Moj osobisty topik

sama sobie tu pobede. izolacja. :P

a ja ci zrobie balagan.

podbijamy

idz sobie caf cos tam chce byc sama

:P

a co powiesz na intelektualna elite kafeterii?

Idzcie sobie a poza tym nie czuje sie na tyle inteligentna zeby nalezec do elit.

wole swoj topik bo jest fajny i tylko moj

eh okay :P jak chcesz.

no dobra jak juz tak bardzo chcesz to moge pobyc w tej elicie

to idz sie zapisz :) dostaniesz karte vipa :)

Zaufanie jest najwyższym rodzajem inteligencji. Dlaczego ludzie nie ufają innym? Ponieważ nie ufają swojej inteligencji. Boją się, obawiają się, że zostaną oszukani. Boją się; dlatego wątpią. Wątpliwość wynika ze strachu. Wątpliwość wynika z niepewności co do własnej inteligencji. Nie jesteś przekonany, że umiesz ufać ani że chciałbyś ufać. Zaufanie wymaga ogromnej inteligencji, odwagi, uczciwości. Wymaga wielkiego serca, aby mogło w nim zamieszkać. Jeśli nie masz wystarczająco dużo inteligencji, bronisz się przez wzbudzanie w sobie wątpliwości. Jeśli dysponujesz inteligencją, jesteś gotów udać się w nieznane, ponieważ wiesz, że nawet gdyby cały znany ci świat zniknął, będziesz w stanie poradzić sobie w nieznanym. Będziesz w stanie w nim się zadomowić. Ufasz swojej inteligencji. Wątpienie ciągle ma się na baczności; inteligencja jest otwarta, ponieważ wie, że cokolwiek się stanie, będzie w stanie przyjąć wyzwanie, odpowiednio zareagować. Przeciętny umysł nie ufa sobie. Wiedza jest przeciętna. Istnienie w stanie niewiedzy to inteligencja, to przejaw czujności - i niczego nie gromadzi. Każdy przemijający moment, znika, nie zostawia za sobą śladu, żadnego egzystencjalnego śladu. Człowiek wychodzi z niego ponownie czysty, ponownie niewinny, znów taki jak dziecko. Nie próbuj zrozumieć życia. Żyj! Nie próbuj zrozumieć miłości. Wniknij w nią. Wtedy będziesz wiedział - a wiedza ta będzie wynikać z twojego doświadczania. Ona nigdy nie zniszczy tajemnicy, która głosi: im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania. Życie nie jest zadaniem. Traktowanie go jak zadania jest błędem. Ono jest tajemnicą, którą trzeba przeżyć, kochać, doświadczać. Umysł wiecznie poszukujący wyjaśnień to umysł, który się boi - z powodu ogromnego strachu chce, aby wszystko było łatwe do zrozumienia. Nie potrafią zagłębić się w nic, co niewyjaśnione. Dzięki wyjaśnieniom czuje, że terytorium jest znajome; zna topografię, umie poruszać się z mapą, z przewodnikiem, z harmonogramem. Ale nie jest gotów poruszać się po terenie nieznanym, niezbadanym, bez mapy, bez przewodnika. Tymczasem życie jest, jakie jest, i nie można stworzyć jego mapy, bo ciągle się zmienia. Każdy kolejny moment dzieje się teraz. Nie ma nic starego pod Słońcem, wierz mi: wszystko jest nowe. OSHO zapomnialam kto to wczoraj napisal ale bardzo mi sie podobalo. chyba troche kazdemu by sie przydalo

moj topik nie jest od macochy

skopiowane od zielonki :P

wlasnie to zielonka. zadziwia mnie jakie tu ludzie ksiazki czytaja. ale niektore wypowiedzi sa fajne

upupupupupupupupuuuuuuuuuuuuuuuuuuppppppppppppppppppppppppuuuuuuuuuuuupppppppppppppp

no codz do elity, to sobie pogadamy. musze miec jak najwiecej inteligentnych ludzi., :)

lubie moj topik

dobra, ja tez.

bez sensu ten topic:o

dzięki :)

dama rozbawilas mnie idz sobie to moj topik

i choj

no dobra ...już sobie idę :)

prosze nie przeklinac. to nie jest topik dla ciebie idz na swoj do dżeksona

pozwole sobie upublicznic w tym miejscu Twoj wizerunek Najdrozsza: http://krotoszynski.files.wordpress.com/2008/02/4.jpg

dama ale śliczna jesteś :D :D :D

Tak robia ochydni złośliwcy. ty jestes taki brzydki ze nawet cie nie namalowali

idzcie sobie chce byc sama