czy można ukryć romans w małym miasteczku?

Ciekawi mnie to bardzo. Mam męża i dwójkę dzieci. Zakochałam się jak szczeniara. Mam romans z facetem , który jest kawalerem. On zna mojego męża i wie w co wchodzi. Z moim nie układa się najlepiej, gdyby nie dzieci (nastoletnie już co prawda) dawno bym odeszła. Trochę boję się ludzkiej zawiści i tego szeptania. Przez najbliższy czas udawało nam się to ukryć, ale nie wiem co dalej. A może się ujawnić i stawić wszystkim czoła? Mój facet nie ma takich oporów i się nie boi ale ja tak.

a co konkretnie masz do zarzucenia mężowi?

gdzie sie spotykacie?

A ile ten romans juz trwa??? I czy jest choc cien szansy że z męzem uda ci sie jakos dojść do porozumienia i małżeństwo przetrwa ? Jakby nie było jak sama piszesz to juz kupa czasu..

Mój mąż już dawno przestał mnie pociągać ale to nie tylko to, bo seks nie jest najważniejszy. Nie mam z facetem o czym gadać. Jeśli nawet rozmawiamy, to zawsze wiem co powie . Jest nudny, nic mu się nie chce, najchętniej by pił piwo i oglądał tv. A ja bym gdzieś pojechała, coś pozwiedzała itd. To bardzo dobry człowiek i odpowiedzialny ale... nie po drodze nam juz razem Najgorsze jest to, \że on mnie na serio bardzo kocha. Mówi mi to codziennie.

Najciemniej pod latarnia :P

nie mnie osądzać ale to co napisałaś brzmi nieciekawie... w końcu mąż to nie rzecz, którą wyrzucasz gdy Ci się znudzi :o

Spotykamy się różnie: nad jeziorkiem, idziemy do kina, w mało uczęszczanym barze albo (nie śmiejcie się) na cmentarzu jak jest ciemno.

Dobrze Ci radzę zostań z mężem.Tak jak piszesz macie 2 dzieci,facet odpowiedzialny.kochanek sie toba pobawi i zostawi.Coś o tym wiem.pozdrawiam

neurosa: ja do niego poza ogromnym szacunkiem i wielkim przywiązaniem, sympati a i przyjaźnią już nic nie czuję. Właśnie to mnie męczy, że oszukuję tego fantastycznego człowieka!!!! Więc co lepsze; kisić się w związku wypalonym, bo mąż nie rzecz, czy powiedzieć mu prawdę i dać mu wolność wyboru (rozwód albo się oboje oszukujemy)

Ciężka sprawa , no to że nie jest jak zaraz po ślubie to wiadomo .PO jakimś czasie jest nudniej , przewidywalnie , a i przyzwyczajenie robi swoje. Ale oprocz was są jeszce dzieci , a nastoletnie nie znaczy dorosłe

A może pomyślisz, jak byś się czuła na miejscu męża? Traktujesz go jak przedmiot - nawet jak nie wyszedł z mody to i tak sie znudził... A może jednak pomyślisz, jak ty sie będziesz czuła, jak ten romans wyjdzie na jaw? Bo wyjdzie - nawet w dużym mieście trudno takie coś ukryć. Facet-kawaler "się nie obawia", bo co ma do stracenia? Zaliczy ciebie i jeszcze kilka następnych - ty też jesteś tylko kolejną - i opinia go nie zniszczy - w końcu kawaler "niech się wyszumi". Już niedługo znajdzie sobie nowszy model - wtedy zobaczysz, co znaczy tzw opinia publiczna

zusika 111: też się tego boję, bo oni wszyscy na początku tak ładnie umieja mówić i czarować. Ten facet to metalowiec (mój mąż zresztą też), oni mają trochę inne zasady ale jednak się boję.

za chwilę wyjdzie na to, że ten romans to w sumie dla dobra męża :)

metalowiec jest mlodszy od ciebie?

Metalowiec - nie metalowiec :D jakie to ma znaczenie? Masz kilkunastoletnie dzieci a przeżywasz uniesienia rodem z "Ani z Zielonego Wzgórza". Pomyśl jak poczują się Twoje dzieci gdy się dowiedzą?

Miałam podobny problem jak Ty.Małe miasteczko>mąż o wszystkim się dowiedział.O tyle dobrze,że mi wybaczył.Zosatałam zmężem NIE ZAŁUJĘ.

maturka: ja go znam od bardzo dawna i wiem, że to długodystansowiec ( z jedną 6 lat, z drugą 7 lat), więc raczej nie pobawi się i nie zaliczy innej. Ale żal mi w tym wszystkim mojego męża. Bo jego uczucie trwa, a moje się wypaliło. Próbowałam sobie wmówić, że nadal kocham ale na nic to... Gdybym go przyłapała na zdradzie teraz zupełnie by mnie to nie obeszło. Wreęcz doznałabym uczucia ulgi.

Jesteśmy w tym samym wieku.

po 30 czy po 40 jestescie? a co mowi twoj kochanek na to wszystko, ma jakies dluzsze plany wobec ciebie?

neurosa: uderzyłaś w najczulszy punkt. Co prawda dzieciaki mają o niebo lepszy kontakt ze mną niż z ojcem ale to zawsze ojciec. I to mnie trzyma przy mężu. Dzieci właśnie. Tylko jedna uwaga. Dzieci kiedyś dorosną i pójdą swoją drogą, a ja zostanę z niekochanym człowiekiem.

Jesteśmy po trzydziestce grubo ;)

Ten mój facet chce żebyśmy razem zamieszkali z moimi dziećmi o ile będą chciały. Syn by chciał na 100 procent, córka -wątpię. To dziewczynka tatusia.

a jak u was sprawy finansowe, przeciez jakbys odeszla od meza to pewnie musialabys sie wyprowadzic z domu i zamieszkac z kochankiem, dzieci zostalyby w domu, myslalas o tym?

Pomimo gorszego kontaktu z ojcem - dzieci mogą stanąć po jego stronie bo winę za rozpad małżeństwa poniesiesz ewidentnie Ty.

Dzieci i tak beda miały do ciebie żal zapewne do końca życia . A powiedz jak nie uda sie z tym drugim to co ?? wrócisz do męza czy bedziesz sama??

Jeżeli będę musiała się wyprowadzić- mam swoje maleńkie mieszkanie (tylko moje). Facet dość dobrze zarabia, więc moglibyśmy coś kupić wspólnie. Niczego bym nie chciała od męża. Zresztą to taki człowiek , że sam by mi dał to, co najpotrzebniejsze. Pewne rzeczy są tylko moje(auto) ale zostawiłabym mu, bo jest mu ono niezbędne do pracy. Jeszcze raz powtarzam mój mąż jest na poziomie i bardzo dobry z majątkiem byśmy się dogadali. Jedyna sprawa to dzieci. Myślę, że są jeszcze za małe na taki poważny krok. Może za dwa , trzy lata... sama nie wiem. Czy mi wybaczą? Być może nie. Ale może gdy dorosną zrozumieją.

ja tu jestem: jeśli się nie uda i tak nie wróciłabym do męża.

myślę, że nie zrozumieją - ja sama Cię nie rozumiem, masz wszystko - kochającego męża, dzieci, z tego co piszesz biedna też nie jesteś... ale jeszcze czegoś szukasz :o nigdy nie będzie idealnie

>??