szukam przyjaciela

Z Oleńką mam uraz z dzieciństwa... Dobrze Piterze, muszę zapamiętać, żeby nie wyskoczyć z "Piotrkiem" ;) Artemida? Noo... bardzo oryginalnie... Oki, ja zbieram swoje zwłoki w celu zainstalowania ich w domu :D Zajrzę pewnie jeszcze później. Dziękuję za dzisiaj i do miłego :)

Cześć Latawcu. Dziękuję za Każde Miłe Słowo :) Ja też niedługo muszę uciekać. Napisz coś jeszcze, Piotrze

Lunchu... kurka wodna. Starość nie radość... Jak się ma blaszaka i laptopa, a więc dwie klawiatury o innym skoku i rozstawie ciężko zacofanemu pisać na oby z podobną sprawnością. A ponoć humanista między innymi jestem :)

I znów "y" zamiast "u". Zgroza... :)

Piotrze, ten lunch i spacer to na razie zawieszamy, więc zdradź mi wcześniej

Cześć, Olu.

Basiu, już napisałem. Lunch (udało się bez "y"), spacer. Olu do miłego. A i do pooglądania: http://www.youtube.com/watch?v=ur3pVBpX_Xc Tak odnośnie naszej ciężkiej pracy :)

Nie martw się, ja też popełniam literówki

Basiu, odrobina tajemniczej mgiełki nie zaboli :) Zresztą jestem zaprzedanym introwertykiem. Ale... to wszystko zależy od Ciebie. Czyli znów wracamy do kulinariów. Napisz, czy smakowało.

Boże, żadnych wisielców w moim stanie, Piotrze.. przygnębia mnie to jeszcze bardziej

Ale ja ich nie cierpię. W liceum siedziałem w pierwszej ławce vis'a'vis polonistki - wychowawczyni. Naturalnie tylko celem komentowania meandrów języka ojczystego.

Kulinaria też na razie odpadają. Musiałabym się odbić od dna..

A znasz teorię uzdrowienia przez oczyszczenie się z doznanych obrazów Basiu? U mnie skutkuje. No ale ja mam wyrwane serce.

siemanko pozdrawiam :)

Nie znam. Moje boli..

Zrozumiałem to, że musisz. Ale ja nie zapraszam na wspólne gotowanie, tylko na wspólną przekąskę, gdzieś w spokojnym miejscu. I spacer. Nic ponadto.

Dziura po moim też boli. I się nie zabliźni. Ale na dzień dzisiejszy muszę żyć. Jeśli nie środa, to który dzień tygodnia? Jestem elastyczny.

Białadama cześć. Co dziś będziesz reklamować?

Wiem, Piotrze tyle że obowiązki (skrajnie już zaniedbywane) nie pozwalają mi wyjść z domu, poza tym czuję się bardzo źle psychicznie i nie na siłach wyjść. Wybacz i odłóżmy to na razie, dobrze...?

Ok, to poczekam cierpliwie przed domem. A niektóre obowiązki czasem można zaniedbać. W imię lepszego.

Postaram się trochę pozbierać i wtedy; bardzo Ci jestem wdzięczna za pomysł i propozycję. A teraz już muszę uciekać. Dzięki za to, że Jesteś...

Nawet nie wiesz, ile obowiązków zdarzyło mi się zaniedbywać na przestrzeni ostatnich 10 lat. Czyli od rozwodu. C'est la vie. Tak więc ponawiam. Data, godzina. Lunch i spacer. Tylko tyle i może aż tyle. Ty decydujesz.

Ucieczka nie jest metodą. Tylko chwilą. Ale ok.

Na razie i do miłego.

Ale postaraj się. Naprawdę się postaraj.

Do spaceru.

Coś na temat trudno gojących się ran... http://www.youtube.com/watch?v=wTzPihhzmQY Zjadłam coś na szybko, za chwilę zapiję kawą i dotrwam do wieczora;)

Dzisiaj ja mówię sama do siebie, ale co mi tam :D Dalej coś w tej tematyce. Dziś mi się na wspomnienia zebrało... http://www.youtube.com/watch?v=YPGTEJbDfYo

Jestem :)

A za mną dziś chodzi to http://jap0n.wrzuta.pl/audio/0qe0IeF3aKd/robert_gawlinski_-_kalejdoskop_bardo Salam Al-Kutz