Jak umieć powiedzieć sobie stop - czyli jak nie wpaść w szpony anoreksji.

Idzie wiosna. Zaczyna się wielkie odchudzanie. Może to paranoja bo czytałam właśnie książkę „Dieta (nie) życia” ale – jak w trakcie odchudzania wyznaczyć sobie granicę? Bezpieczną granicę diety? Taką która nie doprowadzi do choroby?

Odchudzać się przy konsultacji z lekarzem :)

Ale jak chce się zrzucić tylko parę kilo, to lekarz nie jest chyba potrzebny.

Zawsze zaczyna się od paru kilo. Od jednego kieliszka. Od jednego skręta :)

A dlaczego nie konsultować diety z lekarzem?

No jak się chce schudnąć dwa kilogramy to niekoniecznie trzeba lecieć od razu do lekarza. Ale wszystko trzeba robić z głową :)

Ta granica jest tak cienka ,że nie ma co wierzyć ,że sie jej nie przekroczy.Najlepiej oczywiście odchudzać sie pod opieką lekarza ,ale juz nie można to postawić sobie realny , zdrowy cel i ćwiczyć ,a nie jesc po 500kcal dziennie.

to jest choroba pychiczna, wiec jeli masz w nią wpaśc to w nią wpadniesz, a nawet święci Ci nie pomogą.

hmm ale mam teraz taką refleksję.. jak Ci lekarz powie, ze jetes chora na anoreksję, to zaufaj i poddaj sie leczeniu, a nie twierdz, ze sama sobie poradzisz, bo NAPEWNO tak nie będzie. to chyba tylko tyle można zaradzic. pozdr

Oczywiście że z Anoreksją nikt sobie sam nie poradzi. Tak jak z alkoholizmem.

A kiedy można powiedzieć że to już anoreksja lub jej początki? Czy w tą chorobę może popaść każdy kto się odchudza?

Witam.Polecam odchudzanie na produktach,zdrowych,które nie prowadzą do anoreksji,oraz kontrolują utratę wagi i utrwalają ją. Ja odchudzałam się na takich produktach i nadal je stosuję,ponieważ mają wszystkie niezbędne składniki do prawidłowego funkcjonowania organizmu.Dzięki nim ja i moja rodzina jest zdrowa,mamy dużo energii i wyniki cholesterolu,krwi,itd.bardzo dobre!

gumikawka, teoretycznie każdy może, tak samo jak na raka, ale nie każdy odchudzający zachoruje na anoreksję, nawet nie każd, który przegnie i za dużo s chudnie. oczywiście są pewne cechy osobowościowe, które mogą sprzyjać tej chorobie. w kazdym razie nikt nie moze byc pewien, ze kiedys w jego glowie cos sie nie przekreci i zawita w sidłach anoreksji.

Moim zdaniem trzeba znaleźć, jak we wszystkim, złoty środek. Wszystko w nadmiarze szkodzi. Nie inaczej jest z odchudzaniem. Nie potrzebny Ci lekarz jeśli chcesz odrobinę się odchudzić przed nadejściem lata. Tylko, jak już ktoś wspominał, wszystko trzeba robić z głową. A jeśli chodzi o popadanie w alkoholizm czy anoreksję. To nie jest tak, że jak masz zachorować to zachorujesz. Jedni ludzie mają skłonności to uzależnień, a inni nie, ale nigdy nie ma 100% pewności, że ktoś zachoruje.

Albo, że nie zachoruje. Ważne jest też, żeby nie pozostac samemu sobie, żeby był ktoś, kto w razie czego tupnie nogą i pomoże.

Tylko że chorzy często nie chcą pomocy.

I najlepiej zostawić go wtedy bez pomocy?

sylwia wypie z tym herbalife, lazisz po calym fotum. robisz syf.

Ale spokojnie koledzy i koleżanki.

ależ kogoś poniosło, no ładnie ;) sylwia nie będzie robić syfu, to będzie spokojnie ;)

Sorry,ale sam nick świadczy o Tobie,jaka jesteś naprawdę........... Zostawię to bez komentarza.....................

Ale chyba rozmawiać tu mieliśmy o anoreksji a nie o metodach odchudzania?

anorektyczki przynajmniej odchudzają się skutecznie ;) (przepraszam, jest poniedziałek rano i niektóre rzeczy złośliwie mi się cisną pod opuszki)

mamba - niestety czasem anoreksja jest sposobem na odchudzanie, więc nie odchodzimy daleko od tematu.

Sposobem na odchudzanie czy jego konsekwencją?

Konsekwencją ale nie kazdego odchudzania.

Ta skutecznie. Do samej śmierci :/

anoreksja w bulimię? zawsze myślałam, ze to jakoś odwrotnie idzie (jeśli już), no ale przecież nie jestem ekspertem.

Anoreksja i bulimia jest w gruncie rzeczy bardzo podobna.

chyba tylko w tym, że obie choroby są zaburzeniami łaknienia