Schizofrenia - czy można nie zauważyć objawów znajomego??

Otóz dowiedziałam się ze jeden z moich znajomych jest chory, ale zastanawiam sie jak to mozliwe skoro nic po nim nie widac?

Tak, można nie zauważyć.

a jakie sa objawy schizofremi ?

ale kurde przeciez to jest powazna choroba gdzie sie dostaje schiz, to niby jakim cudem on wygląda i zachowuje się całkiem normalnie ze nie wzbudza podejrzeń?

schizofrenia schizofrenii nierówna. to jest w głowie, droga koleżanko.

kurde niby tak ale chociaż jakiś mały niepokojący objaw, a tutaj nic, pełen spokój... jakie są właśnie objawy schizofrenii?

wypisanego rozpoznania

kurde ok, ale mi chodzi o jakieś huśtawki nastrojów, coś niepokojącego, a tutaj NIC nie zauważyłam, gościu studiuje, mieszka z kolegą na stancji, chodzi na zajęcia (nie czesto ale jednak) wszystko normalnie...

Może bierze leki, wtedy objawy mogą nie występować.

zapewne bierze, czy ktoś miał kiedyś do czynienia z taką osobą? z osoba chorą na tę chorobę i mógłby coś napisać o objawach? bede bardzo wdzieczna

Widac że masz o tym pojęcie jak większosc osób. Mozna chorowac na to i nie miec objawów - jak się bierze leki. Teraz są tak dobre - że niektóre nie dają nawet skutków ubocznych. No i są ludzie, co mają schizofrenię a nawet nie wiedzą. Jest np. coś takiego jak scizofrenia prosta, nie ma się przy tym żadnych zaburzeń psychotycznych, tylko postępuje otępienie i brak zainteresowania otoczeniem.... A ci co dziwnie się zachowują to są najcięższe przypadki, w ogóle nie leczone, często to bezdomni...

Ja choruję na schizofrenię.Miałem stwierdzoną z 4 lata temu, ale przestałem chodzić do lekarza, bo uznałem że leki mi nic nie dają.To chyba był błąd,bo teraz siedzę w domu i nic nie robię.Owszem,pracuję trochę na kompie w domu, ale co to za praca.Rodzice jakoś specjalnie się tym nie interesują,w sumie wcale ich to nie interesuje. A jakie są objawy? Nie mam jazd czy czegoś takiego.Ogólnie wyobcowanie,brak koncentracji,życie wspomnieniami.Czasem się boję wyjść gdziekolwiek.Na przykład muszę isć do lekarza od 2 miesięcy i nie mogę się wybrać,bo boję się.Może nie tyle boję,co jakoś nie mam motywacji,jest to dla mnie zbyt duże wyzwanie.Możnaby duużo pisać, sam nie wiem co mogę dodać, bo nie da się powiedzieć w kilku słowach.

Jeszcze dodam,ze dopóki miałem znajomych to nikt się tego nie domyślał i nikt o tym nie wie i nie wiedział.No może poza jedną znajomą.Znajomych z wirtuala nie liczę, bo i tak nie wysyłam ich swojego zdjęcia, żeby nie mieć problemów.

Można dodac, że ma ją 1% osób i należy do najczęstszych chorób psychicznych. Nie zauważyc objawów jak najbardziej można. Często zdarza się, że chorzy wiążą się z jakąś osobą i np. dopiero po 2 latach związku decydują się powiedziec o chorobie... Z reguły kończy się to odrzuceniem...

chorujący sobie - napisz coś jeszcze. W jakim jesteś wieku? Pracujesz albo pracowałeś kiedyś?

od razu napisze - nie znam sie ;). ale czy "tylko postępuje otępienie i brak zainteresowania otoczeniem" moze być mylone np. z depresją (nie najcięższą oczywiście)?

Ja mam 29 lat i pracowałem kiedyś tak normalnie też.

Tak, może. Jeśli chodzi o schizę prostą to jest ciężka do zdiagnozowania. Jednak są metody, aby te rzeczy odróżnic. Podstawą jest m. in. wiek zachorowania. Na schizę można byc chorym w bardzo młodym wieku, np. kilku lat, a depresje zaczynają się później... Depresja też daje otępienie, ale w mniejszym stopniu...

chorujący sobie - a jaki rodzaj schizy masz stwierdzony?

Z tym odrzuceniem to prawda.Mnie co prawda nikt nie odrzucił,ale wiem że tak bywa.Zresztą choroby takiej nie można ukrywać,bo to jest potem argument do rozwodu. Ja chodziłem kiedyś z jedną dziewczyną, ale ona o tym wiedziała wcześniej jak się poznaliśmy dobrze.Nie miała żadnych uprzedzeń, mało tego, chyba mnie kochała.Ale ja nie umiałem się zaangażować, dać czegoś od siebie, nie zależało mi jakoś na tym i się rozstaliśmy na szczęście. Ale jak czasem piszę z kimś w necie to często ludzie uciekają, dziewczyny przestają się z miejsca odzywać, nawet nie powiedzą spierdalaj, tylko po prostu przestają odpowiadać.Także nie jest łatwo, ale też nie dziwię się, bo każdy woli zdrowego faceta czy kobietę.Niemniej to akurat nie jest chyba zbyt duży problem dla schizofrenika.Najgorsze jest codzienne życie i poczucie,że człowiek nie jest z tego świata, brak umiejętności odszukania swojego powołania, miejsca w zyciu.

Ja nie wiem jaką mam stwierdzoną, albo po prosru tego nie pamietam? Nawet nie wiem czy lekarka mi to mówiła, jakoś wtedy nie bardzo miałem głowę do tego,a żadnego papieru nie dostałem od lekarza.Potem byłem u drugiego lekarza jakiś czas, ale ten to 5 minut i do widzenia i słowa nie mówił co mi jest.Dlatego przestałem chodzić do lekarzy.Najbardziej mi brakowało wtedy zwyczajnie z kimś porozmawiać, a lekarze jakoś nie bardzo mają czas i chyba nie bardzo im się chce słuchać.Tak samo psycholożka, olałem ją, bo przerywała w pół zdania i nie pozwalała wypowiedzieć się.Moze trafiłem kiepsko, może trzeba szukac innych lekarzy, ale gdzie? Jakoś nie bardzo wierzę w to,żeby kogoś normalnego trafić.Poza tym nie mam teraz pieniędzy na takie rzeczy nawet i kółko się zamyka.

polecam film "piękny umysł"

pupa1977 - czyli tak czy siak pozostaje mi wizyta u psychiatry :O chorujący sobie - pewnie to nie pomoże, ale trzymaj się ciepło

No i jest jeszcze wiele innych chorób które można pomylic ze schizą prostą. Prawie identyczne objawy daje Zespół Aspergera, tylko że to w zasadzie zupełnie inna choroba, a raczej zaburzenie rozwojowe.... No i ono nie postępuje, tylko na odwrót - z wiekiem objawy ulegają złagodzeniu...

chorujący sobie- zgadzam się z tobą w pełni, że większosc lekarzy to barany... Nie wiem gdzie mieszkasz, ale jak masz internet to bez trudu poszukasz kogoś z polecenia - albo na forum "znanylekarz", albo na psychiatria.pl.... Jest tych tematów od groma i nie warto isc w ciemno... Jak się nie ma żadnego pomysłu, to warto isc do kogoś młodego, bo im się jeszcze chce... No i pierwsza wizyta musi trwac min. pół godziny, kolejne 10-15 minut. Z psychologami to samo - tez najlepiej z polecenia... A co do informacji o chorobie to oni zawsze są powściągliwi, trzeba to wyciągac na siłę....

możesz mi pomóc? coś mi jest ale nie wiem co i czy warto iść z tym do lekarza

Może się skuszę,żeby wznowić leczenie.Mieszkam w b.dużymmieście i nawet kiedyś miałem kontakt do jednego lekarza, ale nie skorzystałem z różnych powodów w sumie. Ale chyba najbardziej to pomogłoby mi to, żeby mieć znajomych, przyjaciół, wyjsć gdzieś z domu, kontakt z ludźmi.I tak moim zdaniem z każdym chorym jest.Jak go się izoluje i on siebie izoluje to nic mu nie pomoże, żadem lekarz i żadne leki.Grunt to wsparcie, a jak ktoś się odwraca od schizofrenika to krzywdzi go i tyle.Nie mówię,że trzeba się z nim przyjaźnić.Wystarczy nie piętnować i nie traktować jak trędowatego.

do pupyy Tzn. co?

chorujący sobie - to co opisujesz wygląda na oko jak schiza prosta... Problem w tym, że kiedy się nie leczy - objawy bardzo powoli, ale nieuchronnie postępują... To są tzw. objawy negatywne, są najtrudniejsze do leczenia, ale są podobno obecnie środki, które likwidują również objawy negatywne...