gdyby się okazało, zę dziecko ma zespół Downa-usunęły byście?

to do anastazji było

Codziennie widzę kobietę z córką mieszka pare domów dalej, jej córka ma już 30 lat a ona 55 kobieta o kuli schorowana a dziecko jedynakiem jest i kto się zajmie jak umrze? jakiś przytułek napewno.

dokladnie,jak masz kase.a jak nie masz? do pracy isc nie mozesz bo opiekujesz sie dzieckiem.jednym slowem nie ma sie co oszukiwac-beznadziejna sprawa.

Nie jest ohydna... I co źle że chce być niezalezna i nie chodzę ciąglee do rodziców po kase? Chce mieć poczucie że sama zarabiam, i chodzę z przyjaciółką w tygodniu na ulotki i miesięcznie mam ok 300-400 złotych.

anastazja nie osłabiaj mnie:O to nie jest debata zabić czy nie zabić tylko urodzić czy usunąć płód...widze, ze niektórzy nigdy nie dostrzegą różnicy...cóż trudno. więcej na szczeście normalnych ludzi na świecie...

rezygnacja / nie rezygnacja - to jest kwestia podejscia do życia ! sztuka jest poradzic sobie w kazdej sytuacji a nie przez całe życie trwać w strachu żeby się coś takiego nie przytrafiło cóż słabe życie słaba śmierć :P

fajnie to jest być w czymś dobrym i np udzielac korków - czysto sucho i szacunek innych sie ma :P

Po co? W klasie jak ktoś ma problem to nie będę od nich kasy wyciągała pomagamy sobie bezinteresownie, ja pomogę w matmie ktoś mi w chemi... Widać jaka obliczona jestes...

korepetycji mozna udzielac obcym ludziom z ogłoszenia, młodszym rocznikom itd no ale zeby to zauważyć trzeba być choć troszeczke bystrym :P

Nie mam na to czasu, mam swoją nauke...

nie wiem musza byc tez tacy ludzie do takich prostych prac - które śmiało osoba z ZD mogłaby wykonać - nie wiem tylko czym się tu chwalić?

teee królikowa :P trafiłaś w samo sedno

lady_glutter - czemu nie mozna? jak sie chce to wszystko można! wiadomo nie jest prosto - ale prawda jest taka ze to co wartosciowe niegdy łatwo nie przychodzi!

Doloresss67 ;)

teee jak rozumiem na razie się uczysz, nie masz pojęcia co znaczy być odpowiedzialnym za swoją rodzinę. tylko głupi się niczego nie boi ;) ale TY masz prawo. jak nabierzesz doświadczenia w życiu, jak Ci trochę da po dupie, jak stracisz pracę z kredytem na karku i będzie mega stres to przypomnij sobie jaka byłaś "bardzo mądra " lub wyobraź sobie ze masz jeszcze " na głowie" 1 osobę. w wielu bowiem przypadkach faceci tej presji nie wytrzymują i odchodzą w sina dal. Dolores - nie odpowiedziałaś na moje pytanie. czy jako matka, skazałabyś swoje pociechy na takei poswiecenie ?

to najbardziej ograniczone gówno jakie kiedykolwiek siedzialo na tym forum :D

nie zauważyłam pytania do mnie :D według mnie....rodzeństwo nie ma obowiązku "poświęcac" się dla drugiego .Gdyby , któreś chciało zaopiekować się chorą siostrą czy bratem jak rodziców zabraknie ( nie mówmy o braku kasy - polisa na życie jest w obecnych czasach chyba znana wszystkim) OK, a jak nie, trudno - zostają domy opieki - one też są dla ludzi....teraz często budują takie domy pól prywatne kilka naście osób niepełnosprawnych mieszka pod opieką kilkorga rodziców lub znajomych.....

Ja poprostu wiem ze będę gwaizdą, mam małe doświadczenie i idę ku lepszej drodze, drofze kamer itd. bede szla po trupach do celu. Nara

Dolores - pytanie było do Ciebie bo widzę w stopce imiona maluchow :) słuchaj, ale sama sobie zaprzeczasz. w momencie, w ktorym rodzisz takie dziecko Twoje pociechy już sa skazane na częściową opiekę, lub późniejszą opiekę, lub finansowanie opieki nad chorym rodzeństwem uwierz mi na słowo że te Domy Opieki to nie lepsze wyjscie. widziałaś w TV jak zakonnica biła po głowie dziecko ? sądzisz że to lepsze wyjscie niż nie urodzić ? ja nie. gratuluję gromadki i życzę wszytskiego naj, ale nie rozumiem podejscia do tematu ;)

hehehe uwież mi ,że 22 latek, który już w zasadzie z nami nie mieszka ani 17 - to latka zajęta własnym życiem nie opiekuje się maluchem :D dzieci są rodziców a nie starszego rodzeństwa....

a co do tych domów opieki z TV - masz rację - koszmar.... A widziałaś programy o ludziach, rodzicach, którzy się skrzyknęli i wybudowali dom dla SWOICH dzieciaków?? o czymś takim mówiłam

Wiecie co? ja pracuje z takimi dziecmi..te fajne,takie jak pokazuja w telewizji to mały procent.Ja mam te ciezsze przypadki.I wiem ,ze usunela bym bez wahania.Widze tych rodzicow jak z ulga wrzucaja dziecko do internatu na cały tydzien,zeby cokolwiek normalnie zrobic,np.pracowac.A te domy opieki splecznej kochani to umieralnie sa.Faszeruja tam lekami ,zeby nie było klopotu i po paru latach ludzie normalnie mra jak muchy.Brrr!W Polsce nie ma systemu opieki nad uposledzonymi,czasem nawet nie chca renty przyznac...bida i zacofanie.A dzieci z ZD (teraz sie mowi trisomia) sa naprawde ciezkie w wychowaniu,pielegnacji itp.Cala rodzina z takim dzieckiem nadaje sie na terapie,bo wplyw jest taki jak przy wspoluzaleznieniu.Oni rzadko sa psychicznie o.k.

racja - rodzicow. kiedy są oboje jest szansa że tak będzie. kiedy rodzi się dziecko z ZD często ( niestety ) tak bywa, że 1 strona nie wytrzymuje tego. no i 22 latek i 17 latka mają komfort prowadzenia własnego życia, a jeśli młodsze rodzeństwo jest chore to wcześniej czy później będą mieć "temat" na swoje głowie. sądzę, że to dość egoistyczne skazywać ich na taką odpowiedzialność od samego początku. młodsze ma być rownież wsparciem, a nie cieżarem dla wszystkich.

Takie wspolnoty istnieja ale to tylko dla takich w miare samodzielnie funkcjonujacych ZD. Takie jak mam w pracy,z pampersem ,chorobami,uposledzeniami sprzezonymi absolutnie sie nie nadaja.A skad wiadomo jaka postac bedzie mial ZD u nienarodzonego?Te moje sa prawie dorosle a wieku rozwojowym 6 miesiecznego dziecka.

Dolores - tylko w większości samotnych matek nie stać na zrzutkę na dom. inicjatywa piękna, tylko w naszych realiach dla wybranych ticzerka - dokłądnie o to chodzi. w końcu ktos , kto widzi temat od tej "brzydszej" strony

a tak swoja droga,to mowic mozna jedno a zrobic to drugie.aborcja to straszna sprawa:/ wiec wolalabym nie miec takich dylematów

lady_glutter---> popieram, łatwo jest radzić i potępiać jak się nie musi samemu podejmować takich decyzji. Kiedyś pewien lekarz powiedział mi, że dla matki kazda decyzja w tej sytuacji będzie zła-aborcja czy świadome urodzenie zespołowego dziecka. Ja poddałam sie aborcji farmakologicznej w 20tc, przeżyłam to strasznie, zreszta do tej pory przeżywam, to było pierwsze, upragnione dziecko, i jest mi cholernie ciężko, ale jak pomyslę sobie, że moje dziecko miałoby nie dac sobie w życiu rady beze mnie to boli jeszcze bardziej, nie mogłam sie pogodzic z faktem, że nie będzie samodzielne, że po mojej śmierci zdane na łaske i niełaske obcych ludzi, do tego wady towarzyszące, to wszystko mnie pchnęło do podjęcia takiej decyzji.

też tak bym postąpiła,

a czego ty sie tutaj modlisz, nie masz gdzie, obrażasz tylko Boga, po drugie, gdzie ty widzisz te stopki