Jak się powstrzymać, żeby do Niego NIE napisać?

Muszę się powstrzymać, to jest, że tak się wyrażę, początek początku i nie chcę wyjść na nie wiadomo jak zaangażowaną. Swoją drogą znam Go dobrze i wiem, że on też jest nieustępliwy, nieśmiały i często bierze mnie na przeczekanie. Mimo wszystko postanowiłam za żadne skarby nie pisać do niego pierwsza. I teraz siedzę i cała aż chodzę ze zniecierpliwienia. Pomóżcie:) Czym się zająć, żeby się uspokoić i o tym nie myśleć?

mam to samo tez patrze co raz w telefon i powstrzymuje sie od napisania do niego

skad ja to koorwa znam :| ale to choojowe jest nienawidze tego

No cóż, chyba każdy coś takiego kiedyś przeżył... ja z kolei walczę ze sobą, żeby mojej wielkiej miłości nie wysłać kartki z okazji narodzin dziecka...

bardzo wkurzajace to jest

a kafe Ci nie pomaga - przecież to najlepsze miejsce w necie :)

http://change.menelgame.pl/change_please/4020217/

ja mam tak samo, nie ma na to sposobu, moze daj komus komorke zeby ci schowal:P

weź książkę/sciagnij film/idz na spacer

wyjdz z domu, ale bez telefonu! :) albo spotkaj sie z kim :)

Źle wpisałam nicka w poprzednim poście. To załóżmy jakąś, nie wiem, grupę wsparcia. Obiecajmy sobie, że nie napiszemy pierwsze/pierwsi.:D

dobry pomysl! :)

dołączam się.. :(

aaaa, przed chwilą już miałam napisać romantyczną durnotę, ale się powstrzymałam. i jestem z siebie dumna.:D Mam się widzieć z koleżanką, ale dopiero koło 22, więc jeszcze muszę wytrwać trochę...;) a jak Wam idzie? PS: Czasami mam ochotę wyłyżeczkować ten nostaliczno-romantyczny móżdżek... mam wrażenie, że powinnam się urodzić 500 lat temu...Też tak macie?:P

aaa, pomóżcie, koleżanka nie da rady się dziś spotkać.:( a ja czuję, że umrę, normalnie zdycham już. siedzę, komórka obok mnie, a palce tak świerzbią... nigdy do nikogo nie tęskniłam, pierwszy raz czuję coś tak dziwnego, to chyba przez to, że on jest taki wyczekujący...ech:O

mieliśmy się nawzajem wspierać...:( niech mi ktoś pomoże, ktokolwiek:O

Dziewczyny mam dokłądnie to samo, nie znosze tego...czekam,aż ona napisz, ale nie pisze...;/;/..i zaraz chyba napiszę ja..bo juz się nie mogę powstrzymać...niby go nie chce,ale cholernie mnie ciagnie do niego..już nie wiem co robić.

Saturnine, nie martw się.. ja też \'zdycham\' cały dzień.. bez skutku.. :(

Najgorsze, że On chce, ja chcę i... gówno.:( zachowujemy się jak dzieci, każde czeka na to drugie i tak się dziwię, że w ogóle powiedział mi, co czuje.:O a ja z każdą sekundą czuję, że to uczucie we mnie rośnie, a nie mogę nic zrobić. W dodatku powiedziałam Mu kiedyś w kontekście innych osób, że nie lubię natarczywości i często potrzebuję odpoczynku i samotności... widać, jednak uważnie słuchał każdego mojego słowa i wziął je do serca... aż za bardzo chyba.:O a teraz ja tu siedzę i umieram, ech - obłęd.

No ale smsa na DOBRANOC chyba sobie napiszecie ? :O :(

nie odzywać sie do siebie cały dzień to trochę bezsensu moim zdaniem :(

No właśnie chodzi o to, że my nigdy nie piszemy do siebie takich słodkich sms-ów, bo do tej pory się po prostu przyjaźniliśmy, poza tym oboje nie przepadamy za infantylnymi zwrotami i słodzeniem sobie co minutę. Ale jednocześnie czasem w tej dumie i domniemanej 'niezależności', jak widać się gubimy, często widzę, jaki jest szczęśliwy, gdy w końcu napiszę. Alle teraz, po tym, jak szczerze powiedział o swoich uczuciach, stwierdził, że 'musi wszystko sobie w głowie poukładać'... Nie chodzi tu raczej o jakąś chwilową fascynację, która właśnie mija, dość długo się przyjaźnimy, przywiązaliśmy się do siebie i to wyznanie chyba sporo Go kosztowało... No, a teraz mnie, ech...:(

wyjmij baterie z telefonu i daj tacie na przechowanie :):)

a ile jesteście razem i ile macie lat

Powiedziałam już, jeśli chodzi o związek, to dopiero zaczyna się coś wykluwać. Znamy się 3 lata, przyjaźnimy niecały rok. Mamy po 19 lat.

no to spoko. małymi kroczkami :). napisz mu coś miłego, że tęsknisz itp :) "oswój swoją róże" :)

to taka głupia gra... kto pierwszy napisze ten przegrywa :| nie znoszę tego!! czasem mam wrażenie, że oni są kompletnie pozbawieni jakichkolwiek uczuć... nie zrozumiem tego nigdy, czy oni na prawdę nie potrzebują czasem tak po prostu porozmawiać co słychać itd...... :|

Ale ja nie potrataafię.:( Nie potrafię podejmować inicjatywy sama z siebie, postanowiłam, że dam Mu czas, że jeśli poczuje potrzebę, to sam napisze... Ale widzę, że jest chyba dużo silniejszy i bardziej niezależny ode mnie. Pewnie zajął się czymś pożytecznym, tak jak zawsze, gdy problem Go przerasta, jeju, dlaczego tylko ja mam taki nieposłuszny mózg:O

tez tak mam, nigdy nawet pierwsza zadzownic nie moge bo duma mi przeszkadza.. dzisiaj raz do mnie dzownil ale nie zdazylam odebrac , drugi raz nie zadzwonil a ja wole nie oddzwaniac ani nie pisac nic bo sie boje ze pomysli ze natret jestem;/