Jak sobie poradzić ze stratą pracy?

No i trafiło również na mnie. Niemalże z dnia na dzień zostałam zwolniona z pracy. Powód: redukcja etatów. Od trzech dni chodzę po mieszkaniu jak duch, z jednego konta w kąt. Rozniosłam już z 10 CV i wszędzie słyszę, że chwilowo nikogo nie przyjmujemy. Mam chyba początki deprechy... a za oknem wiosennie. Mojemu facetowi też się udziela, bo niestety na nim koncentruje się moja niechęć do życia. Jest ktoś w podobnej sytuacji? Jak sobie z nią poradzić bo ja już wychodzę z siebie... :(

znaleźć pracę to jedyna rada ;)

J a również jestem w podobnej sytuacji z tym że u mnie raz jest lepiej raz jest gorzej jednego dnia jestem pelna optymizmu drugiego wysle pare cv i zas smutek bo nikt sie nie odzywa :( i co najgorsze czasami odreaguje to na swoim facecie

szczerze wspolczuje.Naprawde rozumiem Cie.Strata pracy jest ooogromnie stresogenna.Coz, postaraj sie myslec pozytwnie.Szukaj do skutku ale tak naprawde wiekszosc posad dostaje sie albo po znajomosci albo z polecenia juz pracujacego w firmie.To jest brutalne.Rozciagnij wici po znajomych, moze gdzies u nich jakis wakat jest.Obojetnie co , bierz.Potem mozna sie dalej spokojnie ubiegac o inne stanowisko. Znam to z autopsji.Stracil w pazdzierniku ktos bliski prace z dnia na dzien.Cala rodzina byla zaangazowana w wspieranie.I finansowo i psychicznie.Uda sie Ci.Jestes mloda a to atut. Trzymaj sie :-D.Powodzenia.

Levviatan: No łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Wiesz przecież jak jest dzisiaj z rynkiem pracy...

jejku strasznie współczuje, bardzo sie boje utraty pracy a u mnie w firmie się również na to zanosi. Mam dom i dzieci na głowie, kredyty, echhh

lek na zło: No właśnie najgorsze jest to, że w ostatnim czasie, będąc prawie pewna, że u mnie w pracy nie szykują się zwolnienia... sama trochę się zadłużyłam. No mam nadzieje, że poradze sobię z taką kwotą, ale to tym bardziej wprowadza mnie w stan "depresyjny".

współczucie... musisz uzbroić się w cierpliwość... nie będzie łatwo... nie wiem czym się zajmujesz, ale ogólnie jest bardzo ciężko na rynku pracy chyba że sięjest jakimś specjalistą, to wtedy łątwiej. Najważniejsze nie dać się zwariować jeśli to będzie się przedłuzało...szukaj, wysyłaj, pytaj, może jakiś kurs w międzyczasie...

chinczycy ktorzy przyjezdzaja do nas na wizie turystycznej :P

możesz np popelnic samobojstwo

zawsze możesz spróbować otworzyć własną firmę :)

autorko, ja jestem w podobnej sytuacji. szukam pracy, mam skończone dwa fakultety, jestem specjalista (tylko sezon jeszcze się nie zacząl w moim zawodzie). Roznosilam CV, dzwonilam, pytalam...ciężko jest. Też popadam w jakąś depresję, raz mam dobry humor, innym razem nie mam ochoty wstać z lóżka

>>Wiesz przecież jak jest dzisiaj z rynkiem pracy... Niby jak? Jest zajeebiście, wystarczy coś sobą reprezentować.