Moje zycie to porażka....

Od pięciu lat walczę z bulimią, wymiotowanie sprawia mi przyjemność bo powoduje ból i łzy, czuję się po tym oczyszczona psychiczne. Nie mogę zaakceptować swojej figury i wyglądu, nie mogę patrzeć na siebie, unikam luster. Nie mogę sama spać mam lęki nocne, zasypiam przy włączonym świetle lub telewizorze. Mam przez całe życie żal do ojca za to ze mnie traktował gorzej niż moją siostrę, zawsze byłam tą gorszą i głupszą. Leczę się psychiatrycznie no ale nie daje to żadnych efektów, próbowałam popełnić samobójstwo. Wiec nie narzekajcie ludzie że wy macie gorzej.

mialam bulimie.. udalo mi sie z niej wyjsc dzieki psychologowi, od pol roku nie wymiotowalam ale teraz rozstalam sie w paskudny sposob z chlopakiem i ucze sie do matury a wiec smutek i stres ktory zajadam i zaczelam znowu rzygac :/ nie wiem co ze mną jest niszcze sobie zdorwie czasem rzygam samą krwia :/ a jak to jest u ciebie, dlugo juz masz bulimie?

tez mialam bulimie, zal do ojca, zawalilam studia, nie mam za co zyc, nie mam pracy, nie mam mieszkania (wynajmuje pokoj), jestem za gruba, nie mam faceta, zbilzaja sie moje 25 urodziny a nie osiagnelam nic

dodam jeszcze ze tez probowalam popelnic samobojstwo a moj ojciec nigdy sie mna nie interesowal. Kiedy wyszlam z bulimi i wzielam sie w garsc okazalo sie ze mam beznadziejne zycie i nic na to nie moge poradzic. Malo tego tez przechodzilam depresje i bylam na lekach. Moze moje zycie pocieszy cie ze nie masz tak zle

jak widac wszystkie mialysmy problemy z ojcem.. zycze wam szczescia i zeby bylo lepiej, jest jeszcze szansa! sobie samej tez tego zycze

o widze bratnia dusza, a myslalam ze tylko ja mam ochote dac sobie w łeb...

ojciec w moim zyciu to akurat najmniejszy problem bo nigdy go nie bylo i nie bedzie. Autorko zrob cos ze swoim zyciem, moze ty akurat masz jeszcze szanse

ja mialam problemy z matka akurat. a z bulimi mozna wyjsc, naprawde.... tylko trzeba chciec, a nie leciec na latwizne

ojca nie pamietam umarł jak miałam 3 lata,matka wyszła za pijaka i wariata który sie nad nami znęcał az sie powiesił,matka rodzenstwo traktowała dobrze a mnie jak smiecia jakiegos,nie wiem czemu,złosliwe podle ciotki sie na mnie wyżywały a matka na wszystko pozwalała i nie reagowała,sama tez mnie wyzywała,biła,ciągnęła z całej siły za włosy,nie mam na swecie kompletnie nikogo zyczliwego,jestem zupełnie sama,od lat choruje na bulimie,jestem gruba,mam rozstępy i zniszczoną skórę.pobije mnie ktoś?wszystkie macie lepiej niz ja

ten pijak i wariat to nie był mój ojciec,tylko drugi mąż matki,u góry niescisle to jakos ujełam

dziewczyny głowa do góry ja poki co mam taki problem ze nie moge sobie znalezc pracy a jestem samotna mama dwuletniego synka gdyby nie rodzice to bym chyba pod mostem spala i gdyby nie tatus dziecka nie wysylal pieniazkow na dziecko to bylo by jeszcze gorzej wiec mysle ze moj problem jest błachy w porownaniu z twoja choroba mam kolezanke ktora miala lub nadal ma bulimie tylko sie nie przyznaje.a jest chuda jak patyk wiec co zje, pewnie zwraca by nie utyc..kazdy ma jakies problemy jedni gorsze drudzy mniej ale zycie jest krotkie i nie warto sie przejmowac tym ze sie jest za grubym czy to ze tata faworyzowal mlodsza siostre ja tez tak mialam w domu tylko ze mama faworyzowala brata bo ojciec mu zmarł wiec pewnie chciala mu wynagrodzic jego nieobecnosc i zawsze mu nadskakiwala a ja czulam przez to ze jestem gorsza ale potrafie sobie to wytłumaczyc !pewnie wplynelo to na mnie w jakis negat.sposob ze mam niska samoocene ze nie mam odwagi ,ze szybko sie poddaje ,ze nie wierze w swoje siły ale mam to w...dziewczyny cieszcie sie zyciem pozdrawiam

najgorzej w zyciu mają osoby, które mają niebezpiecznych starych lub jedno z nich i nie mają szans na rynku pracy...-przecież to podstawa czegokolwiek...

i kozly ofiarne w rodzinie...

rzecz oczywista że bulimia pojawia się w rodzinach dysfunkcyjnych ja też mam ale raczej nie poddaję się temu chociaż tez mam rozstępy i jestem gruba bo przy 167 cm mam 71 kg wielka dupa i w ogóle a wiecie co mi daje w kość? lustro w kiblu, jest takie wielkie że widzę się cała! i przez to w okresie dużych zaburzeń unikałam kąpieli, myłam się tylko na szybko- wszystko by się nie oglądać albo oglądałam się do bólu uciskając miejsca zmienione cellulitem... kiedyś miałam taką autoagresywną jazdę że co dzień dwie godziny napierdlałam masażerem po udach i pośladach by zlikwidować cellulit opamięałam się kiedy zuważyłam że udo to siniak na siniaku- fioletowo brązowo zielone udo co najśmieszniejsze jestem taka sama- nie tyję a zupełnie inaczej na siebie patrze niz wtedy kiedy np. miałam wielbiącego partnera- wtedy mogłam lartać po domu w majtach, teraz muszę choć jestem sama miec wszystko zakryte i WIEM że nikt nigdy nie posądziłby mnie o bulimię... z resztą wyglądam normalnie, mam większy tyłek i brzuch ale wyglądam normalnie- a czuję sie jak słoń