Czy macie prawdziwych przyjaciol ?

ale takich naprawde oddanych, ze gdy jest Wam zle macie do kogo zadzwonic i sie wygadac? takich, ktorym moglibyscie powiedziec absolutnie wszystko.....sa w ogole tacy ? :o Ja niestety nie mam na kogo liczyc otarlam sie w zyciu o wiele ludzi, jedni byli, ale poszli, inni zostali, ale sa obojetni, jeszcze inni sa, ale udaja "sympatycznych" i z chwila kiedy jestem na rozdrozu zycia, nie mam z kim od serca o tym pogadac :( Net i rozmowa z obcymi to nie to, chcialabym z kims, kto mnie zna od podszewki, ale jak rozejrzalam sie dookola okazalo sie, ze nie mam nikogo, po prostu jestem sama i nie macie pojecia jak ta swiadomosc mnie przerazila :( Zawsze staralam sie kazdemu sluzyc pomoca, zalatwiac komus sprawy, czasem nawet bardziej dbalam niz o wlasne, jak przyszly dla mnie gorsze chwile zostalam z tym problemem sama jak palec. Gdybym mogla i miala dokad pojsc od razu bym to zrobila by odpoczac od otaczajacych mnie ludzi i zycia ..... Slowo "przyjazn" jak dla mnie istnieje tylko jako slowo, w praktyce nigdy od ludzi tego nie doswiadczylam....:( a jak jest u Was?

nie mam takiej osoby od jakiego czasu

jestem sama dla siebie i pies, bo nic nigdy nie wygada, nie skrytykuje i nie zawiewdzie

mi się noga nie powinela :)

mam przyjaciolke jeszcze od czasów liceum. no i moj parner jest tez dla mnie przyjacielem :)

do a ja mam - moj maz tez byl dla mnie najwiekszym przyjacielem, o wszystkim mu mowilam, jednak do czasu gdy nie odkrylam, ze tez ma swoje male tajemnice przede mna, to mnie do niego zniechecilo, sprawilo, ze sie odsunelam i teraz juz nie zostal mi nikt z kim moglabym o wszystkim porozmawiac, po prostu wygadac sie i szczerze otworzyc :(

cholernie ciężko z tego powodu