Samotność i jej smak..

Trzecia - jakie władze, takie cięcie drzew.

oława????

wygrałaś - szykuj kostium - not jako organizator konkursu Cię zawiezie w te szuwary :) a póżniej ... oprowadzi po rynku

Wy tez juz spac idziecie ? :(

Jakis romans sie szykuje :D

Tadaaaam! Zwyciężczynią jest nasza wspaniała panna M. :) To kiedy mam Cię oczekiwać po odbiór nagrody?

szczelalam :Pale warto czasem wyplic i slepego naboja;:P to jesli teraz ta nagroda to chyba z welny sobie bede musiala udziergac ;)

jak bikinni udziergam :)

Damo. może potem przypłyną kajakiem do Ciebie ?

a teraz juz naprawde zmykam not jutro dam znac jak sprawy z bikini sie maja;)

Jakoś Cię ogrzejemy ;)

Mam taka nadzieje :D Dobra.. ja juz koncze, bo tez musze rano wstac :( Dobranoc I mi tutaj nie romansowac :D Nie po to jest ten topic :P

a to ktos jeszcze bedzie...? myslalam ,ze sam na sam...no-chyba ze dama sie dolaczy:)

Padme jesteś ???

Ktoś jeszcze? Chodziło mi w tym, że jakoś Cię rozgrzejemy my, czyli Ty i ja ;)

Damo

brawo chłopaki, widzę, że rozruszaliście jakoś naszą zdołowaną pannę M

chyba się troszkę udało :) niech dziarga , to szybciej wyzdrowieje

czyli wszyscy idą spać, a ja dopiero przyszłam.. ale nie szkodzi, miło Was poczytać :-)

jak dzionek minął - na luzie ?

rano słabo, ale pozbierałam się jakoś pozytywnie. poranki gorzej mi idą :-) dzięki.

Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los. Bowiem każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej chwili, że ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, że dzień dzisiejszy podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwilę. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydaja się nam takie same. Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. Magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawi po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych. Biada temu, kto nie podjął ryzyka. Co prawda nie zazna nigdy smaku rozczarowań i utraconych złudzeń, nie będzie cierpiał jak ci, którzy pragną spełnić swoje marzenia, ale kiedy spojrzy za siebie – bowiem zawsze dogania nas przeszłość – usłyszy głos własnego sumienia: „A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życie.” Biada temu, kto usłyszy te słowa. Bo uwierzył w cuda, dopiero gdy magiczne chwile życia odeszły na zawsze.

Paulo Coelho,tak napisał, gdzieś kiedyś. wiem, że długie, jak na wpis na kafe, ale to mnie dziś podniosło, nie pierwszy już raz.

co prawda, nie przeczytałam dotąd ani jednej jego książki.

Boże , jak Ty cudnie piszesz :), ( zresztą czytałem już conieco ) ja częścowo zmarnowałem swoje talenty i to mnie najbardziej bolało , gdy to zrozumiałem . Ale jeszcze coś tam zostało..., a umysł jaby się zupełnie odbudowywał. :)

Mnie Paulo nie przekonuje jako pisarz (chociaż dzięki jego książce zdobyłem wyróżnienie w pewnym konkursie :P) ale w sumie rację ma. Nie da się tak bezpiecznie, bez ryzyka. Jak powiedział już ktoś zupełnie inny - jeśli próbujesz może się udać lub nie, jeśli nie próbujesz, nie uda się na pewno. Ja też mam wrażenie, że marnuję swoje talenty. Ale zaraz po tym jest zastanowienie, czy ja te talenty, o których myślę, rzeczywiście mam.

wyssany! nie doczytałeś, to nie ja, to cytat był!

całe szczęście , że to Pablo , ale takie piękne i właściwie stanowiące sens istnienia , gdyż po to dostaliśmy tyle , aby to pomnożyc i przekazać , a my ciągle o tym zapominamy albo lęki i obawy hamują nasze możliwości. Nie lękajcie się - mowił przecież JPII. a my to odbieramy jako slogan, jeszcze jedno puste hasło.

notanonymous-->mogłabym napisać słowo w słowo to co Ty, i o Coelho, i o talentach... właśnie przeglądam swoje zdjęcia, chciałam Wam coś wrzucić ;) ale niestety te najlepsze to portrety, a nie chcę publikować gęb znajomych i rodziny ;) zresztą ja tak słabo wierzę w siebie i wstydzę się pokazywać swoje prace,ehh....