mam kryzys czy coś

wciaż chce mi się płakac. Mężowi robie na złośc a potem jak on coś mi powie to juz całkiem mam doła i sie nie odzywam do niego. Juz sama siebie nie znosze, humor mam zrypany na życzenie. 27 tc, dostałam mase ciuszków od rodzinki a wogóle sie nie umiem nimi cieszyc :( co ze mną nie tak? Przeciez chciałam tego dziecka :(

no i jeszcze trochę mąż nie wytrzyma i znajdzie sobie lepszy model, dopiero ci te dąsy przejdą

hormony

jak ktoś jest upierdliwy to całe swoje życie może zwalić na hormony, później będziesz miała dziecko, nerwówka, też hormony, dziecko starsze większe problemy, też hormony, później babcia przekwita też hormony, wnuki dokuczają też hormony itd.

To chyba normalne w ciaży, ja mam dwie ciąże za sobą i też miałam humorki, to wina hormonów, wytłumacz mężowi, że to po porodzie minie. Ja też ryczałam o byle co, czepiałam się męża niewiadomo o co, miałam nastroje depresyjne, niemiłe to jest ale uwierz mi, przejdzie niedługo po porodzie :) Ogólnie ja żadnej ciąży miło nie wspominam ;) i pewnie nie ja jedna...

takie to życie...... no tak całe życie zwalac na hormony nie mozna , ale od okolo 20 tc. mi sie tak porobiło ze z byle powodu płacze czasem starczy ze ktos cos głośniej powie a ja w ryk , ze krzyczy na mnie itd. naprawde zrobiłam sie jakos przewrazliwiona dzis sie malo nie poplakalam bo nie moglam znalezc bradzowego paska do spodni ..... a przed ciaza wcale taka nie bylam i naprawde ciezko bylo mnie wyprowadzic z rownowagi i doprowadzic do łez wiec hormony w ciazy mieszaja niezle całe szczescie ze to juz 34 tc. i niewiele mi do konca zostało wiec jakos dam rade autorko nie martw sie powino minac po porodzie , a maż musi się "uodpornic" jak mój sie smieje że z babą w ciąży nie wygrasz....