mam zeza i wlasnie uswiadomilam sobie ze nie ma szansy

Każdy ma jakieś felery ;) jedni krzywe nogi inni krzywe nosy inni krzywe... ;) Najważniejsze to akcetpować siebie reszta przyjdzie sama....

z dziedziny księgowosci a konkretnie płace. wiesz moglabym tu pisac o swoich zaletach ale jakie to ma znaczenie skoro faceci patrza na mnie przez pryzmat zeza??

więc napisz jakąś., bo mi się wydaje , że potrafisz jedyne mówić jak Ci źle i jak nic się nie udaje. Celem Twojego życia jest znalezienie faceta? Bo tak to wygląda.

Zez rzeczywiście nie jest atutem ale może masz inne "walory" np zgrabne nogi ładny biust , powabną sylwetkę , dobrze gotujesz , jesteś uprzejma itd itd

szczerosc, uczciwosc, jestem osoba ciepla, mam poczucie humoru....

Ujmę to lapidarnie Celem każdego faceta jest znalezienie sobie baby. Celem każdej kobiety jest znalezienie sobie chłopa , bo we dwoje wszystko smakuje lepiej i prosze nie mówić że teraz są wyzwolone kobiety , że wykształcona to sama sobie daje radę , że tysiąc jest innych przyjemniejszych rzeczy... bo natury się nie oszuka

dokladnie i dlatego denerwuje mnie takie gadanie typu znajdz sobie pasje i nie mysl o tym ze jestes sama . ok na krotka mete moze i to sie sprawdza ale przychodza takie momenty ze chce sie kogos przy sobie miec. nie jestem ani zgrabna ani powabna, zero biustu, gotowac nie umiem niestety

musze zrobic zdjecie na paszport i ta mysl mnie przeraza :-( nie chce zdjecia z zezem a na pewno takie mi wyjdzie :-(

nie wiem jak tego dokonam tym bardziej ze teraz te zdjecia sa robione prosto a nie tak jak na dowod lekko z boku

Zezolku,weź się w garść no chyba że założyłaś ten topik tylko po to żeby się dobić.Pewnie,że wygląd się liczy ale takie nastawienie na pewno Ci nie pomoże.Kiedyś na pewno trafisz na swoją połówkę i nie ma sensu pisać,że skoro nie wyszło z pierwszym i drugim,to z żadnym sie nie uda.Wierz mi,widziałam kiedyś artykuł o dziewczynie z twarzą zdeformowaną przez raka i poznała chłopaka,są szczęśliwi. :) Jeżeli facet patrzy na Ciebie tylko przez pryzmat zeza,nie warto zawracać sobie nim głowy. :D

qwertz--- zle mnie oceniasz. moze sie zdziwisz ale wsrod znajomych jestem odbierana jako osoba usmiechnieta, z poczuciem humoru i optymistyczna. zale sie na swoj los tylko tu na forum. nigdy nie zale sie przed znajomymi, takze oni nawet nie podejrzewaja co czuje gdy jestem w domu sama w czterech scianach. o swoch zaletach tez juz pisalm wczesniej...

jesli chodzi o randki--- po prostu kontakt sie urywal tak bez slowa, zero jakichkolwiek wiadomosci. czasami zdarzalo sie ze ktos podziekowal za spotkanie ale wykrecal sie ze np nie mozemy sie wiecej spotkaac bo niby za daleko mieszkamy od siebie itp

zezole?

naprawde wszyscy maja ladne proste oczy?

nparawde nie ma?

chyba nie znajde tu bratniej duszy :-(

nikogo z tym problemem?

mam koleżankę co ma a raczej prawie miala zeza i ma męża od lat. NIedawno poddala się operacji i lepiej jej.

to janie ze jej sie operacja udala. na pewno teraz jejsie lzej zyje. ja osobiscie nie znam zadnej kobiety z zezem(takim widocznym jak np na tym zdjeciu http://imagesforum.doctissimo.fr/mesimages/873399/hhg-vi12.jpg http://www.depistagevisuel.com/img/p_strabisme.jpg ktora bylaby szzesliwa :-( znam za to zezowate stare panny

bo ja też mam zeza, ale tylko czasem jak krzywo spojrzę. dodam że mam 16lat i jakoś strasznie mi to nie przeszkadza, czasem tylko jest wkurzające bo nie mogę na coś oboma oczami na raz spojrzeć... trzymaj się ciepło autorko... a i pytanko - czy takie oczy masz bez przerwy??? czy tylko czasem zdarzy ci się krzywo spojrzeć tak jak mi???

moje oko sobie tak lata czyli od ustawienia prostego ucieka w kierunku nosa. zalezy na co patrze. jak patrze tak ogolnie to chyba jest proste a jak sie czemus przygladam albo patze w dal to wtedy zezuje

A reszta pieprzy totalne farmazony. Niestety, ale ten świat jest brutalny i całkowicie skupiony nie powierzchowności. Nie jest tak, że zez odbiera Ci wszelką szansę na związek i dobrą pracę z rodzaju tych, które wymagają kontaktu z ludźmi, ale BARDZO tę szansę ogranicza. To to już jest. Na rynku matrymionalnym i pracowniczym ostatecznie pozostają samotni ludzie z defektami. Większość głupich tekstów opiera się na hasłach "wyjdź do ludzi", "znajdź swój talent", "myśl pozytywnie" itp., itd. Laska wyraźnie pisze, że jest przeciętna jak bura mysz (czyli nie ma nic czym wygrałaby z inną laską, bez zeza), a od ludzi nie ucieka, próbuje też kontaktów damsko-męskich. Ale ludzie są jacy są, a bez urody jesteś zero i tyle. Zabójcze też są porównania zeza ze zwykłymi, drobnymi niedoskonałościami, jakie dotyczą większość ludzi. Moi drodzy, ona ma ZEZA jak stąd do księżyca, jakbyście nie zauważyli. Zezolku, pozwalam sobie pisać to, bo sama mam defekt, który w normalnych okolicznościach raczej skazałby mnie na samotność. Mam męża, ale poznałam go, jak jeszcze nie było tak źle (sprawa się nasila). A i tak nie wiem, czy kiedyś z tego powodu nie rozpadnie się mój związek, bo ja na pewno odejdę, jak zobaczę, że mąż zaczyna patrzeć na mnie z odrazą. Wiem już natomiast, że może będę musiała zrezygnować z pracy, która jest dla mnie wielką szansą i chce mi się wyć, jak o tym pomyślę. Co Ci poradzić - nie wiem. Ale wiem, że zakładanie takich tematów (to nie pierwszy Twój), nic Ci nie da. Zawsze przeczytasz na nich głodne kawałki mądrali, którzy nie mają pojęcia, o czym mówią. Ale przynajmniej się wygadasz. Trzymaj się.

a co ci dolega jesli moge zapytac?

Hm... chyba nie chcę o tym pisać, jakoś nie mam potrzeby (nie zakładam tematów o moim nieszczęściu). Każdy reaguje inaczej, jedni chcą się wygadać anonimowo, inni trzymają to dla siebie. Powiem tylko, że w moim przypadku sprawę ostatecznie da się ukryć przed przypadkowym przechodniem na ulicy, więc tu mam się lepiej od Ciebie. Ale w pracy, o takim charakterze jak moja, to już się może nie sprawdzić. A w kontaktach osobistych, intymnych to mogiła niedługo może być. Nie wyobrażam sobie w ogóle, żebym mogła być postrzegana przez męża wciąż jako erotycznie atrakcyjna, pociągające kobieta. Bardzo się boję przyszłości. Przeszłam wszystko - 10 lat ciągłego płaczu, depresji itp. Wiem co czujesz. Teraz radzę sobie, ale jak mnie czasem dopadnie smutek i lęk... Ech, nie nie jest łatwo. Męża poznałam, jak jeszcze było w miarę o.k., w dodatku on mnie pokochał już w necie (bo to była najpierw długa znajomość mailowa). Ale teraz np. to ja już na pewno bym nie ryzykowała znajomości z nikim. Bo zdaję sobie sprawę jak jest, nie żyję iluzjami. A ci co nie mają takich problemów - bredzą i tyle.

Ale z drugiej strony mąż np. zna taką dziewczynę, która jest monstrualnie, odrażająco, wstrętnie otyła (nie jakaś tam przy kości, ani nawet gruba). Właśnie wyszła za mąż. Wszyscy się zastanawiają o co chodzi. To MUSI być po prostu jakiś fetyszysta. Znalazł się w naszej małej miejscowości :) Tylko nie wiem, czy warto się takim czymś pocieszać :O

/ dla pocieszenia napisze ze znam 2 takie kobiety obie szzesliwe w malzenstwie