Dziwne zachowanie córki...

kuzwa....niech siadzie z cora i pogada...z pewnoscia mloda jej prawde powie.... buhahahha po co z monarem? bo pewnie na dniach przekopie malej ciuchy, plecak...pokoj i jak nie daj boze znajdzie popularnie zwane-akcesoria....to moze jej sie akurat ta rada przyda....comprendo.

Jak "je" w swoim pokoju to pewnie gdzieś wyrzuca albo chowa po kątach. Ona chce żebyś Ty myślała, że ona je normalinie. Osoby chorujące na anoreksję sa cześto bardzo inteligentne ona ma wszystko obmyślane i wie jak Cię zwieść.

po twoim ostatnim poscie jestem pewna,ze ma anoreksje.czy nie wydaje ci sie dziwne,ze nie je sniadan?ze pozycza ubrania od brata i chopaka??która normalna dziewczyhna tak robi? obiady wyrzuca do kibla na pewno.a w szkole nic za te pieniadze nie kupuje.

ze je wszystko? jest pani na 100% pewna ze nie wywala obiadu przez okno??? uwaza pani ze to w porzadku ze corka ktora sie jeszcze uczy nie je sniadania i pozwala jej pani na to??? jest pani na 100% pewna ze ona kupuje za te pieniadze drozdzowke?? widzi pani jak ona je???

czyli jednak nie je. Anoreksja.

mozliwe tez, ze chowa jedzenie i czeka naodpowiedni moment aby je wyrzucic

na dobra sprawe amfe przy tym moze brac.po amfie sie jesc nie chce no i sie lepiej uczy.

na pani miejscu przestałabym w tym momencie siedziec na kompie tylko poszłabym do corki porozmawiac

tak czy siak, trzeba z dzieckiem najpierw pogadac. ale zyczliwie, na spokojnie

moze przegladnij historie w jej kompie.moze prowadzi bloga.

moze zanim z corka,to z psychologiem.i potem zaprowadzic tam corke,nie uprzedajac jej o wizycie.

w internecie jest pelno blogow ''motyli'' http://motylo-licznik.blog.onet.pl/ tutaj dziewczyny pisza o swoich cudownych dietach.

A ja radziłabym najpierw porozmawiać z psychologiem. Twój pierwszy post świadczy o tym, że hm...słabo sobie radziłąś jako matka. Takiej rzeczy nie dostrzec, jak skrajne wyniszczenie?Dziwne. Popełniłaś błędy, szukaj rady, żeby nie zepsuć Waszych relacji, potem przeprowadz mądrą rozmowę. Wrzaski nic tu nie pomogą. To jest choroba Smiertelna, czas na rozwagę.

Niech Pani porozmawia z córką ale na spokojnie żeby rozmowa nei odniosła odwrotnego skutku.... Niech Pani nie zwleka bo to śmiertelna choroba. Może to nie to, ale warto sprawdzić.

Teraz jest mi głupio, że tak zaniedbałam wychowanie córki. Sprawdziłam historię przeglądania, nic. Tylko google.pl i blogi. Nic, co mogłoby wskazywać na coś... Jej pokój przeszukałam kilka godzin wcześniej, nie znalazlam nic dziwnego. Z córką nie da się rozmawiać. Próbowalam, ale usłyszałam od niej tylko, że wszystko jest okej i żebym się zajęła swoimi sprawami. Może jednak tylko strasznie panikuję? Powinnam wierzyć córce...

ale jakie blogi?? no moze wlasnie blogi sprawdzic

Niech Pani sprawdzi historie w komputerze córki, może nie koniecznie prowadzi bloga, ale być może odwiedza strony zwiażane z dietami, odchudzaniem, może ogląda jakieś strony modelek (anorektyczki czasami mają jakieś tam swoje wzorce).

nie powinnas wierzyc corce, ze wszytko jest ok, bo tak nie jest. psychologa nie unikniecie pewnie. bo i trzeba bedzie sie nauczyc kontaktowania z dzieckiem

Wierząc córce zabijesz ją. Ta choroba objawia się kłamstwem, udawaniem, że nie ma problemu. NIE POWINNAŚ JEJ WIERZYĆ!!!!!!!!!11

Może ma jakieś plakaty wychudzonych modelek w pokoju. A może zaczeła aktywnie uprawiać sprot?

wlasnie anoreksja czesto jest przyczyna zaniedbania przez rodzicow.takie wolanie o pomoc,o uwage.szczegolnie jesli z ojcem ma zle kontakty.a czy pani corka lubi robic zakupy w spozywczaku? to bylby kolejny dowod,a zreszta niewazne...

Same tytuły pro-ana. Oraz strona: porcelanowe.home.pl Myślałam, że to o porcelanie. Kliknęłam i od razu pojawił się artykuł o anoreksji... Nie wierzę, to nie moja córka...

szybko do psychiatry ją! moze nie jest za późno.

tylko nie zmuszac jej do jedzenia,bo to nie pomoże.

Przez cztery lata chorowałam na anoreksję. Dopiero rok temu udało mi się ją przezwyciężyć. Przede wszystkim powinna pani nie krzyczeć na córkę, nie bić, nie okazywać pogardy jej zachowaniem. Nie pomoże spokojna rozmowa - owszem. Pani córka wyda się skruszona, przerosi za zachowanie i obieca, że przestanie i wróci do "normalnego" życia. Tak nie będzie. Najlepiej od razu rozejrzeć się za szpitalem, który jej pomoże, albo psychiatrą, psychologiem.

Zrobiłaś pierwszy krok, już wiesz. Jurto będziesz się dokształcać, potem psycholog i rozmowa z córką...Wspólczuję, chociaż nie przerabiałam, znam to z netu na szczęście. Ale droga długa przed Wami.

prowokacja

prowokacja nie prowokacja,nie wiadomo na sto procent,a mozna komus pomoc

Maskopatol anoreksja to choroba !!!