Nawet nie wiesz kto idzie ulicą obok ciebie.

Jestem Marta. Lat 30. Pracująca, zamężna, bezdzietna. W pracy - pewna siebie laska. W środku - wystraszony wróbel. Dziś znów chciałam popełnic samobojstwo. Wcisnełam gaz do dechy i ..stchórzyłam. Jak zwykle. Mówią o mnie "Ona to ma dobrze"..nie znają mnie. Nikt mnie nie zna. Sama się nie znam. A TY KIM JESTES?

ludzie znają mnie tak jak księżyc tylko z jednej jesiennej strony :)

Mnie interesuje ta prawdziwa..ta druga.

A Ty odważysz sie coś zmienić w swoim zyciu?

Nie. Bo jeszcze nie pora żegnać sie z tym światem. Chyba.

Czyli kiedyś stchórzysz? zamast wykrzyczeć swiatu jaka jestes?

jest nie tak?

mam 24 lata. Skończyłam studia z 5 na dyplomie, mam super faceta, planujemy ślub. Mamy mieszkanie, facet dobrą pensję. Wszyscy myślą że jestem ambitna, zdolna i mam super życie. A naprawdę od paru miesięcy nie wychodzę z domu, nawet do sklepu. Mój facet bywa w domu jeden dzień w tygodniu - resztę siedzę sama, ma być ślub a on nawet nie ma czasu się oświadczyć, zaplanować cokolwiek. Nie mam ambicji, planów na przyszłość. Boję się iść do pracy, do ludzi. Nienawidzę swojego życia.

Choćbym staneła naga na środku ruchliwej ulicy i krzyczała..nikogo by to nie wzruszylo (procz straży miejskiej). Każdy z nas ma 2 oblicza. Najczęsciej poslugujemy sie tym wygodnym. Akceptowalnym przez innych. Nie przez siebie. Mojemu męzowi nic nie brakuje. Nie w nim tkwi problem.

Naga krzycząca kobieta? byłabyś w tv to napisz w czym problem,chcesz mieć dziecko a jesteś bezpłodna?

leczyć :) nie z takich depresji ludzie wychodzą na prostą :)

A najśmieszniejsze w tym, że każdy myśli..ona ma depresję. Bardzo śmieszne.

fajny topik:)

autorko nie zabijaj sie :) ja mam gorzej i jakos nie mam zamiaru sie zabijac

Nie jestem bezpłodna. Przynajmniej tak myślę. Mam pracę, dom, kochającego męża. Mimo,ze od ślubu mineły 3 lata..narazie nie planujemy potomstwa. Ja poprostu nie czuję takiej potrzeby. Mało tu ludzi odważnych. Niestety. Koleżanko, ta która nie chce podać imienia. Sama widzisz - świa jet popieprzony. Menel spod kartona narzeka na życie i Ty - majaca wszystko (jak by sie mogło wydawac). Napisz coś wiecej o sobie.

Hej Cream - jaka jest Twoja historia?

odważysz się--lepiej Ci sie zrobi jak dowiesz sie że jest więcej osób z depresją?

Na zewnątrz zadbana, uśmiechnięta, służaca radami z zakresu psychologii i pedagogiki. Dojrzala, stanowcza, wzór dla innych nie radzacych sobie z zyciem. Zaradna, potrafiąca pelnić obowiazki meza i zony, matki i pilęgniarki. Wewnątrz tęskniąca za samotnością, pokiereszowana przez zycie. Mimo wszystko szczęśliwa!

ooo tego stwierdzenia mi brakowało - tęskniąca za samotnością. Czy jest tu więcej takich wzorów? (schiza1234)

Przeczytajcie "Przebudzenie" - Anthony De Mello Albo szukajcie tutaj pomocy:http://mistrz.pc.pl/ Sprawdzone!

moja historia jest taka ze czuje pustke , chyba mam depresje która powoduje ze nie mam na nic checi a wiem ze to prowadzi do zniszczenia ale dałem sobie ostatnią szanse na zmiane :) narazie bez fajerwerkówale moze w weekend sie wszystko zmieni albo bede leciał dalej

raz w zyciu bylam bliska popelnienia samobojstwa.Nikt by nie uwierzyl ze wlasnie taka dziewczyna jak ja.

co mogę jeszcze napisać? Staram się nie użalać nad sobą. Zycie jest popieprzone. Miało być super a jest jak zwykle. Nawet mi ślub bokiem wychodzi.

co do dzieci.... Nigdy ich nie chciałam. Ale odkąd jestem z moim facetem wiem że kiedyś będę musiała je mieć :o Życie to kompromis, on chce dzieci i chce (mimo wszystko) ze mną być, kocha mnie. Ja mam mu tylko urodzić dziecko... kiedyś - to jedyna rzecz jakiej odemnie oczekuje.

"A TY KIM JESTES?" nikim ciekawym

nie ważne jak mam na imie to po co ten slub? odpuść go sobie, poczekaj..na moment w ktorym Twoj chlopak bedzie chcial w nim uczestniczyc. Inaczej po slubie - uslyszysz..przeciez chcialas! oj, znowu odezwała się we mnie ciocia dobra rada. cream udzielasz się na tym forum juz dlugi czas Twoj stan to nie depresja..to jestes Ty sam.

a ja od grudnia mialam depresje jakos do kwietnia sie leczylam, to bylo straszne :( poznalam kogos moze mi chwilowo pomoglo,ale juz z nim nie jestem, poki co delektuje sie swoja samotnoscia, bo ten zwiazek mi uswiadomil,ze lepiej byc szczesliwa w samotnosci niz nieszczesliwa w tym zwiazku... ja mieszkam za granica,nie mam tu zadnej rodziny. tylko znajomi, ale to chyba nie to samo.mam 29 lat hmm studiuje drugi kierunek z braku perspektyw na cokolwiek innego...rodziny w najblizszym czasie miec nie bede, faceta tez, wiec trzeba miec jakikolwiek sens w zyciu...

odważysz się--a innych nie chcesz słuchać:P

potrzebny ci psychiatra i to szybko. myslisz o samobojstwie i na pewno kiedys sie odwazysz. lecz sie poki nie bedzie za pozno

po co ślub? Bo on już ma swoje lata (jest starszy odemnie), bo on twierdzi że tego chce .... tylko ma dużo pracy i mało czasu. Ciągle to słyszę. Ja chcę ślubu - to fakt. To chyba jedyny element mojego życia którego jestem pewna. Ale to on wyszedł z tym pomysłem, to on chciał tego ślubu, nawet pierścionek zamówił tylko jakoś zaręczyny się odwlekają. Dla mnie ten ślub to rodzaj wybawienia - chyba mam nadzieję że coś się po tym zmieni?