Dochodzę do wniosku, że mężczyźnie...

cieszę się jak małe dziecko, chcę nagrody już! teraz, natychmiast! :D ale będę silna hihhi :) U mnie niestety jest już tak ciemno, że niebo jest jedną, wielką, ciemną przestrzenią :)

Niestety nawet jakbym Ci napisał to nic nie zmieni:) Czasami tak to w życiu jest że dzieją się rzeczy nad którymi nie panujemy:)

to skoro nic nie zmieni, to możesz mi napisac :P

Pozwól mi to jeszcze raz odkrywać razem z Tobą. W prawdzie u mnie to tylko nędzna namiastka w postaci empatii, ale lepsze to niż nic.:)

noooo dobrze... skoro nalegasz :) ile razy to przechodziłeś?

osobiście czy empatycznie??

osobiście :)

Na szczęście tylko 4. :) Przy czym byłem w tej gorszej pozycji bo to mnie porzucano.

czy ja wiem czy to gorsze? Pomyśl, że ja porzuciłam, ale nie dlatego że chciałam. Musiałam po prostu, mimo że nadal kocham. Więc tak czy tak.. ból podły.

No tak może nie dokładnie to ująłem. To mnie przestawano kochać. A ja musiałem się z tym pogodzić. Bolał jak holera.

no tak.. wiadomo, że boli :( ale pomyśl jak tu życ kiedy wiesz, że kochasz ciągle i że musiałeś zostawic. milosc w ogóle boli.

Wiesz, oczywiście każdy przechodzi to inaczej, więc nie mam szans poczuć tego co Ty. Raz to tak mnie kuło że przez ponad rok nie mogłem patrzeć jak ludzie obdarowują się czułościami. Starczyło że ktoś kogoś przytulił, uścisnął, ło a jak pocałował to ja szedłem znajomemu rąbać drzewo, bo taki byłem wściekły i tak bolało. Gościu jeszcze chyba nie dał rady spalić tego drzewa;). Ale w którymś momencie przyszło ukojenie, pogodzenie, wybaczenie i nagroda:). Oczywiście nie piszę się więcej na to ale wybacznie i nagroda to coś cudownego.

oo to ja teraz to przeżywam :( wszyscy nagle się kochają! wszędzie miłość, czułości! i tak mi się wtedy smutno robi. Ale jutro idę na imprezę i zapomnę o smutku :)

a z tym drewnem to dobre, hihiihihihiih :D

Kurcze czasami to bałem się że zostałem jakimś masochistą bo zdzierałem łapy do krwi. A któregoś dnia przyszło ukojenie i świat zrobił się taki kolorowy:) Wszystko cieszyło, ptaszki, kwiatki, deszcz który zmoczył do suchej nitki:) To wszystko było takie piękne.:)

teeeż chcę takiego ukojenia i radości!! :( jeszcze sobie poczekam. :o

Czekaj bo to jest piękny moment, tylko bądź uważna żeby go nie przegapić. Kurcze ale ten świat jest wtedy piękny.....

już nie mogę się doczekac :)

Tak patrząc po twoich dzisiejszych słowach to ocierasz się o granicę. Pogodzenie i przebaczenie też są wspaniałe. Ale to może później.:)

ale ja nie czuję do niego nienawiści... mimo wszystko. Wybaczyłam, tak wybaczyłam bo dużo o tym rozmawialiśmy. Po moim powrocie od niego kontakt nie urwał się. Oczywiście nie jesteśmy razem, ale potrafimy normalnie porozmawiać. Chociaż w sumie unikam tego, bo ciężko mi rozmawiać o "pogodzie" z kimś kogo kocham.

:) To jeszcze nie to :) Bądź cierpliwa :)

Najpierw musi zrobić się kolorowo:)

ah.. no bo skoro mówisz o przebaczeniu :P No to czekam na 'kolorowo'... ciekawe jak w takie pochmurne dni może mnie coś ucieszyć, ale ok :]

Aleś Ty narwana:) Spokojnie, najpierw jest ból i gniew i musi się to wypalić.

ale ja się boję, że się nigdy nie wypali :(

Hm niestety jest i taka opcja. To zależy tylko od Ciebie czy pozwolisz żeby się wypaliło czy będziesz dorzucać do pieca.

ja się tak nie bawię :| czuję się taka malutka przez to wszystko. ojej ojej... :o

He he he he no tak............ Aż coś chce się powiedzieć ............... tylko wyjdę na maniaka religijnego.

MÓW! :]

"Bóg zesłał Ci łaskę, a ty patrząc na ten boski dar chcesz się czuć wielki..... marny człowiecze."