ja, uczuciowe trójkąty i moje dywagacje...

Od jakiegoś czasu kumpluje się z jednym facetem jest fajnie, sympatycznie, z mojej strony absolutnie bez opcji na coś więcej. Mimo tego, że on NIGDY nie zasugerował mi, że mu się podobam, od paru osób słyszałam, że tak właśnie jest, a dokładniej, że rzeczony kolega się we mnie beznadziejnie kocha, jednak jest zbyt nieśmiały, bu mi to powiedzieć. Od dłuższego czasu zastanawiałam się, co powinnam tak właściwie z tym zrobić (jeśli on nie doprowadził do konfrontacji, to mi też byłoby głupio to zrobić). W końcu stwierdziłam, że to nie mój problem, że ja przecież „oficjalnie o niczym nie wiem. W międzyczasie poznałam jednego z jego znajomych spodobał mi się od razu, okazało się, że z wzajemnością. Ostatnio przed przypadek wpadliśmy na siebie w knajpie skończyło się na dzikim całowaniu się przez 2 godziny i milionie smsów później. Nie wiem, co będzie z tej znajomości, on nie jest z mojego miasta możliwe, że coś fajnego się zdarzy, możliwe, ze nie. Co jednak z tym zakochanym we mnie kumplem? CZy powinnam mu o tym powiedzieć już teraz? Czy też czekać na rozwój sytuacji? Co mi radzicie?

Powiedz. Nie ma co sobie trzymać 'giermka' zakochanego i go tylko ranić.

no tak myślę o tym... tylko pytanie... w niezręcznej sytuacji bym postawiła tego, z którym się sobie nawzajem podobamy (bądź co bądź wystartował, i to z powodzeniem, do dziewczyny "zarezerwowanej" przez kolegę). Dodatkowo... jeśli nic z tego nie będzie, może bez sensu go ranić? Kumple się pokłócą, a ja z tego w sumie nic nie będę miała prócz wyrzutów sumienia... Z drugiej jednak strony, jak gdzieś kiedyś wpadniemy na tego zakochanego, jak będę z jego kumplem, będzie głupia sytuacja. Nie wiem, co robić :/.