nie umiem nazwać swoich uczuć

Coś mnie ciągnie do niego, ciągle o nim myślę z tym ze nie są to jakieś erotyczne fantazje Wręcz nie chciałabym z nim seksu ani niczego bliższego Uwielbiam natomiast jak mnie dotyka , jak mówi do mnie jak mnie przytuli albo chwyci za ręke Skupiam na sobie jego uwage i mogłabym tak godzinami, codziennie się widzimy za dnia a wieczorem czekam czy do mnie zadzwoni albo napisze, jak nie to znajduje jakies pytanko i sama dzwonie a pote zmieniamy teat i znowu długo rozmawiamy a jak czase nie ma czasu to sie wkurzam Tak to mniej więcej wygląda, nazwijcie prosze moje uczucia i czy to już zdrada emocjonalna ?

Fascynacja, zauroczenie.

czyli podko*uje sie w koledze mając narzeczonego?....to chyba nie bardzo tak gyscie to nazwali?

up

czy ktos jeszcze coś mi napisze?

Jesteś nim platonicznie zauroczona.

chyba tak i do tego nie chce z tym skończyc Czy to coś bardzo złego? Oczywiście pod warunkiem że nie posuniemy sie dalej a do twego nie dojdzie na pewno

Masz narzeczonego? To natychmiast skończ z tym zauroczeniem, jeśli nie chcesz mieć bałaganu w życiu.

Bardzo złego nie, ale dobrego tym bardziej. W Twoim przypadku takie uczucie należałoby \"zabić\" w zalążku, bo potem może być trudno sprawować nad nim kontrolę. I to nie chodzi o fizyczną zdradę, ale o tę emocjonalną, po prostu będziesz nieszczęśliwa.

heh zauroczenie ... a co Twój narzeczony nie przytula Cię, nie bierze za rękę że tak Ci się to podoba ? jak tak dalej pójdzie to odstawisz na bok narzeczonego ... :/

Nie umiem z tym skończyć bo zwyczajnie będę za nim tęsknić Z narzeczonym jest ok więc nie jest to też jakieś pocieszanie sie Wgóle te moje uczucia do niego to jakies dziwne są, chce byc dla niego dobra , ciągle sie o niego martwię troszczę ...takie jak ciut matczyne...sama naprawdę nie wiem jak to nazwac

kochasz narzeczonego ? chcesz z nim spędzić resztę życia ?

tak, to już postanowione, planujemy ślub więc nic z tych rzeczy żebym z nim zerwała, zresztą ten kolega też ma dziewczynę, może nie jest u nich idealnie bo miewaja przerwy ale są razem Tak sie tylko zastanawiam czy nie za bardzo go lubie i do kiedy to jest zwykłe lubienie a gdzie zaczyna sie zdrada emocjonalna?

kicia1212 wg zdrada będzie wtedy, gdy będziesz chciała go np pocałować.. a gdy go przytulasz to co czujesz ?

hmmm... czuje wtedy że jak to dobrze że on jest że go mam że mnie rozumie że moge mu wszystko powiedzieć że zawsze mnie zrozumie, wysłucha , uspokoi , no i przytuli jak trzeba Co do pocałunków to tylko w policzek miały miejsce i takie ewentualnie żartobliwe ale o takim prawdziwym z języczkiem to nawet jeszcze w życiu nie pomyslałam żeby z nim... Czy ja jestem jakas dziwna?

kicia1212 wydaje mi się że w nim znajdujesz rzeczy, których Ci brak z narzeczonym.takie odczucia że czujesz jak jest dobrze że go masz itd powinnaś czuć z narzeczonym.. czy on nie potrafi Cię zrozumieć, uspokoić i wysłuchać? piszesz że kolega "przytuli jak trzeba" a co narzeczony tego nie potrafi ? zdaje mi się że Twój związek prędzej czy później się rozsypie przez tą znajomość ..

z narzeczonym dobrze mi sie układa ale i ja jestem jakas inna taka bardziej spontaniczna na luzie, nie zabiegam jakoś specjalnie o jego bliskość, seks jest ok więc nie szukam go gdzie indziej a z tym kolegą i tak sie codziennie widzimy i tak jakoś sie polubiliśmy ze chętnie spedzamy ze sobą czas, zwierzamy sie i stąd nieraz te przytulenia, nie żebyśmy się tulili bez przerwy i paradowali z tym przy ludziach Jak by mi sie związek rozsypał to byłabym sama bo z nim i tak nie , wiec raczej do tego nie dopuszcze bo i po co?

http://www.allegro.pl/item566038077_fantastyczna_kierownica_rajdowa_z_hamulcem_reczny.html

Wiesz co, ktoś kiedyś powiedział że gdy w związku istnieje choć ziarnko możliwości zdrady, nie ma mowy o miłości.

ale ja własnie cały czas pisze ze wszystko mnie w nim pociąga, intryguje oprócz kontaktów fizycznych, nawet w myślach tego nie mam mimo ze myślę o nim bardzo często np wieczorami On zresztą tez mnie nigdy nie prowokował nawet słownie, owszem rozmawiamy o wszystkim wiec i o seksie ale nie między nami

eh tutaj się zgodzę, że jeśli jest choć małe ziarenko mozliwości zdrady to już coś jest nie tak. a Ty jakbyś się czuła gdyby Twój narzeczony miał taka znajomość jak ty i Twój kolega ??

też sobie zadałam to pytanie, no i oże nie byłabym nazbyt sczęsliwa to była pierwsza myśl a potem zaczełam sie usprawiedliwiac że my tylko jestesmy przyjaciółmi, tylko rozmawiamy, jest dla mnie dobry, troskliwy bo zwyczajnie mnie lubi, nie chce nic w zamian a przytulił mnie jak sie popłakałam albo jak sie żegnaliśy na parę dni, to było sporadycznie No i tak sama sobie zaprzeczam czasami i dlatego prosze rady

Skończ z tym kolesiem. Raz a porządnie, bo to się źle skończy.

sama się usprawiedliwiasz - to już nie wróży dobrze

bo jestem z reguły rozsądną osoba i zdaję sobie sprawę że jak na taką zwykłą przyjażń to troche za daleko zaszło Zresztą większość ludzi uwaza ze nie ma przyjaźni miedzy kobieta a facetem Z boku wygląda to zwyczajnie, wszyscy wiedzą ze sie lubimy, razem trzymamy i tyle, prywatnie sie nie spotykamy, nie imprezujemy razem itp, raczej kazde ma swoje zycie, czasem do siebie dzwonimy wieczorami albo piszemy ale też nie codziennie To jedna strona a druga to taka bardziej od środka czyli ciągłe rzmowy opowiadanie sobie o czymś tajenice, sekrety pocieszanie z czułosciami, zaangażowanie (pilnuje mnie np zebym zjadła obiad, pyta często czy sie dobrze czuje czy nie jestem zmęczona a jak am ccos waznego do załatwienia to zaraz dzwoni zeby sie upewnic czy dobrze mi poszło) wiec po prostu można na ta znajomość spojrzec z dwóch strn, tylko ktora jest bardziej wlaściwa

z czasem ta znajomość może przerodzić się w coś więcej.. jeśli przyjaźń będzie nadal, to jak wyobrażasz sobie życie dalej ? weźmiesz ślub, a wtedy jak mężowi powiesz że chcesz się spotkać z przyjacielem ? mogą wtedy konflikty się zrodzić

to co robisz to już jest zdrada emocjonalna, jeśli nie rozumiesz że przywilejem bliskości , rozmów i zrozumienia, powinnaś obdarzać jedynie narzeczonego, jesli do tego przywileju dopuszczasz osoby obce postronne, to już rozbijasz więź z narzeczonym bo na pewno takie zbliżenie się do kolegi nie pogłębia więzi i bliskości z narzeczonym. Zaskutkuje to rozwaleniem twego związku z narzeczonym bo destrukcja waszej więzi już trwa, czy to sobie uświadamiasz czy też nie, i nawet jak narzeczony nie wie jeszcze o tym. Ale kiedyś się dowie, to zawsze wychodzi na jaw. Zresztą działasz na swoją niekorzyść bo jak skorodujesz swoją wyłączną więź do narzeczonego, to sama będziesz niezbyt szczęśliwa, i ostatecznie nie wyjdzie ci z narzeczonym, rozstaniecie się, więc wasz ślub nie ma sensu, bo ty teraz właśnie pracujesz nad niszczeniem sensu bycia w związku z narzeczonym. Nie myśl że uda ci się zachować narzeczonego i jednocześnie kolegę -kochanka na boczku, do czasu, az wszystko pierdyknie, a ty i tak obudzisz się z ręką w nocniku.........nie ma sensu być z narzeczonym bo i tak wam nie wyjdzie przez ciebie, a na dodatek unieszczęsliwisz narzeczonego. Powinnaś już teraz zerwać znajomość z jednym z nich, i zerwać całkowicie ,nawet bez zachowania w gronie znajomych.

ta wypowiedź powinna być odpowiedzią na Twoje pytania

"weźmiesz ślub i jak mężowi powiesz że chcesz sie spotykać z przyjacielem"-----nie spotykam sie z nim w czasie wolnym i mój zwiazek na tym nie cierpi Fakt, narzeczony nie wie wszystkiego, tj zna go ale nie wie co ja czuje w srodku, No ale co ja ma u niby z drugiej strony powiedziec? Przeciez w sposób wymierny nie robie nic złegoNie myśl ze uda ci sie zachowac narzeczonego i jednoczesnie kolegę-kochanka na boczku"----nie jest moim kochankiem, i własnie tak bym chciala, miec i narzeczonego i kolege, naprawdę sie nie da?

Jak to Twój związek na tym nie cierpi? Myślisz o tym drugim, spotykasz sie z nim ,dzwonicie do siebie. Czy w tym czasie nie mogłabyś być z narzeczonym? Powiesz mi że gdy jesteś z narzeczonym nie myślisz ani trochę o tym "przyjacielu'?