Nawet nie wiesz kto idzie ulicą obok ciebie.

A ja jestem niepewna siebie i mam niskie poczucie wlasnej wartosci,mimo tego udaje ze jest inaczej,czasem naprawde to czuje,ale w glebi duszy jestem samotna. Pelno problemow zdrowotnych,problemow z mezem,nowa praca w ktorej sobie nie radze psychicznie.Wszechogarniajacy stres w zyciu prywatnym i zawodowym.Nie chce tak zyc,nie chce....nie mam juz sily....Wykanczam sie.Czekaja mnie boelsne badania,same trudne rzeczy,za duzo jak dla mnie,nie daje juz rady tego dzwigac....

gdy pojawi sie moja wypowiedz nie ma wiecej odpowiedzi

Ja mam 28 lat (za miesiac 29 :( ). Skonczylam studia 4 lata temu z ocena 5 na swiadectwie, niestety zycie nigdy mnie nie rozpieszczalo,cale studia w jednych dzinsach i jednym podartym swetrze, chociarz pracowalam, ale trzeba bylo oszczedac na bilety autobusowe itd. Studia wybrali mi rodzice stwierdzajac ze na nic innego sie nie dostane bo jestem za glupia (chociarz nie jestem ). Moim marzeniem byly studia medyczne (dalej o tym mysle, ale chyba juz za pozno ). Po skonczeniu uczelni musialam wyjechac zrodzinnego miasta za praca, ktora jest dobrze platna( ale to nie moja pasja).Chlopak kocha mnie nad zycie (ale ja jego nie).Czasami mysle ze chce umrzec, ze jezeli moje zycie tak ma wygladac to nie chce juz zyc, a on tego nie rozumie , bo on jest szczesliwy - nikt mnie nei rozumie......

Czasem lepiej nie wiedzieć kogo się mija na ulicy.

czasami tak jest łatwiej..nie myslec o swoich problemach..o ludzikim strachu,samotnosci...