, wspierali w zdobyciu wyksztalcenia - tym na pewno jest latwiej

wiesz zalezy co dali-->bardzo madre slowa...kim jestes?:)

jestem z zalogi apollo 11

aha, apollo11...to znam;):D

http://pl.youtube.com/watch?v=rsU3A0iC3Pc to masz piosenke za te madre slowa..

a ja z Marlboro

ńka- jestem córką , której to dali i matką, ktora stara się to dac :). Efekty dobre.

ńka - o, dziekuję, miło z Twojej strony. ( w nauce jezyków tez wspierali, wiec zrozumiałam :))

bla bla bla sram na mądre słowa, widzę, mądrości życiowe. Aj nigdy nie miałam nic, zawsze sama. Studia, praca, nauka a moi znajomi, którym sponsorowali rodzice bawili się , ja nie mogłam bo praca albo sesja.Zawsze coś. A dzisiaj? Ja tyram jak wół na dwa etaty, dom-rodzina-praca. A oni? Siedza sobie na ciepłych posadkach, załatwili im rodzice i nic nie robią.

z ta praca mam tak samo,t ylko u mnie to nie wiem czy rodzice pozalatwiali Strasznie trudno jest tak funkcjonowac w pracy jak sa tam sami znajomi znajomych a czlowiek trafia tam z tzw.nagonki:/

kafeteriowa - smutne, ale jednak nie w sponsorowaniu rzecz. Np.moi dziadkowie stracili w czasie wojny kompletnie wszystko, dali mamie tylko to co wyzej wymienilam, wyksztalcili, była szczesliwa w zyciu . Mnie juz stac na to, zeby dac dzieciom kase, ale one do wszystkiego chca dojsc same - i dochodzą - bo dostały tę rodzicielska "wędkę"

Samemu sie do niczego nie dochodzi, wszystko od czegos zalezy. Latwiej jest, kiedy rodzicow stac na wszystko i pieniadze nie sa zadna przeszkoda. Jesli nie masz pieniedzy to warto miec znajomosci. I to nie jest zadna ujma, ze ktos zalatwil cos, to zycie, taki nieskonczony lancuszek. Dlatego trzeba sie obracac tu i owdzie i nie bac sie ludzi ani zycia, bo nie ma czego. Ja nie mialam nic, ani rodzicow (do pewnego wieku tak, patologiczna rodzine) ani pieniedzy, ani mieszkania, NIC. Szczescie po wielu latach sie do mnie usmiechnelo i swietnie sobie zaczelam radzic. Ciezko bylo wystartowac, za mna masa terapii, niepowodzen, problemow, ale jak sie czlowiek uprze, przestanie bac i usmiechnie to los potrafi odplacic za to dobrze.

milosc, wsparcie itd tu sie zgodze, ze bez tego ani rusz

Niech będzie - wartości duchowe są ważne ale... mam wrażenie że mi to dobre wychowanie, wpojona przez rodziców uczciwość, szacunek do osób starszych itd itp bardziej przeszkadzają niż pomagają w życiu. Już nieraz dostałam kopa w tyłek, jestem niepopularna bo odstaję. A jeżeli chodzi o kasę - różnie to bywa, czasami osoby bogate z domu i trwoniące pieniądze rodziców są bardzo niezaradne życiowo.

Moi rodzice daja mi milosc i wsparcie, sama swiadomosc, ze moge na nich zawsze liczyc pomaga mi w zyciu i dodaje odwagi. Nie chce od nich pieniedzy ani cieplych posadek, na wszystko pracuje sama i jestem z tego dumna, choc nie calkiem sama, bo bez ich psychicznego wsparcia byloby mi w zyciu o wiele ciezej.