Kobiety, które urodziły dziecko w w wieku 19 lat

Czy są tu takie? Bardzo bym chciała z Wami porozmawiać

a jaka jest róznica między 19 latką z dzieckiem a 30 latką? :p

Właśnie chcę znąc opinie młodych matek czy sobie poradziły i w ogole:)

bo autorka zapewne sama ma niewiele lat i zachciało jej sie bejbusia.:p

a nie do robienia dzieci!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Uczyć można sie majac dziecko...

urodziłam mając 19 lat.. zawsze mowię ,że kocham syna najbardziej na swiecie i to prawda.. ale prawda jest też taka,ze pomimo tego,ze mam wspaniala rodzine,kochanego zaradnego meza z pasjami,przyjaciela najlepszego,wspaniale zdolne i kochane dziecko,teraz 10 letnie (drugie w drodze) ,skonczylam studia,mam dobra prace ,maz rowniez,mamy zycie na bardzo dobrym standardzie w porownaniu ze znajomymi ,ktorzy badz co badz dopiero zaczynaja myslec o malzenstwie i dziecku..i wszytsko jest ok to.... nie bede sciemniac.. gdyby nie moi rodzice,nie ukonczylabym studiow,nie wiedzialabym co robic z malym dzieckiem,bylabym "uwiazana"przy dziecku i nie wyszlabym juz nigdzie... gdyby nie to ,ze mieszkalismy z nimi na poczatku, i nie oszczedzali nie wyprowadzilibysmy sie po 5 TAK 5 LATACH !!!! DO WLASNEGO DOMU gdyby nie opieka rodzicow meza nad dzieckiem nie poszlabym do pracy Kocham synka ale prawda jest taka,ze jest czas na zabawe beztroske..studenckie zycie a ja tego czasu nie mialam. nie mialam wesela z marzen...bo nie bylo czasu go zaplanowac..wymarzona sukienka nie byla wymarzona tylko zakrywajaca brzuszek... kiedy maz pracowal za granica (zarabial na nasz dom) ja wylam w poduszke,bo maly mial kolki i zamiast sie uczyc nosilam go po nocach na zmiane z mama... moje kolezanki po zajeciach szly na zakupy na kawe umawialy sie na piwo,planowaly wakacje pod namiotem a ja zasuwalam do domu do dziecka.. teraz mam poukladane zycie ,ale zaluje ,ze tak szybko zaczelam "dorosle zycie"

nareszczie jedna szczera wypowiedź osoby,a nie ściemnianie jak to fanie mieć dziecko w tak młodym wieku. To jeszcze dobrze, ze miałaś pomoc rodziny, a jeżeli ktoś nie ma pomocy, no to już całkowity tragizm.

na wszystko w życiu jest odpowiedni czas tylko dla każdego ten czas przychodzi kiedy indziej... nie potępiam nastoletnich matek (ani tych z wyboru ani tych nieplanowanych) jednak cieszę się, że czekałam z zajściem w ciążę aż moje życie będzie poukładane urodziłam mając 25 lat. skończone studia, praca, mieszkanie, mąż od 3 lat. swoje się wyszalałam, zwiedziłam kawał świata i dzięki temu nie czuję, że coś straciłam. usypiając 2 tygodniowego noworodka, wciąż jeszcze słaba po porodzie myślałam jak by to było gdybym miała naśie lat... byłaby załamka...

mogłaś sie nie puszczać,to nie byłabyś młoda mamusią ;]

odradzam zdecydowanie. Mam 28 lat skonczonei rocznego synka. I wiecie co...nie jeden raz od czasu urodzin rozmyslalam z tesknotą nad wolnoscia i niezaleznoscia od tego najkochanszego w swiecie ale jakze wymagajacego czlowieka...wiekszosc moich kolezanek, mezatek czy tez jeszcze nie nie ma jeszcze dzieci -tak, tak ,wiele wiele kobiet z rocznika 1981 nie decyduje sie jeszcze na dziecko, jezdza, pracują , zyją sobie jako mlode malzenstwa i ciessza sie zyciem...i ja nie jeden raz tesknie do tych czasów kiedy bylismy z mezem sami tylko dla soiebie ale kocham swojego synka nad zycie!!!

Przede wszystkim 19-latki, z dzieckiem czy bez, to nie kobiety tylko dziewczyny.

można mieć dziecko w wieku 19 lat albo 15 potrzebna jest pomoc,życie jest pełne bólu ,rozczarowań itp tym bardziej jako nastka chcesz sie wystroić a mając dziecko możesz zapomnieć o tym

niedlugo 28 mi wskoczy i nie mam dziecka ani meza, swietnie sie z tym czuje i nie wyobrazam sobie zmany

zgadzam sie w 100 % z pinaa coladaaa . Ja tez urodziłam w tym wieku i tak jak ona mam wszystko ale tak kolorowo i fajnie wcale nie bylo. Z tym ze tak piszemy tutaj ze gdyby nie pomoc innych to nic bys my nie mialy to nie do konca tak jest, bo to nie ma znaczenia czy ma sie lat 19 czy 30 babcie ciocie itd zawsze pomagają o ile są pod reką i mają ochote i czas. Mam mnostwo starszych kolezanek ktore mają po lat 30 i malutkie dzieci i niestety w wielu wypadkach sobie nie radza i potrzebują pomocy tak samo jak i te 19 .

jakiej pomocy potrzebują 30 -latki mając małe dziecko ? Bo nie rozumiem tego, chyba przy zniesieniu wózka po schodach albo przypilnowaniu jak pójdzie do sklepu. Chyba czasami czegoś potrzebuje więc po co to wypominać.Ja mam 30 lat ,małe dziecko a finansowo jeszcze pomagam innym.

wiele 30 latek czy mlodszych czy starszych kobiet rowniez pracuje tak a co za tym idzie dziecko ktos pilnowac musi i wsrod moich znajomych sa to wlasnie babcie czy ciocie ktore te dzieci pilnują po ty by one mogly pracowac i tak samo jest z 19 stkami babcie dzieci pilnują by te mogly sie uczyc czy pracowac , nie pisze o tobie tylko o moich znajomych. SĄ ludzie ktorzy sami sobie radzą w kazdym wieku i niezależnie od sytuacji a są i tacy ktorzy obojętnie jaki mają status spol , wiek dzieci i tak sobie nie radzą.

mając w wieku 19 lat to zazwyczaj się nie pracuje tylko uczy, natomiast 30 letnia to pracuje i jej dziecka nikt nie pilnuje bo jest na wychowawczym a jak pilnuje to ona zarabia, a w szkole nie płacą za nauke, taka jest różnica pomiędzy 30 a 19 letnią kobietą,

ja urodzilam majac 20 lat, bylam w ostatniej klasie liceum, na mature poslam z brzuszkiem a ślub tydzien pozniej. Nie mialam pracy, maz te konczyl dopiero szkole, bez pracy. Potem oboje aczelismy pracowac, dziecko poszlo pod opieke babci, potem do przedszkola, ja znowu zaszlam w ciaze.A teraz maz tylko zarabia, ja wychowuje juz 2 dzieci,mamy wlasne lokum nie przelewa nam sie ale i nie bidujemy. I nie powiem ze zaluje choc musze przyznac ze czasem bylo ciezko.Ale we dwojke z bliska osoba mozna wszystko.

w wieku 19 lat juz sie nie uczy :) ja mialam tyle lat jak zaszlam w ciaze-po maturze majac 22 lata urodzilam drugie dziecko

a ja majac 20 lat jeszcze sie uczylam, zalezy jaka szkola. Ja bylam w 5-letnim technikum

ja zdawalam mature z \"brzuszkiem\" w wieku 19 lat

Mam 26 lat, kiedy leżałam w grudniu na patologii ciąży byłam najmłodsza na oddziale. :-) Moja przyjaciółka urodziła w wieku 19 lat, było jej bardzo ciężko, matka odwróciła się od niej (!). Teraz jest po rozwodzie, bo niestety wyszła za mąż z musu. Ma świetną córę, ale zawsze powtarza, że popełniła w życiu błąd. Moim zdaniem to zbyt młody wiek na macierzyństwo.

ale żeście zrobiły wyczyn. 19 lat i dziecko, przecież to najprostsze co moze byc, poszaleć w łóżku i juz,

Moja historia jest troszeczke inna poniewaz ja zaszłam w ciąże mając 17 lat nie skończone i niestety poroniłam te dziecko... okazało się że mam martwą ciążę w 12 tyg. odkąd poroniłam minęło 2 lata i przez cały ten okres marzyłam o tym żeby znów być w ciąży i urodzić zdrowe maleństwo udało się teraz mam lat 19 i urodziłam ślicznego synka jest moim szczęściem... mąż również tak samo mocno pragną tego dziecka i jest szczęśliwy jesteśmy po ślubie mąż pracuje niestety mieszkamy z teściową nie jest łatwo musze przyznać... Teraz są dni gorsze i lepsze synek ma prawie 5 mc, powinnam czuć się spełniona ponieważ spełniły się moje marzenia i tak też jest... chociaż nie powiem, że tęsknię za imprezami za moją klasą (musiałam się przenieść zaocznie) i znajomymi... trochę mnie ominie np. nie bede miała wymarzonej studniówki na którą czekałam nie wrócą te czasy kiedy mogłam się wygłupiać szaleć ze znajomymi, dla mnie skończyła się wolność. Są też pozytywne rzeczy ponieważ zawsze marzyłam żeby miec męża dziecko jeźdźić z nimi na wakacje i faktycznie mam tak teraz. Czuję sie SPEŁNIONA, ale chwilami też tęskno mi za tym co robiłam gdy byłam zwykłą uczennicą technikum:)

18 lat jak urodzilam dziecko i rowniez duzo zawdzieczam rodzicom,ale gdyby z jakiegos powodu ta pomoc od nich nie padla to tez dalabym sobie swietnie rade,chociaz na pewno nie bylo by to juz takie proste.Wiem na 100% ze gdybym mogla cofnac czas to niczego nie chcialabym zmieniac.Teraz mam juz dorosla 20-letnia corke ja sama rowniez jestem jeszcze mloda realizuje sie w zyciu zawodowym i naprawde jestem szczesliwa :)

Wkurzają mnie wypowiedzi typu że w wieku 20 lat nie można być szczęśliwą i dorzałą mamą. Ja mam 20 lat z narzeczonym(22) jestem od 6 lat od 2 mieszkamy razem. (sami) 4 miesięce temu zdecydowaliśmy się na dziecko udało się po 4 miesiącach starań. Jestem teraz w 7 tc i z niecierpliwością oczekujemy na maluszka :) Ja pracuję i studiuję zaocznie on pracuje. Nie zarabiamy nie wiadomo jakich pieniędzy ale stwierdziliśmy że stać nas na utrzymanie dziecka. I niech mi nikt nie mówi że jestem nie dojrzała i że nie dam rady bo wiele w życiu przeżyłam i jestem szczęśliwa że nasze życie się teraz zmieni. Nasze rodziny są bardzo szczęśliwe :) I ślubu nie będziemy brać na szybko weźmiemy go jak bedzie większy zastrzyk gotówki i będzie on wymarzony i zaplanowany :) Tak jak nasze maleństwo :)

20 lat, od 6 lat z chłopakiem, a od 2 mieszkasz razem, ja się zapierdolę, 18 lat i już mieszka z chłopakiem. Ślubu nie biorą czekają na większy zastrzyk gotówki, a dziecko za co będziecie wychowywać, przecież to skarbonka bez dna.

zaplanowany, wymarzony ślub mając dziecko. Widać niektórzy mają zbyt płytką wyobraźnię żeby to zrozumieć.

Wiesz co daj spokój bo jesteś żałosna. Przykro mi że ty nie masz szczęścia i cudownego faceta. Życie nas oboje tak doświadczyło że jesteśmy bardziej dojrzali niż nie jedni 20-sto latkowie którym w głowach tylko imprezy... Ja wybawiłam się za gówniarza i już nie bawi mnie szalenie na dyskotekach... Pora zacząć inny etap w życiu. Stworzyć część nas którą oboje będziemy kochać nad życie. On ma dobrą prace ja też. Stać nas na dziecko i stać nas na to żeby zapewnić temu dziecku przyszłość nie mówię tu o nie wiadomo jakich pieniądzach ale za 5000 zł miesięcznie na 3 osoby to da się dobrze żyć. A na ślub trzeba te 20 tys wydać i na raz tak nie mamy ;) Pozdrawiam wszystkie te niedojrzałe dziewczyny które w to nie wierzą ;)