moja trzyletnia córka stroni od dzieci

Ja najbardziej się śmieję z tych wszystkich psychologów i ich teorii... Jak byłam w przedszkolu to też stroniłam od innych dzieci. I nie bawiłam się w jedną zabawę w ogóle - tylko siedziałam na ławce. Chodziło w niej o układanie literek i cyferek, tylko trzeba było się przepychać między innymi dziećmi - i mnie to męczyło - więc zrezygnowałam. Przedszkolanki zauważyły i wysłały mnie do psychologa - na test inteligencji - bo głupie baby myślały, że jak nie robię tego to znaczy że nie daję rady. Test mi wyszedł zadziwiająco dobrze - jakbym miała 7 lat a nie 5. Dopiero ze dwa lata temu doszłam, że mam Zespół Aspergera... Konkluzja taka - przyczyn może być multum i trzeba geniusza, żeby się w tym połapać.

uppp

a w przyszłości jej jedyną rozrywką będzie siedzenie na kafeterii :o Możesz już ją spisać na straty :o

Jeśli córka stroni od rówieśników, to może być to oznaka mutyzmu. W takim przypadku najlepiej udać się do specjalistów jak np. poradnia "Mówię" w Warszawie, tam pomogą zdiagnozować,. co dolega dziecku.

nie warto czekać, lepiej od razu pójść do specjalisty, bo może to być mutyzm, poradnia leczenia mutyzmu wybiórczego (http://mutyzmporadnia.pl/) ma właśnie takich specjalistów, ona i rodzicom doradza i leczy chorych dzieci, młodzież, szkoli także innych pedagogów :)

Tak, jest to świetna poradnia, znajduje się przy ul. Bonifraterskiej 15 lok. 12 w Warszawie, już nie pierwszy rok tym się zajmują.

Ja nie mam dziecka ani studiów psychologicznych, ale jak czytam komentarze innych osób i wspominam swoje dzieciństwo (preferencja towarzystwa osób starszych, nie rówieśników - przynajmniej we wczesnym dzieciństwie, później unormowało się to trochę), to wpadł mi pomysł do głowy. Dobrze byłoby, gdyby rodzic, z którym dziecko lubi się bawić robił to razem z innym dzieckiem po kilku dniach czy gdy wyczuje, że sytuacja na to pozwala usuwałby się i zostawiał dzieci same (może na początek na chwilę).