myślicie czasem co by było gdyby wasze dziecko urodziło sie chore.

no własnie egoizm!a przy zdrowym dziecku nie marnujesz swojego cennego czasu??

ale wiem, że jest zdrowe :)

szok szok szok. mniewiedzialam ze tyle ludzi oddalo by dziecko bo marnuje sie czas

tam mają dzieci dobrą opieke, np dzieci z zespolem downa podobno jak dziecko zaczyna dojrzewac to wskazane jest by go oddac do zakladu bo moze stac sie niebezpieczny dla otoczenia,ile bylo takich przypadkow ze dziecko chore na umysle bił wsxzystkich w domu i nie mogli sobie z nim dać rady.

tylko ze faktycznie zeby oddac dziecko to trzeba niezle zarabiac bo chyba trzeba placic za opieke i to pewnie ponad tysiąc zł na miesiac ,no chyba ze jak sie zrzeknie praw rodzicielskich.

bo ludzie to egoiści, jedni się z tym kryją, a drudzy nie, ja należę do tych, którzy nie kryją się z własnymi potrzebami. Chore dziecko to nieustanna walka, o to aby nie znienawidzić go, a czemu ono winne? skoro jest możliwość wykrycia wcześnie wady, to czemu nie skorzystać i nie pozbyć się problemu.

ale kto tyle przeleje milosci jak nie matka. co po zakładzie gdzie im tylko kasa sie liczy .takie dzieci dostaja na siebie pieniadze wiec niech ludzie nie pisza ty ze pieniedzy nie ma sie na nie

nie zycze nikomu takiego nieszczescia ale jak czytam ze oddalibyscie chore dziecko płakac mi sie chce dosłownie!ja bym nie umiałą wiedząc ze jest gdzies dziecko moje dziecko ktoremu nikt nie da tyle miłosci co rodzice i nie zajmuje sie nim tak jak powinno!spac po nocach bym nie umiała...ludzie wychowuja chore dzieci poswięcają im sie bez reszty ale są szczesliwmi rodzicami dbają o nie i maja tak samo dla kogo zyc jak to chore dziecie

problemu??dziewczyno co ty wypisujesz! masz dziecko z pewnoscią powiedzcmy urodzials nie dawno i dowiadujesz sie jeszcze w szzpitalu ze jest cięzko chore co robisz??

teraz tak piszecie, matki polki, cierpiętnice. Nie wiecie jaka to harówka, ile wyrzeczeń, ile płaczu, depresja. Myślicie, że miłość, przebierze, ubierze, wykąpie, wychowa, a jak tu wychowywać jak dzieciak przez całe życie płacze, krzyczy i patrzy gdzieś w niebyt, jest nieobecny. Naiwnie myślicie, że to prostota, miłość.

ogladalam wczoraj reportaż ze kobieta adoptowała dziecko które jest chore chciala dac mu troche milosci.az moja mama i ja ogladajac to sie poplakalysmy jak on ja tulił, buzi dawal bo ktos go pokochal.ona zachorowala i jest na wozku pomaga jej matka po 70.

opieka nad takim dzieckiem, poświęcanie całego życia....a potem co ? rodziców zabraknie i kto się nim zajmie ? to wg Was Matki które mając chore dziecko rodzą następne by się tym chorym przez resztę życia opiekowało są OK ? one już z góry planują że jedyną rolą rodzeństwa będzie niesienie ich brzemienia gdy Matki zabraknie.....super....

ale mowimy o roznych chorobach na szczescie moj brat chodzi wiec niej est przykuty do lozka.wolalabym by jezdzil na wozku a był sprawny psychicznie.jest jaki jest a ja go kocham.jesli jest pomoc rodziny to jest super ale jak tu facet sie wypowiadal ze swoja kobiete by zostawil gdyby nie oddala to sorry

to znaczy, że on nie chce się przykuć do łóżka chorego dziecka i to jest zdrowe rozumowanie.

tylko moja mama urodzila nas ostatnich wiec myslala otym ze ma sie ktos nim opiekowac glupoty tu wypisujesz.taka prawda moglabym to byc ja bo wkoncu blizniaki

zdrowemu dziecku tez poswięcasz mase czasu ubierasz przebierasz kąpiesz karmisz itd.a zdrowe dzieci nie płaczą???

oznaczy ze matka ma nas teraz pozabijać bo mowisz ze myslala otym ze my bedziemy sie opiekowac jak jej zabraknie

rodzą nastepne bo chcą miec dzieci miec się kim opiekowac i dla kogo zyc bez względu na to czy kolejne sie urodzi zrowe czy chore!

pewnie że są choroby i choroby.... moja babcia jak złamała szyjkę kości udowej to momentalnie dostała totalnej demencji, nikogo nie poznawała i była agresywna, całe dnie i noce wzywała swoją dawno zmarło Matkę i sisotry, ciągle krzyczała że chce wracać do domu....nie poznawała ani syna ani córki....gdybyście mieli takiego chorego w domu przez 2 lata sami wiedzielibyście jaki to koszmar, babcia wyła jak zwierzę nie pomagały żadne psychotropy by ją wyciszyć czy uspokoić, siedzenie z nią w jednym pokoju przez 10 minut to była mordęga

ale są zdrowe. W przyszłości, podziękują albo i nie, ale bynajmniej rozwijają się prawidłową, dojrzewają, zakładają własne rodziny i na tym kończy się rola matki, która wychowywała i dbała, żeby było wszystko dobrze, a przy chorym dziecku ta rola nie kończy się nigdy, bo ono zawsze będzie dzieckiem chorym z potrzebami.

no i mając chore dziecko życje się w nieustannym lęku co z nim będzie gdy nas zabraknie, chyba nie powiecie mi że miłość wynagradza taki lęk

moja mama gdyby oddala mojego brat to moze nauczyli by go tam tylko jak jesc.a moja mama tyle pracy wlozyla aby nauczyc go sporo rzeczy

a swiadomosc i zycie ze oddalo sie dziecko to jest wporzadku

przynajmniej nie widzę tego dziecka ;)

niedobrze mi jak czytam Wasze wypoweidzi o Waszym egoizmie itp...mam do czynienia z rodzicami dzieci upośledzonych ruchowo, psychicznie, sam rehabilitowałam syna przez prawei dwa lata, bo nie wiedizałam czy beze chodził, bo padały takie \"propozycje\". I syn chodzi i super się rozwija. Kooorwa goowniarskie wypoweidzi. CO by było gdyby..oddać dziecko. ROdzisz to ponosisz za nei odpoweidzialność. A skąd wiesz miotła, zę Twojej córeczce się coś nei stanie i nei bedże przykuta do łózka z jakiegoś powodu. oddałbyś ją?????

niewiem czy w porzadku czy nie ale ja bym oddał.te dzieci chyba i tak nie zyją dluzej niz 30lat ,i cale zycie mialbym poswiecic?? masakra

boze gdzie ta milosc matek do dzieci sie podziala

pewnie by oddała bo po co marnowac swoj cenny czas i poswiecac sie całe zycie

corobić, możliwe. To nie są gówniarskie wypowiedzi tylko wypowiedzi ludzi, którzy nie bawią się w Matkę Teresę, cierpiętnicę. Moje córki są zdrowe i mam nadzieję, że tak pozostanie.

oddaj ją już teraz, bo może jakiś idiota keirowca ja przejedzie i beze sparalizowana i bezesz musiał przy niej być i jej pomagać do końca Twoich dni. Oddaj ją teraz może ktoś się nią zajmiei będize kochał bo jest i taką jaka jest niezależnei od tego co się jej w życiu zdarzy