jesteście silni w zyciu?

Ja powiem wam przeżyłam już takie piekło ostatnie, że myślałam, że oszaleję. Naprawdę. Wszyscy się zmówili, własna rodzina mi syfi do dziś. 10 lat zycia zmarnowałam - ostatnio to zrozumiałam. Wcześniej byłam głupia jak but bo byłam rozpuszczona w domu i w ogóle nie mogłam pracować to byłam ostatnim gównem w Polsce i przez to nic mi w życiu nie wyszło, ale powiem wam czuję dziś, że już nie oszaleję. Naprawdę. W sumie też cała siwa już powinnam być, a też nie jestem. Muszę co prawda osrać kompletnie wszystkich, ale to i tak jest banał w porównaniu z tym co ich powinno spotkać za wykorzystywanie mnie do czyszczenia kominów. Bo tak się czuję. Jakby mnie wpychali do komina i czyścili go sobie mną. No niech im będzie , że mieli rację. Może nie nadawałam się do niczego innego, ale na mieszkanie to już mogłam mieć dawno uzbierane tudzież na czarną godzinę, a przez rodzinę PRZEZ RODZINĘ przez te zera nie mam niczego. NICZEGO. Przez tych skurwielców zwyrodniałych, których i tak nic nie obchodzę. Nie wiem - jakiś diabeł ich opętał. Mnie też, ale ich jeszcze bardziej. W końcu po kimś mam to słownictwo. :(

Powiem wam, że tylko siłą się wyciągnęłam z zapaści takiej, że nawet nie umiałam ustać już momentami, oddechu złapać. I nie uznajdę już niczego oprócz siły. NICZEGO. Kamieniem Ci w łeb przywalę i koniec dyskusji. Nie to nie i już albo kamień w łeb. I tyle mnie cokolwiek obchodzi. Możecie mówić sobie co chcecie - jakoś teraz funkcjonuję normalnie, a czułam się już flakiem ludzkim przez kłopoty. Serce mnie bolało strasznie. Głowa mi pękała w szwach. Czyli nic nie jest zależne wyłącznie od nas. To niemożliwe. Ja w to nie wierzę.