czy ktokollwiek wybaczył kiedykolwiek zdrade?

ale na sama myśl ciarki mnie przechodza:O nie wiem czy umiałabym zyc z wyobrazeniem takiej zdrady..ze inna kobiete lizał, ze całował, ze piescił jej piersi? Nie wiem chyba bym nie umiała zapomniec i wybaczyć, ale jestem pełna podziwu dla osob ktore to robią. Mnie zabija wyobraźnia. Moze wybaczyłabym jeden numerek szybki bez pieszczot ale zdrada z seksem oralnym jest dla mnie nie do przejscia...tyle wiem.

do przestan... nie wiem czy jestes kobieta czy mezczyzna, zdradzanym czy zdradzajacym. Ja zostalam zdradzona i tez mam czasem takie mysli. wielkie halo, pieprzyl ja, popelnil blad, tez mi cos. Chcialabym myslec w ten sposob caly czas, ale zaraz dochodzi zal, gniew i zazdrosc. I znow zaczynam sie przejmowac. Moze niepotrzebnie, sama nie wiem juz...

wybaczyłam .. nigdy nie zapomniałam i nigdy nie zapomne .. tego sie nie zapomina .. poczułam sie lepiej kiedy sama zdradziłam .. mimo ze kiedys brzydziłam sie zdrada ..zero wyrzutów sumienia .

Dokładnie jakie to życie beznadziejne :-/ jak się tak człowiek naczyta to przestaje wierzyć w związek bez zdrady.Wychodzi na to ze 99% ludzi zdradza a może i 100% tylko nie przyznają ;-).Ciekawi mnie tylko czy tak było zawsze??? czy to kolejny minus naszego nowoczesnego podejścia do życia ???

trudna decyzja, nie wiem co bym zrobila, ale obym nigdy się o zdradzie nie przekonała.

I ja zostałam zdradzona,wiele lat po ślubie.Nie wiem czy fizycznie,nie obchodziło mnie to.Ale widziałam ,czułam jak mąż oddala się psychicznie ode mnie i jak cierpi,jak mu z tym źle.Na początku myślałam ,że to depresja,potem wyciągnęłam prawdę.Nie byłam zła,byłam ogłuszona...Rozmowy,długie..płakaliśmy razem ,nie przestał mnie kochać..po prostu kłopoty,życie..poczuł się inaczej,fajniej jak ktoś zaczął go adorować..miotał się pól roku-ja jak w akwarium bez tlenu...jak to nie jestem najważniejsza? nie jestem wszystkim? Oczywiście został w domu,ze mną.Dwa lata truchlałam za każdym spóźnieniem z pracy..Nie musiałam wybaczać,chyba nie myślałam w tej kategorii,raczej o tym ,ze trzeba nam zmian,że nic nie jest takie pewne i oczywiste.Myślałam ,ze był nieszczęśliwy jeśli do tego doszło.Minęło wiele lat a mąż coraz bardziej mnie kocha,z każdym dniem udowadniając ,rok,po roku ,że to był tylko groźny zakręt na naszej drodze,który RAZEM pokonaliśmy.A teraz pamiętam o tym ale mnie to nie boli,umiem się nawet z tego podśmiewać.Jest to raczej motywacja do tego ,żeby przyglądać się sobie i dbać o nie tylko swoje

szczęście i dobre samopoczucie-ufff! ale popisałam

jak ty to zrobilas