Byłam zdolna, miałam wyobraźnię i wszystko to zaprzepaściłam

Od dziecka uwielbiałam pisać książki, opowiadania, nagrywałam filmiki. Zawsze byłam dla siebie bardzo krytyczna i często byłam niezadowolona ze swojej pracy, ale wygrywałam konkursy, innym podobała się moja praca, w krótkim czasie potrafiłam swtworzyć coś naprawdę dobrego (chociażby na lekcji w szkole). W okolicach gimnazjum/liceum porzuciłam te zajęcia (które kochałam), zajęłam się wówczas tworzeniem stron internetowych, jakiś czas potem przestałam i zmarnowałam kilka lat swojego życia. Nie rozwijałam się w żadnym kierunku. Co prawda dostałam się na dobre studia, ale jedyne, co umiem dobrze (ale we własnym mniemaniu nie dość dobrze), to angielski. Doszłam do wniosku, że te kilka lat wszystko zaprzepaściło. Straciłam tę wyobraźnię, straciłam talent. Jest mi źle z tego powodu, bo zawsze wyróżniałam się pomysłami, a teraz? Nie rozwinęłam się a wręcz cofnęłam.

talent jest po prostu wrodzony

Mam taki zamiar, ale boję się, że się "nie uda"

Wydaje mi się że na chwilę obecną blokuję cię jedynie twoje przeświadczenie że ten talent gdzieś umknął, jak tylko minal negatywne mysli wszystko zmieni sie na lepsze daj sobie troche czasu.

daj sobie trochę czasu - jest dokładnie tak jak napisałeś/aś

Podobna sytuacja przytrafiła się kiedys mi uwierz mi że kiedy tylko odpedzisz od siebie tyle negatywnych myśli to wszystko zmieni się na lepsze. Jest tak jak jest bo sama sobie to wmawiasz, a to do nikąd nie prowadzi. lepiej pomyśl sobie że masz chwilowego doła ale niebawem Ci minie... i znowu wrocisz do formy.:)

Dziękuję za radę ;) Zaczęłam nawet coś pisać - 6 linijek i wyłączyłam Worda. Ale zdaję sobie sprawię, że wszystko w swoim czasie. Nic na siłę... :)

Otóż to:)

mam podobnie, troszkę inna dziedzina, ale także związana z szeroko rozumianą sztuką.

Nie bój się kilka lat to naprawdę nie jest dużo. Wszystko jeszcze nadgonisz.

Postaram się :) Z tymże wiadomo, młodzieńcze lata to najlepszy okres na rozwój...