Dziewczyny !! nie poniżajmy sie

Dobrze ze jest takie kafe, naprawde sporo mi pomogli ludzie stad...

mnie sie wydaje, że z oceną samej siebie i tym jak kierujemy swoim życiem jest troche jak z jedzeniem... można w siebie wpychać jakieś śmieci i żywić się w fast foodach bo dokoła nas wiele osób tak robi, albo można też stopniowo zmienić nawyki, przejść na zdrową dietę i być zadowolonym człowiekiem. trochę to kosmiczne porównanie, ale praca nad sobą i nad celami do osiągnięcia wymaga też czasu i nie można w jeden dzień wywrócić wszystkiego do gory nogami i powiedzieć "od dzisiaj jestem nowym człowiekiem i nie ma to tamto!" :) można się powoli uczyć samego siebie a to chyba zaburzenie wlasnego poczucia wartości jest przyczyną, że niektóre dziewczyny dają sobą pomiatać... jesli w jakimś okresie życia ktoś nas będzie próbował poniżać, to wystarczy sobie pomyśleć "kurcze, przecież osiągnęłam to i to, wiem jak zrobić to i tamto, poradziłam sobie w takiej a w takiej sytuacji, a teraz jakiś burak mnie tutaj obraża... i to jest jego wina nie moja!!!" to powinno działać w dwie strony, bo laski też się zdarzają dziabnięte ;) wiem, ze to strasznie egoistyczne, ale zdrowie psychiczne jest bardzo ważne i nie warto sobie łamać życia :)

ja nie wiem skad Wy bierzecie tych facetow ze was ponizaja... obrazaja...

odświeżam temat :) :) :)

odświeżam temat :) :) :) :)

ja tez nie wiem co mam zrobic, kloce sie z facetem o wszystkio glownie o zazdrosc, nic mi nie wolno, mamy inne poglady, w skrcie nie pasujemy do siebe w ogóle. Co najwaniejsze ja nie chce z nim juz byc ale nie potrafie odejsc. Uzaleznulam sie od czulosci, ze ktos sie o mnie troszczy ale nie chce trwac w takim zwiazku, 2 lata lez, smutku i chwilowe przebłyski szczescia... on jest dobrym facetem nigdy mnie nie nuderzyl(chociaz ja tak), jest czuły, wierny, nie pije itp, ale jego zaborczosc nawet o moje kolezanki mnie pomalu wykancza, czepia sie o wszystko ze sie spoznilam 10 min, nie dotrzymuje kompromisow,a co najwaniejsze rozmawialismy szczerze i juz nam na sobie nie zalezy tak jak kiedys...nie odzywamy sie pare dni, ale boje sie ze jak zadzwoni to ja wymiekne

ja też kiedyś tkwiłam w zaborczym związku - 2,5 roku. A tak na prawdę zdałam sobie z tego sprawę - jak to rzeczywiście wyglądało i jak duży miało na mnie wpływ dopiero rok po rozstaniu. tyle czasu potrzebowałam, żeby psychicznie ochłonąć i spojrzeć na nasze relacje obiektywnie. Mój chłopak również był- dobrym człowiekiem, starał się, miał fajny charakter, ale.... no właśnie - to ALE nie dawało nam żyć. On później płakał, przepraszał, że on chce się zmienić... Ale to nic nie dawało. Nie ma sensu się męczyć, bo za kilka lat będziesz znerwicowana, z niższym poczuciem wartości i będziesz siebie o jego zaborczość obwiniać. Życzę dobrych decyzji i roziwązania problemów. pzdr

kas23 jak dalas sobie z tym rade zeby to zakonczyc ja juz 5 prbowalam.... i jak radzilas sobie po zerwaniu??

u mnie facet nie ma jak sie skryc z klamstwem nigdy nie dam sobie za plecami kitow robic sa zasady w zwiazku i trzeba sie trzymac ale skoro istnieja idiotki ktore sobie pozwalaja to wybaczcie...ja wole cierpiec po rozstaniu niz zyc w klamstwie i za nic w swiecie nie zrozumiem takich kobiet ktore daja sie zdradzac i jeszczer wybaczaja!! to sie w glowie nie miesci!!!!