Alimenty na pelnoletniego

zZ Zniecierpliwiony My nie dyskutujemy o relacjach rodzinnych tylko o zagadnieniu prawnym .Proszę się tego trzymać. Alimenty są instytucją prawną i jako takie mogą być tylko w ten sposób postrzegane i analizowane . Przepisy wyraźnie dokonują rozróżnienia """ dziecko """ i """dziecko pełnoletnie """ . Wskazane komentarze są albo nie na temat albo nie merytoryczne albo nie aktualne. Tak samo jak powoływane orzecznictwo SN. więc podaj mi konkretne paragrafy,artykuły na podstawie których uważasz że na pełnoletnie dziecko nie trzeba płacic alimentów i można zaprzestać płacenia składając jedynie oświadczenie u komornika MNIE INTERESUJĄ KONKRETY A NIE TWOJE DOMYSŁY moze mówimy o tych samych przepisach jednak ty źle je interpretujesz

Rodzice mają obowiązek alimentacyjny względem dziecka, dopóki nie jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie. Zasadą jest istnienie tego obowiązku do ukończenia przez dziecko 18 roku życia. Jeżeli dziecko kontynuuje naukę i nie ma własnych źródeł dochodu, obowiązek alimentacyjny przedłuża się. Kiedy można się od niego uchylić? Alimenty dla pełnoletniego Rodzice mają obowiązek płacić alimenty na pełnoletnie dziecko, jeśli nadal uczy się i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, ponieważ nie ma własnego źródła dochodu. Nie mogą żądać, aby rozpoczęło pracę, zamiast studiować. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, tj. nie uczy się, nie pracuje albo studiuje, ale bez pozytywnych wyników, np. nie zdaje egzaminów, przerywa studia i zaczyna kolejne, bierze urlopy dziekańskie, powtarza rok.

Jak długo rodzice muszą płacić alimenty na dziecko Obowiązkiem rodzica jest dostarczanie środków utrzymania i wychowania swoim dzie-ciom. Dziecko w porównaniu do innych uprawnionych do obowiązku alimentacyjnego nie musi udowadniać stanu niedostatku. Jednak rodzice nie przez całe życie mają obowiązek pła-cić alimenty. Przesłanką obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziecka, jest niemożliwość samodzielnego utrzymania się. Natomiast po stronie zobowiązanych rodziców ich możliwości finansowo zarobkowe. Rodzice mają obowiązek płacić alimenty na dziecko, dopóki nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Muszą dostarczać swojemu dziecku środki utrzymania i wychowania. Taki obowiązek istnieje nawet, jeśli dziecko ukończyło 18 lat, ale uczy się nadal i nie ma żadnych własnych źródeł dochodu. Pełnoletniość nie jest granicą, która pozwala rodzicom na uwolnienie się od obowiązku alimentacji na rzecz dzieci. Dzieje się tak, bowiem dziecko, które nie jest w stanie utrzymać się samo, ma prawo do alimentów od rodziców. Alimenty dziecku przysługują bez względu na wiek. Jednak należy pamiętać, że dziecko, które uzyskało już pełnoletniość powinno wykazać, że nie z własnej winy nie potrafi się jeszcze utrzymać bez pomocy rodziców. Moment ukończenia przez dziecko 18 lat nie powoduje, że automatycznie ważny wyrok zasądzający alimenty na jego rzecz przestaje obowiązywać. Rodzice płacą alimenty na pełnoletnie dziecko kiedy: uczy się, aby zdobyć zawód, jest chore co uniemożliwia mu samodzielne utrzymanie się. Rodzice często mylnie twierdzą, że skoro dziecko jest już pełnoletnie nie trzeba płacić na nie alimentów. Nic bardziej mylnego. Dziecko należy utrzymywać, aż będzie się w stanie samo utrzymać. Samodzielne utrzymanie się to nie tylko podjęcie pracy przez dziecko. Rodzice mogą zostać zwolnieni od obowiązku alimentacyjnego bez względu na wiek dziecka wówczas, gdy ma ono własny majątek, z którego dochody mogą pokryć koszty jego utrzymania oraz wychowania. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać również w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Czytaj więcej na Wieszjak.pl: http://alimenty.wieszjak.pl/alimenty-na-dziecko/209273,4,Alimenty-na-dziecko-poradnik.html#ixzz1vOuXfeyt Uczące się dziecko Często rodzice domagają się zaprzestania płacenia alimentów na dziecko pełnoletnie, które się uczy Rodzice nie mogą domagać się, aby dziecko rozpoczęło pracę, zamiast studiować. W przypadku, kiedy dziecko przed rozpoczęciem studiów już pracowało przez pewien czas, nie zwalnia to rodziców od obowiązku płacenia alimentów na jego utrzymanie. Orzekając o obowiązku alimentacyjnym na pełnoletnie dziecko, sąd najczęściej bierze pod uwagę, czy wykazuje chęć do dalszej nauki i czy jego zdolności osobiste oraz cechy charakteru pozwalają kontynuować ją. Sąd może zwolnić rodziców pełnoletniego studiującego dziecka z płacenia alimentów wówczas, gdy nie będzie osiągało pozytywnych wyników podczas studiów. Rodzice muszą pamiętać, że jeśli uznają, że nie mają już obowiązku płacić alimentów, to nie mogą zaprzestać płacenia samowolnie. Muszą wystąpić do sądu o zwolnienie z obowiązku alimentacyjnego. Czytaj więcej na Wieszjak.pl: http://alimenty.wieszjak.pl/alimenty-na-dziecko/209273,4,Alimenty-na-dziecko-poradnik.html#ixzz1vOugwJIr

a może mi tak odpowiesz na pytania zadane powyżej??? czy nie lepiej żebyś poświęcil czas na zarabianie pieniędzy niż na udowadnianie tutaj, że ojcem nie powinieneś nigdy być

widać że zostałeś ojcem przypadkowo :-)

"""""" Art. 133 k.r.o. 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. --------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------- 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się."""" W którym miejscu jest napisane ,że to sąd decyduje o alimentach na pełnoletniego? Przepis natomiast mówi wyraźnie ,że o tym decyduje rodzic. """" więc podaj mi konkretne paragrafy,artykuły na podstawie których uważasz że na pełnoletnie dziecko nie trzeba płacic alimentów i można zaprzestać płacenia składając jedynie oświadczenie u komornika """"" Nie ma przepisów nakładających obowiązek alimentacji pełnoletniego dziecka . A żeby sąd zasądził alimenty na pełnoletniego ...musi mieć podstawę prawną. Art.133 par.3 został wprowadzony dlatego ,że przed nowelizacją Kodeksu Rodzinnego , były zasądzane alimenty na pełnoletniego. Art. ten daje prawo a nie obowiązek rodzicowi do uchylenia się. Trzeba sytuacje wyzerować. Ponieważ wcześniej istniało prawo dające prawo do zasądzania ...to teraz istnieje prawo do uchylania się . Natomiast aktualnie nie ma prawa do zasądzania alimentów na pełnoletniego. """"" i można zaprzestać płacenia składając jedynie oświadczenie u komornika """"" Bo komornik będzie ściągał jak nie będzie znał decyzji rodzica płacącego dotychczas alimenty. Czy chce płacić czy nie. Bo to rodzica prawo a nie obowiązek ....w przypadku pełnoletniego. ZNIECIERPLIWONY ty xle rozumujesz wiadomo że jeśli nie było zasądzonych alimentów na dziecko małoletnie które stało sie pełnoletnim to takich alimentów nie będzie dopóki taki dorosły dzieciak nie wystąpi do sądu o ich ustalenie jeśli na dziecko małoletnie były zasadzone alimenty i stało się ono pełnoletnie to nie można tak sobie zaprzestać płacenia-taki obowiązek wobec pełnoletniego może jedynie zdjąć sąd z zobowiązanego do płacenia alimentów jeśli dziecko SWOICH RODZICÓW stało sie pełnoletnie i nadal sie uczy a rodzice odmawiają jemu pomocy, to taki pełnoletni ma prawo wystąpić na drogę sadową i ŻĄDAĆ od nich alimentów na swoje utrzymanie - wynika to z obowiązku i tu się nic nie zmieniło zmieniło sie natomiast to że w momencie kiedy rodzice nie mają na takie zasądzone alimenty mogą i maja prawo na drodze sadowej zaprzestania wypłacania takich alimentów ale dotyczy to tylko sytuacji usprawiedliwionych gdy np rodzice sa na rencie lub emeryturze lub też ich pensja jest zbyt niska by zaspokoić roszczenia alimentacyjne bez nadmiernego uszczerbku lub tez gdy taki dorosły dzieciak nie dokłada starań do samodzielnego utrzymania się CZYTAJ,CZYTAJ,CZYTAJ I POMYSL W ostatnim czasie można było przeczytać o zaskakującym wyroku włoskiego sądu, który nakazał ojcu płacenie alimentów na rzecz trzydziestokilkuletniej studiującej córki. We Włoszech powszechne jest mieszkanie z rodzicami nawet 30-latków, którzy domagają się od rodziców utrzymania, wyżywienia, sprzątania itp. Jak sprawa alimentów na rzecz dorosłych dzieci wygląda z punktu widzenia prawa polskiego? Poniżej przedstawiam bogate orzecznictwo na ten temat. Art. 133. 1. (kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Orzeczenia: wyrok NSA w Łodzi z 16.10.2003 Wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek. wyrok SN z 24.03.2000 1.Dziecko, które osiągnęło nie tylko pełnoletność, ale zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, pozwalającej na samodzielne utrzymanie, nie traci uprawnień do alimentów, jeżeli np. chce kontynuować naukę i zamiar ten znajduje uzasadnienie w dotychczas osiąganych wynikach. 2. Trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są oni dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, chyba że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. W sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać nawet będzie poświęcenia części składników majątkowych. wyrok SN z 30.06.1999 1.Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka - stanowiący uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej - nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie jest również związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko określonego stopnia podstawowego czy średniego wykształcenia. 2. W sytuacji, gdy pełnoletnie dziecko, mając wyuczony zawód, zamierza kontynuować naukę na wyższej uczelni prywatnej, z którą to nauką - obok kosztów utrzymania - łączy się czesne, trzeba uwzględniać okoliczność, czy pozwala na to stopa życiowa rodziców. wyrok SN z 11.03.1999 Skoro dziecko bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej kontynuuje naukę w obranym kierunku w szkole wyższej - co nie jest naganne, ale wprost przeciwnie, zasługuje na aprobatę - nie można wymagać, by jednocześnie pracowało zarobkowo osiągając dochody wystarczające na swoje utrzymanie. wyrok SN z 12.02.1998 Należyte przygotowanie dziecka do przyszłej pracy zawodowej może także obejmować studia wyższe, jeżeli uzdolnienia dziecka, jego ambicje i wytrwałość okażą się wystarczające do tego, ażeby studia te nie tylko rozpocząć, ale i kontynuować i pomyślnie zakończyć. Zaktualizowany przez podjęcie studiów obowiązek alimentacyjny rodziców może jednakże ustać w razie braku pozytywnych wyników studiów. wyrok SN z 11.02.1986 Jeżeli dotychczasowe kwalifikacje dziecka nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia i w związku z tym zamierza ono podnieść te kwalifikacje, podejmując np. studia wyższe, okoliczność,że przed tymi studiami już pracowało i pobierało wynagrodzenie za pracę, nie zwalnia rodziców od alimentacji na tej podstawie, że dziecko jest już w stanie utrzymać się samodzielnie (art. 133 1 k.r.o.). wyrok SN z 08.08.1980 Rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które, będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swych kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje obowiązujących zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów, a zwłaszcza jeżeli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem okresie.

Znowu powołujesz nie aktualne orzecznictwo .. komentarze oparte na tym orzecznictwie a na dodatek historie prawne innego kraju. W Polsce prawo się zmieniło i zmienia , również w tym temacie. Ja nie chcę się kłócić . Jeśli wskażesz mi podstawę prawną na potwierdzenie swojej tezy...to przyjmę ją do wiadomości. Sam fakt ,że może Tobie nie pasuje aktualny stan prawny....to za mało.

aktualne przepisy Art. 133. 1. (kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. MOGĄ- JEŚLI!!!! spełnią warunki - ROZUMIESZ jesli to nie sa aktualne przepisy to ty mi wskaż to o czym piszesz z uporem maniaka wraz z komentarzami

Jaki jest wpływ ukończenia osiemnastego roku życia na obowiązek alimentacyjny? Osiągnięcie pełnoletniości nie zamyka dziecku drogi do dochodzenia alimentów od rodziców. Co więcej istniejący już obowiązek alimentacyjny nie wygasa automatycznie z tą datą. Obowiązek alimentacji na rzecz dziecka nie jest sztywno związany z wiekiem dziecka. Oczywiście w związku z ukończeniem 18 lat może powstać okoliczność rzutująca na zmianę stosunku alimentacyjnego obniżenie, czy też wręcz uchylenie alimentów. Możliwe jest też podwyższenie kwoty alimentów. Rozszerzony obowiązek alimentacyjny na rzecz pełnoletniego dziecka Jeżeli uprawniony w chwili lub po osiągnięciu pełnoletniości nie osiągnął samodzielności życiowej, tzn. nie był w stanie utrzymać się samodzielnie, to należą mu się alimenty, nawet gdyby nie znajdował się w niedostatku. Np. dziecko kontynuuje naukę i nie podjęło jeszcze pracy zarobkowej. Podlegać ono będzie szerszemu zakresowi obowiązku alimentacyjnego. Wystarczającym jest, aby sytuacja materialna uprawnionego dziecka uległa istotnemu pogorszeniu. Przesłanka pozytywna (warunkująca uwzględnienie żądania): pogorszenie sytuacji materialnej dziecka (lżejsza forma od niedostatku). Zawężony obowiązek alimentacyjny na rzecz pełnoletniego dziecka Jeżeli uprawniony w momencie lub po osiągnięciu pełnoletniości osiągnął samodzielność życiową, to przysługuję mu alimenty wyłącznie wtedy, gdyby znalazł się w niedostatku. Np. dziecko przez pół roku było zatrudnione, ale w wyniku wypadku i związanej z tym hospitalizacji utraciło możliwość zarobkowania i tym samym źródło utrzymania. W stosunku do niego będzie obowiązywać zawężony obowiązek alimentacyjny. Powinność ta oparta jest na ogólnych regułach alimentacji między krewnymi, których podstawową przesłanką jest niedostatek. Na takiej samej zasadzie rodzic będzie mógł żądać alimentów od dziecka, jeżeliby znalazł się w trudnej sytuacji materialnej. Przesłanka pozytywna (warunkująca uwzględnienie żądania). niedostatek dziecka. Przesłanki negatywne (powodujące oddalenie żądania). Odnoszą się zarówno do zawężonego, jak i rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego. Rodzic może się uchylić od ciężaru alimentacji jeżeli zostanie spełniona choćby jedna z poniższych przesłanek. a). dziecko posiada majątek, z którego mogłoby zaspokoić swoje potrzeby, b). świadczenia alimentacyjne stanowią dla rodziców nadmierny uszczerbek, c). dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, d). żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Orzeczenia Sądu Najwyższego: „Przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, brać należy także pod uwagę, czy wykazują one chęć dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki. „Uzyskanie pełnoletniości nie zmienia sytuacji prawnej dziecka w zakresie alimentów, jeżeli dziecko pobiera naukę w szkole lub na uczelni i czas na nią przeznaczony wykorzystuje rzeczywiście na zdobywanie kwalifikacji zawodowych. „Wysokość alimentów na rzecz dziecka powinna być ustalona w stosunku do obecnych potrzeb dziecka i nie mogą być uwzględnione przewidziane w przyszłości koszty nauki, wydatki szkolne itp. W razie późniejszego wzrostu potrzeb dziecka alimenty mogą być zawsze podwyższone. „Pełnoletnie dziecko, które w czasie studiów kilkakrotnie powtarza poszczególne lata studiów albo też nie kontynuuje nauki i nie podejmuje pracy zarobkowej, i z tego względu nie dysponuje środkami utrzymania, nie może domagać się ich od swoich rodziców. Także rezygnacja przez dziecko w celu dokuczenia rodzicom z pomocy stypendialnej przez państwo może być uznana za szykanę, która narusza zasady prawidłowego współżycia w rodzinie, a tym samym zasady współżycia społecznego. „Jeżeli pełnoletnie dziecko, mające wyuczony zawód, zamierza studiować na prywatnej wyższej uczelni, z czym obok kosztów utrzymania łączy się czesne, trzeba także uwzględniać okoliczność, czy pozwala na to stopa życiowa rodziców. „Skoro dziecko uprawnione do alimentów bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej kontynuuje naukę w obranym kierunku w szkole wyższej, nie można wymagać, by jednocześnie pracowało zarobkowo, osiągając dochody w pełni wystarczające na jego utrzymanie. „Samo ukończenie przez uprawnionego 20 lat nie stanowi podstawy anulowania alimentów. „Nie ustaje obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka, które w następstwie choroby nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

"""""" MOGĄ- JEŚLI!!!! spełnią warunki - ROZUMIESZ """""" Co wniosłaś nowego do dyskusji ? Nadto nie wypowiadasz się precyzyjnie....pomijasz istotne fakty.. Nie tylko rodzice muszą spełnić warunki. A te warunki ocenia rodzic a nie sąd. Jakie jest Twoje pytanie albo jaki przedstawiasz problem ? Albo co chcesz powiedzieć? Może od razu nie odpowiadaj tylko przemyśl temat.

Uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka „Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Prawo rodzinne i opiekuńcze nakłada na rodziców obowiązek alimentacyjny, aż do chwili uzyskania przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się. Samodzielność życiowa dziecka, przejawiająca się w możliwości zaspokojenia swych potrzeb z własnych zarobków lub majątku nie jest równoważna z osiągnięciem przez dziecko pełnoletniości. Warto jeszcze dodać, że rodzice z chwilą ukończenia przez dziecko 18 lat mają ograniczony wpływ na postępowanie dziecka, co może powodować pewną samowolę. Władza rodzicielska przysługuje rodzicom do chwili uzyskania przez dziecko pełnoletniości. Z nadejściem tegoż momentu dziecko nie jest obowiązane bezwzględnie słuchać rodziców, we wszystkich sprawach dotyczących jego osoby. Jednakże dziecko powinno konsultować z rodzicami ważniejsze kwestie związane z jego przyszłością, nie ma takiego przymusu, ale sam fakt troski rodziców o rozwój dziecka przez tyle lat wymaga swego rodzaju pokory. Nie oznacza to jednak, iż dziecko musi wykonywać wszystkie kroki pod dyktando rodziców. Jakby nie było wspólna wymiana poglądów na dany temat może doprowadzić do względnej zgodności w zasadniczych sprawach oraz załagodzić nieporozumienia. W rezultacie kompletny brak wpływu rodziców na zachowanie dziecka (np. edukacja, kariera zawodowa itd.) może przemawiać za zasadnością uchylenia obowiązku alimentacyjnego. Dziecko, pomimo że ukończyło 18 rok życia, a tym samym ma pewny stopień dojrzałości życiowej nie zawsze jest w stanie utrzymać się samo. I tutaj pojawia się pytanie, czy rodzice nadal bezwzględnie (zawsze) są obowiązani do alimentowania dziecka, czy też mogą w jakiś sposób zwolnić się od tegoż obowiązku? Obowiązek alimentacyjny służy określonemu celowi, polegającemu na zapewnieniu pomocy osobom, które nie mają możliwości samodzielnego utrzymania się. W szerokim ujęciu realizuje zasadę humanitaryzmu. Brak zdolności utrzymania się może wynikać z różnych przyczyn: wiek, brak wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, zdarzenia losowe (wypadek, choroba, klęska żywiołowa), utrata zdolności zarobkowania z powodu stanu zdrowia, niemożliwość znalezienia zatrudnienia pomimo starań itd. W każdym razie przyczyna niemożności utrzymania się musi być niezawiniona przez osobę żądającą alimentów. Brak winy występuje wówczas, kiedy ktoś dołożył należytej staranności w zapewnieniu sobie utrzymania, ale mimo to popadł w niedostatek. Osoba, jaka ponosi winę za znalezienie się w trudnej sytuacji materialnej, powinna się liczyć z tym, iż nie otrzyma alimentów w pełnej wysokości, a w skrajnych przypadkach nawet w ogóle. Obowiązek alimentacyjny może wynikać z pokrewieństwa (więzy rodzinne) i w głównej mierze tak jest, lub też z więzów prawnych tj. został nałożony przez prawodawcę, pomimo iż uprawniony i zobowiązany nie należą do tej samej rodziny (np. alimenty dla pasierba od ojczyma). Po dwóch przeciwstawnych biegunach występują różne podmioty. Z jednej strony osoba uprawniona, jaka ma prawo żądać alimentów, a z drugiej osoba zobowiązana na którą został nałożony obowiązek spełnienia tego roszczenia. Obowiązek alimentacyjny opiera się na dostarczaniu środków utrzymania, a w niektórych wypadkach także wychowania. Środki utrzymania mają wymiar materialny. Są nimi m.in prowiant (żywność), mieszkanie, energia, opłaty i rachunki, leki. Środki wychowania to świadczenia niematerialne. Trudno je wartościować, wyceniać. Nie oznacza to jednak, że są mniej istotne. Wręcz przeciwnie spełniają zadanie równie ważne jak świadczenia materialne. Należą do nich w szczególności osobisty wkład pracy, troska o prawidłowy rozwój fizyczny i intelektualny dziecka, zapewnienie opieki dla osoby niepełnosprawnej lub w podeszłym wieku, umożliwienie uzyskania odpowiedniego wykształcenia przez dziecko, zapewnienie dostępu do dóbr kulturalnych. Środki utrzymania i wychowania, niezależnie od ich formy ukierunkowane są na te same zadanie zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Odnośnie alimentów na rzecz dziecka ogromnie ważną rolę odgrywa połączenie świadczeń materialnych i niematerialnych. Dopiero współgranie tychże zapewnia dziecku prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy.

który juz raz proszę abyś podał przepisy na które ty się powołujesz a które jak twierdzisz mówią o zniesieniu obowiązku alimentacyjnego na pełnoletnie,uczące sie dziecko które nie jest w stanie utrzymać sie samo WSKAŻ KONKRETNE PRZEPISY WRAZ Z KOMENTARZEM I INTERPRETACJĄ

zZ Zniecierpliwiony Znowu powołujesz nie aktualne orzecznictwo .. komentarze oparte na tym orzecznictwie a na dodatek historie prawne innego kraju. W Polsce prawo się zmieniło i zmienia , również w tym temacie. Ja nie chcę się kłócić . Jeśli wskażesz mi podstawę prawną na potwierdzenie swojej tezy...to przyjmę ją do wiadomości. Sam fakt ,że może Tobie nie pasuje aktualny stan prawny....to za mało. ja tobie wskazałam całą treść kodeksu rodzinnego po nowelizacji a teraz ty wskaż konkretne przepisy na które stale sie powołujesz zniecierpliwiony ty nie czytasz całości-nie wyrywaj z kontekstu-podany był przykład a zaraz po tym pytanie jakie w Polsce obowiązują przepisy które zostały przedstawione ty stale sie motasz

czytaj i odpowiedz czy tu mowa o: - automatycznym zaprzestaniu płacenia alimentów na pełnoletnie dziecko? - czy tu mowa o tym że w ogóle żaden rodzic nie musi płacić na swoje pełnoletnie dziecko? Nowelizacja kodeksu rodzinnego, która weszła w życie 13 czerwca br. pozwala rodzicom na uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego w stosunku do dorosłych (pełnoletnich) dzieci. Dodana norma Zmiana kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w tym zakresie wynika z nowelizacji art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W jego pierwotnym brzmieniu, rodzice zobowiązani byli do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Oznaczało to, że ewentualne świadczenia alimentacyjne na rzecz dziecka (np. zasądzone w wyroku rozwodowym) z jednej strony nie ustawały wraz z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, z drugiej mogły trwać teoretycznie do końca jego życia jeśli nie było w stanie się utrzymać, nawet działając celowo (np. nie podejmując pracy mimo takiej możliwości). Nowy przepis Do artykułu 133 dodano 3, z którego wynika, że rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Powyższa norma jest odpowiedzią na istniejący problem społeczny, w którym dorosłe osoby (uprawnione do alimentów) nie podejmują pracy mimo takiej możliwości. Norma przepisu jest jednak bardzo ocenna (sąd musi stwierdzić czy dana osoba nie dokłada starań oraz czy wynika to z jego winy czy nie) stąd ciężko ocenić jak kształtować się będzie orzecznictwo. Skutek nowelizacji Nowelizacja nie pozbawia wszystkich pełnoletnich dzieci prawa do alimentów tworzy jednak narzędzie po stronie rodziców do zrzucenia z siebie ciężaru utrzymania dzieci, które mogłyby się same utrzymać, a z różnych przyczyn nie podejmują w tym kierunku wystarczających działań. Rodzic, który uzna, że jego dziecko powinno (i może) się usamodzielnić, powinien złożyć powództwo o zniesienie alimentów do sądu rodzinnego (właściwego ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego do otrzymywania alimentów). W powództwie należy wykazać wszystkie okoliczności wskazujące na możliwość podjęcia pracy i samodzielnego utrzymania dziecka (wskazując jego wiek, wykształcenie, stan zdrowia itp.)- oraz opisać jego dotychczasowy tryb życia. Rodzice mogą uchylić się od płacenia alimentów również wtedy jeśli wykażą, że są one połączone ze zbyt dużym uszczerbkiem (majątkowym i osobistym).

ZNIECIERPLIWIONY A TO TWOJA ODPOWIEDŹ POD TYM ARTYKUŁEM KTÓRY ZAPEWNE PISAŁ KTOS KTO MA JAKIEŚ ZIELONE POJECIE O TYM CO PISAŁ wlepiam dodano: 00:02 28-01-2012 przez: zniecierpliwiony (77.255.*.*) """" Norma przepisu jest jednak bardzo ocenna (sąd musi stwierdzić czy dana osoba nie dokłada starań oraz czy wynika to z jego winy czy nie) stąd ciężko ocenić jak kształtować się będzie orzecznictwo."""" A w którym to miejscu to wynika z tego albo innego przepisu???? Gdzie jest powiedziane ,że w związku z nowelizacją KRIOP???? Art. 133 par. 3 potrzebna jest jeszcze jakaś ocena sądu???? Dla kogo ten przepis nie jest jeszcze jednoznaczny ....??? Rodzice mogą się uchylić ....???? ???? Samo stwierdzenie """"(sąd musi stwierdzić czy dana osoba nie dokłada starań oraz czy wynika to z jego winy czy nie) stąd ciężko ocenić jak kształtować się będzie orzecznictwo."""" Jest bezpodstawnym wskazywaniem ,że tu sąd jednak o tym decyduje a co przepis stanowi inaczej.Mało tego to pomija się pierwszą część przepisu ,który jest całkowicie niezależny od części drugiej przepisu """ świadczenia alimentacyjne wiążą się z nadmiernym dla rodziców uszczerbkiem,""""" Artykuł jet tendencyjny i nie merytoryczny. SORKI ALE JA Z TWOJEJ WYPOWIEDZI NIC NIE ROZUMIEM. O CO TY WALCZYSZ? PYTASZ-DOSTAJESZ ODPOWIEDŹ A TY ZNOWU PYTASZ!! wskaż mi dokładne przepisy mówiące o automatycznym zniesieniu alimentów na dziecko pełnoletnie które sie uczy i samodzielnie nie jest w stanie sie utrzymać wskaż mi przepis który mówi że można iść do komornika,złożyc oświadczenie i tym samym zaprzestać płacenia alimentów wskaż mi źródło skąd posiadasz takie przepisy

Art. 133 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania. Rodzice mogą się uchylić od płacenia alimentów co nie oznacza że zasądzone wcześniej alimenty na drodze sadowej mogą dobrowolnie przestać płacić Alimenty zasądził Sąd prawomocnym wyrokiem i TYLKO sąd kolejnym prawomocnym wyrokiem może je uchylić opierając się na przesłankach art. 133 par. 3 KRiO zniecierpliwiony źle interpretujesz przepisy co oznacza że wprowadzasz w błąd forumowiczów - nieznajomość przepisów nikogo nie tłumaczy i nie zwolni z odpowiedzialności Nadmierny uszczerbek nie jest zdefiniowany w przepisach prawa. Można jednak przyjąć, że nadmierny uszczerbek oznacza sytuację w której alimentacja powoduje brak środków na zaspokojenie podstawowych, niezbędnych potrzeb zobowiązanego do alimentacji. Według J. Gwiazdomorskiego (System prawa rodzinnego i opiekuńczego pod red. J. St. Piątowskiego) uszczerbek, jaki mogłoby spowodować obciążenie zobowiązanego świadczeniami alimentacyjnymi, może być uważany za nadmierny wtedy, gdy spełnienie tych świadczeń pociągnęłoby za sobą uniemożliwienie zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb zobowiązanych do alimentacji i to potrzeb tak istotnych, że zbliżonych aż do potrzeb niezbędnych. To czy w danej sytuacji można uchylić się od alimentacji pełnoletniego dziecka jest oceniane przez sąd. Nie jest tak że rodzice mogą sami przez złożenie oświadczenia uchylić się od płacenia alimentów na pełnoletnie dziecko, a komornik nie może ich już egzekwować. Nie jest też tak, iż wyłącznie od dobrej woli rodziców zależy czy będą dalej płacić alimenty na swoje pełnoletnie dziecko. Żaden przepis prawny, a w szczególności przepis art. 133 3 KRO nie wskazuje, że uchylenie się od świadczeń alimentacyjnych następuje przez złożenie oświadczenia uprawnionemu do alimentacji, w sądzie, komornikowi czy jakiejkolwiek innej osobie. Złożenie komornikowi oświadczenia o uchyleniu się od alimentacji nie wywoła żadnych skutków prawnych, a komornik nadal będzie prowadził postępowanie egzekucyjne na podstawie wyroku zasądzającego alimenty.

tłumaczyć jak pastuch krowie ... Tobie też tłumaczyć trzeba z naszego na Twój, gdyż wynika jasno, że nic nie rozumiesz, gdyż piszesz "Alimenty zasądził Sąd prawomocnym wyrokiem i TYLKO sąd kolejnym prawomocnym wyrokiem może je uchylić opierając się na przesłankach art. 133 par. 3 KRiO" ... zauważ, iż tą kwestię wałkowaliśmy wielokrotnie i ja to rozumiem i Zniecierpliwiony też to rozumie ale nie rozumiemy i tutaj uwaga: na jakim przepisie się opieracie twierdząc, że Sąd może uchylić zasądzone alimenty, proszę wskazać przepis, dotyczący że TYLKO Sąd kolejnym wyrokiem może je uchylić, a że będzie się opierał na art. 133 par. 3 KRiO - to my, to wiemy.

beata04 tłumaczyć jak pastuch krowie ... Tobie też tłumaczyć trzeba z naszego na Twój, gdyż wynika jasno, że nic nie rozumiesz, gdyż piszesz "Alimenty zasądził Sąd prawomocnym wyrokiem i TYLKO sąd kolejnym prawomocnym wyrokiem może je uchylić opierając się na przesłankach art. 133 par. 3 KRiO" ... zauważ, iż tą kwestię wałkowaliśmy wielokrotnie i ja to rozumiem i Zniecierpliwiony też to rozumie ale nie rozumiemy i tutaj uwaga: na jakim przepisie się opieracie twierdząc, że Sąd może uchylić zasądzone alimenty, proszę wskazać przepis, dotyczący że TYLKO Sąd kolejnym wyrokiem może je uchylić, a że będzie się opierał na art. 133 par. 3 KRiO - to my, to wiemy. hm.. jeśli nie są zasądzone alimenty to rzecz jasna że rodzic może sam dobrowolnie przestać utrzymywać dziecko pełnoletnie -jasne? Oczywiście takie dziecko może jeśli uczy się i nie ma środków na swoje utrzymanie wystąpić do sadu o ich ustalenie od swoich rodziców-to tez jasne. Jeśli alimenty sa już zasadzone PRAWOMOCNYM WYROKIEM TO NIE MOŻNA DOBROWOLNIE ZAPRZESTAĆ ICH PŁACENIA. DOTYCZY TO RÓWNIEŻ DZIECI PEŁNOLETNICH GDYŻ W WYROKU NIE MA ODNOTOWANEGO TERMINU ICH PŁACENIA DLATEGO TYLKO SĄD PRAWOMOCNYM WYROKIEM MOŻE UCHYLIĆ TEN WYROK opierając się na przesłankach art. 133 par. 3 KRiO!! -to zrozumiałe? Sam wyrok płacenia jest uzasadnieniem- aby go zdjąć należy wydać kolejny wyrok - to jest podstawa prawna. Aby można było opierać sie na art. 133 par. 3 KRiO sam zainteresowany czyli zobowiązany do płacenia alimentów musi wystąpić do sądu z takim wnioskiem,uzasadnić go i udowodnić Za każdym razem zobowiązani do alimentacji powinni znieść wyrok który ustanowił alimenty nawet jesli doskonale wiedzą,że dziecko jest pełnoletnie i pracuje a ono nie rości sobie tych alimentów

jeśli jest zgoda oby stron na zaprzestanie alimentacji można to załatwić bez sadu poprzez ugodę jeśli nie ma zgody jednej ze stron należy złożyć w sądzie wniosek u ustanie obowiązku alimentacyjnego.

""""" Sam wyrok płacenia jest uzasadnieniem- aby go zdjąć należy wydać kolejny wyrok - to jest podstawa prawna.""""" To nie jest żadna podstawa prawna. Nie ma takiego umocowania w Kodeksie Rodzinnym..... w zakresie dotyczącym alimentów na pełnoletniego. Jest wprost przeciwnie...""" Rodzice mogą się uchylić....... """"" Sąd nie stanowi prawa...sąd prawu podlega. """"" Aby można było opierać sie na art. 133 par. 3 KRiO sam zainteresowany czyli zobowiązany do płacenia alimentów musi wystąpić do sądu z takim wnioskiem,uzasadnić go i udowodnić """""" Na jakiej podstawie prawnej ????? ????? """""""musi wystąpić do sądu z takim wnioskiem,uzasadnić go i udowodnić """""" """"" Oczywiście takie dziecko może jeśli uczy się i nie ma środków na swoje utrzymanie wystąpić do sadu o ich ustalenie od swoich rodziców-to tez jasne. """"" Na jakiej podstawie prawnej? Na jakiej podstawie prawnej sąd jest władny\ uprawniony zasądzić alimenty na pełnoletnie dziecko?

ty jesteś albo chory albo uparty jak osioł!! G zZ Zniecierpliwiony """"" Sam wyrok płacenia jest uzasadnieniem- aby go zdjąć należy wydać kolejny wyrok - to jest podstawa prawna.""""" To nie jest żadna podstawa prawna. Nie ma takiego umocowania w Kodeksie Rodzinnym..... w zakresie dotyczącym alimentów na pełnoletniego. Jest wprost przeciwnie...""" Rodzice mogą się uchylić....... """"" Sąd nie stanowi prawa...sąd prawu podlega. MYLISZ SIĘ!! PEŁNOLETNI NIE OZNACZA SAMOWYSTARCZALNY A O TYM JEST MOWA W KRiO ABY ZNIEŚĆ COŚ CO ZOSTAŁO ZASĄDZONE MUSI BYC KOLEJNY WYROK-NIE UPIERAJ SIE PRZY TYM-IDŹ DO SĄDU,PRAWNIKA I SIĘ ZAPYTAJ """"" Aby można było opierać sie na art. 133 par. 3 KRiO sam zainteresowany czyli zobowiązany do płacenia alimentów musi wystąpić do sądu z takim wnioskiem,uzasadnić go i udowodnić """""" Na jakiej podstawie prawnej ????? ????? """""""musi wystąpić do sądu z takim wnioskiem,uzasadnić go i udowodnić """"""BO MA WYROK I ABY GO ZMIENIC MUSI PODAĆ PRZYCZYNĘ I JA UDOWODNIĆ """"" Oczywiście takie dziecko może jeśli uczy się i nie ma środków na swoje utrzymanie wystąpić do sadu o ich ustalenie od swoich rodziców-to tez jasne. """"" Na jakiej podstawie prawnej? Na jakiej podstawie prawnej sąd jest władny\ uprawniony zasądzić alimenty na pełnoletnie dziecko? NA PODSTAWIE KRiO-DOCZYTAJ WLEPIAŁAM TYLE RAZY NIE CHCE MI SIE WIECEJ TŁUMACZYĆ-WLEP[IŁAM TOBIE CAŁY ARTYKUŁ ODNOŚNIE TEGO CO PISZESZ WIEC SOBIE SPRAWDŹ

Uchylenie się od alimentów na pełnoletnie dziecko Artykuł z dnia: 23.11.11 Płacę alimenty na dorosłego syna, który ukończył 21 lat, ale nadal studiuje. Wiem, że w 2008 r weszło w życie prawo, które mówi, że rodzice mogą sami uchylić się od płacenia alimentów na pełnoletnie dziecko. Od dobrej woli rodziców zależy, czy będą dalej płacić alimenty, od momentu złożenia oświadczenia o uchyleniu się od alimentów komornik nie może ich egzekwować. Złożyłam pozew do sądu o uchylenie alimentów, ponieważ syn nie dokłada starań, ażeby się samodzielnie utrzymywać. Sąd nie uchylił alimentów. Odwołałam się do Sądu wyższej instancji, bo nie stać mnie na płacenie alimentów. Nie ma jeszcze terminu rozprawy. Proszę mi wytłumaczyć dlaczego sąd nie uchylił alimentów, skoro kodeks rodzinny mówi co innego i co mogę zrobić w tej sytuacji, czy powinnam złożyć u komornika takie pismo i ono mnie zwolni z płacenia alimentów? Jakie są tego skutki, czy kiedykolwiek będą one ode mnie egzekwowane czy się przedawniają? ODP Szanowna Pani, Faktem jest, iż w dniu 13 czerwca 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2008 r. Nr 220, poz. 1431). Ustawa ta znowelizowała Kodeks rodzinny i opiekuńczy art. 1 pkt. 26 ustawy nowelizujący zmienił art. 133 KRO poprzez dodanie do niego 3, a art. 1 pkt. 27 ustawy nowelizującej zmienił art. 135 KRO poprzez zmianę 2 i dodanie 3.Znowelizowany przepis art. 133 wskazuje: Art. 133 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania. Z kolei zmieniony art. 135 KRO brzmi następująco: Art. 135 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. 3. Świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378 oraz z 2008 r. Nr 134, poz. 850) podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji oraz świadczenia dla rodziny zastępczej nie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego. W uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej Kodeks rodzinny i opiekuńczy możemy przeczytać: „Istnieje wyraźna potrzeba osłabienia obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka pełnoletniego, ponieważ rodzice, nie mając wpływu na postawę życiową dziecka, nie powinni być obciążeni zbyt długo obowiązkiem alimentacyjnym, z uszczerbkiem dla swojego utrzymania. Ponadto możliwość żądania alimentów od rodziców przez pełnoletnie dziecko, mimo braku własnych starań o uzyskanie samodzielności, „usprawiedliwia naganną postawę dziecka, tworzy złe wzorce zachowania i jest etycznie nieusprawiedliwione. Polskie prawo rodzinne odrzuca koncepcję automatycznego wygasania obowiązku alimentacyjnego już z chwilą osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości czy w jakiejś innej chwili (np. ukończenia edukacji, podjęcia pracy, itp.). Nowelizacja prawa rodzinnego z 2008 r. przyznała rodzicom uprawnienie do uchylenia się od wykonania obowiązku alimentacyjnego w razie zagrożenia nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub w braku starań dziecka o osiągnięcie życiowej samodzielności. Już przed wprowadzeniem tego przepisu do obiegu prawnego możliwość uchylenia się o płacenia alimentów ze względu na to, że dziecko nie dokłada starań w nauce, np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 1998 r., sygn. akt. I CKN 1104/98 (LexPolonica nr 1932384), stwierdza, że rodzice, którzy z uwagi na niskie emerytury, tylko w skromnym zakresie zabezpieczają swoje materialne potrzeby, powinni zostać zwolnieni z ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego względem ich dorosłego dziecka, jeżeli mając wyuczony zawód, osiąga ono mierne wyniki w dalszej nauce. Orzecznictwo i doktryna prawa rodzinnego przed nowelizacją z 2008 r. wskazywały, iż trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci, chyba że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. Zmuszeni są zatem dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenie części składników majątkowych (tak T. Domińczyk, Kodeks rodzinny i opiekuńczy Komentarz pod red. K. Piaseckiego). Termin „nadmierny uszczerbek występował już wcześniej w Kodeksie rodzinnym w dziale dotyczącym obowiązku alimentacyjnego. Art. 134 KRO wskazuje bowiem, iż w stosunku do rodzeństwa zobowiązany może uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub dla jego najbliższej rodziny. Nadmierny uszczerbek nie jest zdefiniowany w przepisach prawa. Można jednak przyjąć, że nadmierny uszczerbek oznacza sytuację w której alimentacja powoduje brak środków na zaspokojenie podstawowych, niezbędnych potrzeb zobowiązanego do alimentacji. Według J. Gwiazdomorskiego (System prawa rodzinnego i opiekuńczego pod red. J. St. Piątowskiego) uszczerbek, jaki mogłoby spowodować obciążenie zobowiązanego świadczeniami alimentacyjnymi, może być uważany za nadmierny wtedy, gdy spełnienie tych świadczeń pociągnęłoby za sobą uniemożliwienie zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb zobowiązanych do alimentacji i to potrzeb tak istotnych, że zbliżonych aż do potrzeb niezbędnych. To czy w danej sytuacji można uchylić się od alimentacji pełnoletniego dziecka jest oceniane przez sąd. Nie jest tak jak wskazuje Pani w swoim pytaniu, że rodzice mogą sami przez złożenie oświadczenia uchylić się od płacenia alimentów na pełnoletnie dziecko, a komornik nie może ich już egzekwować. Nie jest też tak, iż wyłącznie od dobrej woli rodziców zależy czy będą dalej płacić alimenty na swoje pełnoletnie dziecko. Żaden przepis prawny, a w szczególności przepis art. 133 3 KRO nie wskazuje, że uchylenie się od świadczeń alimentacyjnych następuje przez złożenie oświadczenia uprawnionemu do alimentacji, w sądzie, komornikowi czy jakiejkolwiek innej osobie. Złożenie komornikowi oświadczenia o uchyleniu się od alimentacji syna nie wywoła żadnych skutków prawnych, a komornik nadal będzie prowadził postępowanie egzekucyjne na podstawie wyroku zasądzającego alimenty.

Nie wskazujesz podstawy prawnej na poparcie swoich tez. Nie rozumiesz też zasad prawodawstwa i funkcjonowania systemu prawnego. Nie rozumiesz istoty prawa.

I znowu nie merytorycznie ,nie na temat ,albo nie aktualne . No i bez wskazania podstaw prawnych ..a z pominięciem istniejących.

Z POWYZSZEGO ART Żaden przepis prawny, a w szczególności przepis art. 133 3 KRO nie wskazuje, że uchylenie się od świadczeń alimentacyjnych następuje przez złożenie oświadczenia uprawnionemu do alimentacji, w sądzie, komornikowi czy jakiejkolwiek innej osobie. Złożenie komornikowi oświadczenia o uchyleniu się od alimentacji syna nie wywoła żadnych skutków prawnych, a komornik nadal będzie prowadził postępowanie egzekucyjne na podstawie wyroku zasądzającego alimenty. alimenty to świadczenia na rzecz osób fizycznych, do których zobowiązywane są inne osoby fizyczne egzekwowane na drodze sadowej-by je móc zasądzic sad kieruje się kodeksem rodzinnym i opiekunczym-to jest podstawa prawna jeśli jestes przekonany o swoich racjach czyli o tym że rodzic sam moze zaprzestac płacenia alimentów mimo wyroku który na nim ciązy to wytłumacz dlaczego sprawa beaty ciagnie sie jak flaki -tylko mi nie mów że sad nie zna przepisów lub ich nie stosuje a skoro by tak było to niech beata poda sad w którym toczy sie jej sprawa a ty złozysz skarge do wyższej instancji na ten sąd sam art Art. 133.3 wynika z Kodeksu a nie z ustaleń dobrowolnych

miałes mi odpowiedzieć na zadane pytanie " podaj mi konkretne paragrafy,artykuły na podstawie których uważasz że na pełnoletnie dziecko nie trzeba płacic alimentów i można zaprzestać płacenia składając jedynie oświadczenie u komornika" bo art 133,3 nie mówi że rodzic zobowiazany do alimentacji sam może zaprzestac płacenia "Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się." słowa "moga uchylić" sie nie oznacza zaprzestać

""""" jeśli jestes przekonany o swoich racjach czyli o tym że rodzic sam moze zaprzestac płacenia alimentów mimo wyroku który na nim ciązy to wytłumacz dlaczego sprawa beaty ciagnie sie jak flaki -tylko mi nie mów że sad nie zna przepisów lub ich nie stosuje '''''''''' Ja nie wiem na jakiej podstawie prawnej \ brak podstawy \ sąd przyjął tą sprawę do rozpatrzenia i nie wiem na jakiej podstawie prawnej \ brak podstawy \ sąd zamierza dokonać rozstrzygnięcia sprawy.

przyjął na podstwie złożonego wniosku a rozpatruje bo na męzu beaty ciązy taki obowiazek gdyz osiagnięcie pełnoletności nie zwalnia z obiowiazku płacenia alimentów na swoje dziecko (zaznaczyłam-na swoje dziecko)

""""" słowa "moga uchylić" sie nie oznacza zaprzestać ''''''''' Słowo "" uchylić się """ oznacza uniknąć ,pozbyć się ,obowiązku , skutków prawnych. Ale też i """zaprzestać """ w kontekście określonego przepisu bądź określonej sytuacji.

"""""" przyjął na podstwie złożonego wniosku a rozpatruje bo na męzu beaty ciązy taki obowiazek gdyz osiagnięcie pełnoletności nie zwalnia z obiowiazku płacenia alimentów na swoje dziecko (zaznaczyłam-na swoje dziecko) """"""" To jest sprzeczne z treścią art. 133 par. 3 Kodeksu Rodzinnego. Proszę też zapoznać się z definicją prawną """ dziecko """ .