Mąż mamisynek???

Dziękuje Wam za dobre rady, fajnie jak ktoś obiektywnie ocenia sytuację.

no ja mam podobna sytuacje... wprawdzie tesciowie nie dzwonia i maz nie lata z wywieszonym jezykiem, ale generalnie chyba boi sie matki... gdybym ja byla jalopa, to tesciowa wlazlaby nam na glowe. decydowala o wszystkim, o wystroju mieszkania, ubieraniu sie (naszym, dziecka), o wszystkim doslownie....ale powiedzialam mezowi, ze to my jestesmy malzenstwem i to nasze mieszkanie, jezeli chce by matka tu rzadzila, okey, ale ja sie wyprowadzam, zabieram dziecko i koniec tego dobrego. poskutkowalo... nie dam tesciowej wleźc na glowe, nigdy...

U mnie jest podobnie, niestety to ja muszę być tą "twardszą" stroną w związku, co mnie strasznie irytuje bo uważam że facet to facet i powinien mieć charakter. A co to za facet co sie boi własnych rodziców. Dorosły człowiek a zachowuje się jak dziecko, które boi sie dostać lanie od rodziców. Ehh...

Monia Twoja historia to tak jakbym moja czytala.Nienawidze moich tesciow-za to jak nas traktuja.Nigdy nam w niczym nie pomogli.Dwie siostry meza non stop biora kase od nich a w niczym im nie pomagaja.My tam mieszkalismy pol roku-i zawsze na ich zawolanie a nawet nam nic nie dali a wrecz upominali sie o kazda zlotowke.I zawsze jak cos jest nie tak miedzy nami a starsza siostra to wina zawsze spada na nas i my jestesmy najgorsi.Nienawidze ich,nie gadam z nimi,nie widuje sie i przysieglam sobie ze nie zobacza na oczy mojego dziecka-zeby moja dzidzia nie miala przez nich takich stresow jak ja:(A maz jak najezdzaja na niego to nawet nie potrafi sie odezwac czy upomniec o swoje.Oni mu nabluzgaja a on jedzie do nich i jakby nigy nic.Ja wiem ze to sa rodzice-ale bez przesady.

Monia,ja na poczatku probowalam rozmawiac z nim,probowalam isc na kompromisy,itp.Ale to nie przynosilo efektow.Dlatego jak nie pomoglo prosba to grozba;)Trzymaj sie i nie daj sie!!!!

Upominanie się o każdą złotówkę znam doskonale, ale to akurat byłam w stanie przeboleć. Ale np. tego jak teściowa wyrzucała nas z domu bo zawiesiliśmy sobie w naszym pokoju (ale jej mieszkaniu) własne firanki to już nie potrafię. A dodam że byłam wtedy w zaawansowanej ciąży. Albo jak już urodziłam to całymi tygodniami nie widzieli wnuczki bo mieli za daleko z drugiego pokoju, a o jakiejkolwiek pomocy nie było nawet mowy. Raz nie odzywali sie do nas przez 6 tygodni i udawali że w ogóle nie mają wnuczki. A sami najbardziej dopominali się, kiedy zajdę w ciążę, tak się nie mogli doczekać. Oczywiście przed rodziną udają kochających dziadków. Są fałszywi i obłudni.

Jest tylko jeden sposób aby rozwiązać problem :) WYPROWADZIĆ SIĘ NIECO DALEJ Dziwie się w ogóle, że skoro sytuacja maluje się w takich kolorach to Ty zgodziłaś się mieszkać tak blisko teśćiów :(

rhutyr - my wcale nie mieszkamy blisko teściów, mieszkaliśmy z nimi przez rok, a od kilku miesięcy jesteśmy już na swoim. I mieszkamy na drugim końcu miasta. Im na szczęście nie chce się jeździć do nas tak daleko.

Młodzi dzisiaj chcą mieć wszystko od razu i mają pretensję do rodziców że im nie pomagają a jak pomagają to ze się wtrącają.Nigdy nie wiadomo co taka synowa myśli a najczęściej żeby starzy oddali całą emeryturę najlepiej nie do ręki tylko na konto.Broń Boże prosić o pomoc bo synowej to się nie podoba chociaż ona weszła do ich rodziny.A poza tym proszę pamiętać że też będziesz kiedyś teściową i po wypowiedzi chyba gorszą od swojej i tego ci życzę.

Człowieku! kimkolwiek jesteś. Zastanów się co piszesz. Widać z daleka że masz gó...o nie pojęcie o psychologii i wpływach , jakie mogą mieć rodzice na nawet dorosłe dziecko gdy je odpowiednio ,,wychowali" . Sam dorośnij a później się wypowiadaj. I z psychologii i stosunków międzyludzkich się podciągnij bo taką wypowiedzią możesz się skompromitować i to bardzo.

A na jakiej podstawie twierdzisz że ja czegokolwiek chcę od swoich teściów? W życiu bym o tym nie pomyślała a tym bardziej nie zażądała ich emerytury! Jesteśmy niezależni finansowo i nie oczekuję od nich żadnych pieniędzy. A pojęcie "pomoc" nie sprowadza się jedynie do pomocy finansowej. Dziwię Ci się, że tak łatwo szufladkujesz ludzi.

z wlasnego doswiadczenia?:P:P:P:p

to było do Andzinsan

No właśnie pomoc więc jej potrzebujesz a teściowie nie potrzebują.Ciekawa jestem jaką opinię ma twój mąż na temat swojej teściowej,

ze zrozumieniem co pisze autorka czy stanelas na jednej wybranej pozycji i strzelasz na oślep, byleby było po twojemu?:o

W tej chwili nie potrzebuję już pomocy. Był moment, po urodzeniu dziecka, że było mi bardzo ciężko, i od nich tej pomocy nie dostałam. Mieszkając wówczas z teściami nie mogłam w żadnym wypadku na nich liczyć. Mało tego że nie pomagali, to jeszcze na każdym kroku zatruwali nam życie. Pytasz co mój mąż myśli o swojej teściowej - otóż ma o nich jak najlepsze zdanie i, co sam podkreśla, czuje się z nimi bardziej związany niż ze swoimi rodzicami.

Andzinsan - ale gdyby było odwrotnie, tzn. teściowie potrzebowaliby pomocy, a ja bym to miała gdzieś (jak oni nas), to na pewno byś mnie potępiła, prawda?

Monia - mi chodzi o to że powinniście mieszkać w innym mieście! Po to by nie mogli mieć twojego męża na zawołanie, bo po prostu za daleko by jeżdził jak pajac :D

Monia,najgorsze dla mnie jest to ze tesciowie dla nas to nic ale my mamy dla nich wszytsko zrobic.Oni maja prawo sie czepiac nas,wszystko co robimy jest zle i niedobrze.W dodatku uwazaja ze maja prawo dyktowac nam co mamy robic-ze mamy isc w odwiedziny do tego,ze mamy zadzwonic z zyczeniami do tamtego bo ma urodziny,ze tak trzeba,tak wypada.Ale jak my cos sie odezwiemy to juz jestesmy niesrawiedliwi,wymyslamy,przesadzamy.Oczywiscie wiecej dotyczy to mnie bo maz dupcia geby nie otworzy i ja sie musze bronic za nas dwoje.Czasem sil mi juz brakuje:(Jak jeszcze z nimi gadalam-tzn stosunki byly jako takie(bo teraz sa dla mnie obcymi) i przyjechalismy w odwiedziny to tesciowa do kosciola poszla,tesc przed telewizor.Ale jak czasem mielismy inne plany i nie przyjechalismy albo wpadlismy na chwilke to juz wyrzuty,ze nie poswiecamy im czasu,ze sie oddalamy od rodziny.Nienawidze ich a meza czasem bym udusila ze tak sobie daje srac po glowie:)

u mnie tez bylo nieciekawie przez rodzinke z dwoch niestety stron,jedni i drudzy byli przeciwni naszemu zwiazkowi,ingerowali w nasze zycie strasznie,zyczyli nam szybkiego rozpadu zwiazku chociaz w drodze bylo juz diecko,zaczynalo im sie to udawac,lecz po dlugich konwersacjach z partnerem postanowilismy ze wyjedziemy z naszego rodzinnego miasta do oddalonej o 300km gdyni,ale i tam nas siegnely ich lapska i zlowrozby,wiec po dwoch latach meczarni "ucieklismy za granice,chociaz wiodlo nam sie naprawde dobrze.jestesmy ze soba juz 7 lat i narazie jest spokoj,moze pomlu zaczynaja rozumiec ze naszego zwiazku nic nie zlamie:)

Monia,jak tam u Ciebie sprawy z mezem?Bo ciekawa jestem,a jakos ten watek zamilknal...

Teraz jest lepiej, ale i temat teściów na razie ucichł. Ale wydaje mi się, że przy najbliższej okazji, gdy ten temat znowu "wypłynie" skończy się sprzeczką. Rozmawiałam z mężem, mówi że mnie rozumie, ale... Chciałby żeby było dobrze i tu i tu. Unikam kontaktu z nimi, nie mam zamiaru do nich jeździć, no chyba że przy okazji świąt. Też nam zawsze próbowali dyktować jak mamy żyć, co i kiedy robić, co jeść na obiad itd. A do męża do tej pory dzwonią jak ktoś tam ma urodziny, żeby mu przypomnieć o życzeniach. I oczywiście też nam mówią do kogo powinniśmy jechać, albo kogo do siebie zaprosić. Na szczęście już nie muszę tego słuchać. Odkąd się wyprowadziliśmy jestem przeszczęśliwa. Hogata - sama widzisz jak bardzo podobnych mamy teściów:)

Hej MOnia:)Dawno tu nie bylam:)No niestety mamy bardzo bardzo podobnych tesciow.Czasem zazdroszcze innym ze maja normalnie ale widac tak musi byc.Ja mam to szczescie ze cala reszta rodziny meza-ciotki,kuzyni,itp stoja za mna bo wiedza jacy tesciowie sa.Ja odcielam sie od nich calkowicie-sa dla mnie obcymi ludzmi.Nie pozwole juz zeby mnie krzywdzili:)