Po czym poznać miłość

Albo nigdy nie kochałam , albo już nie wiem jak to było.Nie wiem czy kocham swojego meża, czy to poprostu przyzwyczajenie i niechęć do zmian. Jak poznać miłość, bo przecież, że z kimś chcemy być to wcale nie znaczy, że go kochamy. Czy zazdrosć to też uczucie związane z miłościa, jestem zazdrosna, ale tylko gdy coś widzę, gdy wychodzi sam to nawet sie cieszę.Już naprawdę głupieję!!! Pomocy zakochani, jak to jest?

No i tego mozna się było spodziewać, nikt nie wie..... Pewnie coś takiego nie istnieje....

miłość istnieje ale tak trudno ją zdobyć

jak to zdobyć miłość

Jesli zastanawiasz sie co to jest milosc, to Go nie kochasz. Gdybys kochala,to bys wiedziala,ze To Jest TO. Nie analizowalabys co jest wyznacznikem milosci. Cala soba bys to czula.

Wstydzę się przyznać nawet sama przed sobą do tego i spycham to pytania do nieświadomości. Ja też się zastanawiam. Ale: -jeśli przyłapuję się na tym że nie tęskinię za nim -jeśli wiecznie za czymś tęsknię -jeśli oczekuje czegoś czego nie otrzymuję -jeśli chciałabym żeby w pewnych sytuacjach zachowywał się inaczej... A jednocześnie pragnę by był szczęśliwy, by czuł się kochany, spełniony. To takie zagmatwane :( Ale to raczej ie jest miłość (i On chyba też tego nie czuje :( )

moze przeżywacie jakiś kryzys i przez to zastanawiasz się czy kochasz?...a gdybyście mieli się rozstać to przyszłoby Ci to z łatwością?

no ale co czuła chcę z nim być - nie jest to miara miłości jest mi dobrze - nie jest to miara milości chce sie z nim kochać - nie jest to miara miłości podoba mi się - nie jest to miara milości podziwiam go - nie jest to miara miłości jestem o niego zazdrosna - nie jest to miara miłości lubie go słuchać i na niego patrzeć - nie jest to miara milości tęsknie za nim - nie jest to miara miłości potrzebuję go - nie jest to miara miłości ............................ ................ ...... .. no i co, to wszystko moze być przyjaźnia, wygodą, przywiazaniem, zgodnoscia charakterow, pożądaniem, miłym doznaniem estetycznym......

no więc co ma być miarą miłości? -bo mam wrażenie że oczekuje się wiecznego zachwytu i bycia pod wrażeniem żeby móc powiedzieć że się kocha...nie no :)

W najnowszym wydaniu polityki jest wywiad z profWojciszke "Miłość to po prostu fascynacja drugim człowiekiem. Fascynacja drugim człowiekiem... Do miłości potrzeba intymności, namiętności, zaangażowania"

*fascynacja odmiennością drugiej połówki

Czyli nie można mowić o miłości do tej samej osoby przez wiele lat, fascynacja nie trwa wiecznie..... Nie ma czegoś takiego jak miłość ,to wygoda i cwaniactwo ot i co...

zakochanie a miłość to dwa róże bieguny. Zakochanie to pierwsza faza, potem przychodzi miłosć.Jeżeli jesteś mężatką, okres zakochania już za tobą, i nie oczekuj, że mąż będzie się taka samo zachowywał jak w fazie zdobywania.

..z tą fascynacją to przesada...ale jest przecież coś takiego jak więź,troska o drugiego człowieka,chęć bycia z nim pomimo odmienności czy wad,oddanie,umiejętność rezygnacji ze swojego egoizmu

987..... No dobra to zdefiniuj tę poźniejszą miłość To wychodzi to co napisałam wcześniej i tyle....

Fascynacja o której Ty myślisz jest w fazie miłości romantycznej - kiedy buzują hormony, ma się motyle w brzuchu i nie widzi sie "wad" ukochanego. Fascynacja to "...duża część przyjemności czerpanych ze wspólnego życia kobiety i mężczyzny opiera się na różnicach w przeżywaniu świata, odkrywaniu tych odmienności i cieszeniu się nimi... Dopiero będąc z kobietą, mężczyzna uświadamia sobie że moąna patrzeć na świat inaczej. I nawet jeśli związek trwa nawet 20 lat odmienność nadal zdumiewa " I zachwyca :)

późniejszą miłość zdefiniowalam ja :)

odmiennosć zdumiewa i zachwyca? I to jest miłość?

Inne elementy potrzebne w miłości: -zrozumienie -pomaganie sobie -rozsądek realizm szacunek dzielenie się przeżyciami wspacie itd. To wszystko tworzy miłość.

to, że nie jestem egoistką, toleruje jego odmiennosć, nie zważam na jego wady ... to ma świadczyć o mojej miłości... , to tak samo idealnie pasuje do świętego spokoju???

"Tolerancja sugeruje jedynie zaniechanie negatywnych działań" A to za mało by mówić o miłości...

catty te elementy doskonale pasuję mi do przyjaźni, wiec co ma jroznić miłość od przyjaźni, natężenie?

Tobie Autorko faktycznie pomyliła się miłość z zakochaniem...myślę że po prostu jest Ci w Twoim związku nudno i przez to uważasz że miłości nie ma a jest tylko przyzwyczajenie...potrzebne Ci motyle w brzuchu żeby móc powiedzieć ze kochasz? - każdy kto czuje czym jest milość naprawdę z łatwością zaprzeczy

Ale przyjaźń jest w bardzo dużej części miłością. Skoro partner jest nam najbliższy (a raczej powinien być) to jest też naszym najbliższym przyjacielem. Miłość idzie o stopień wyżej - dochodzą przeżycia duchowe w innej sferze i cielesne.

taka.... czemu zaprzeczy? Temu, że nie ma miłości.... Przecież ja sie nad tym zastanawiam, bo wszystko o czym piszę i Wy piszecie pesuje mi do całkiem innej bajki1

A jakie są Twoje oczekiwania wobec partnera? Czy czegoś Ci brakuje? Jak mąż okazuje Ci miłość? I czym to się różni od miłości jaką okazywali Ci rodzice lub inni partnerzy? I najważniejsze pytanie do Ciebie - co Ty z siebie dajesz w tym związku by uczucie kwitło?

czy nasz partner musi byc naszym przyjacielem. Ja myślę , że może , ale nie jest to konieczne... Będę podważać to co do tej pory mi mówicie, bo jakoś cały czas to do mnie nie przemawia. To, że sie zastanawiam nad istotą miłości wynika nie z moich rozterek względem partnera, ale rozterek w zwiazku z naduzywaniem tego słowa w związkach. Często mowimy sobie z meżem to wyznanie, ale cóż to tak naprawdę ma być? Moim zdaniem nic innego jak...... i tu pragnę przytoczyc moje wcześniejsze wypowiedzi, ponieważ nie wiem nadal co to takiego i basta. Jesli zacznę fizycznie poządać swojego przyjaciela to to juz będzie miłośc, tak wynika z powyższych wypowiedzi...

Tobie to pasuje do przyjaźni a przyjaźń też jest elementem miłości...do tego dodaj cielesność i masz całość :)

szczerze mówiąc-nie za bardzo rozumiem Twoje rozterki Autorko...-czy naprawdę chcesz wszystko zdefiniować?...przecież bardziej się czuje niż wie

czuje sie i owszem, tylko potem sie dziwimy - a tak nas kochał i znalazł sobie inną...