Rodzice maltretują mnie psychicznie i nie tylko...

udzielac korkow w francuskiego, robic tlumaczenia cokolwiek!!!

ja mialam podobna sytuacje, bylam na 2 roku romaiistyki, i rzucilam wszytko w pierony, odlozylam 3000 euro, wyjechalam ,wynajelam mieszknie, w miesiac znalazlam prace za 1300 euro miesiecznie na pol etatu bawie dzici i studiuje dziennie, mam stypendium 450 euro i social 300 euro plus pensje 1300, bardzo dobrze sobie radze w Paryzu, na Sorbonie studiuje sie super, i wiez mi ze wcale nie jest tak ciezko. Przez miesiac mieszklam hostelu, bylo srednio ale potem poszlam na swoje, mama mieszknie wlasne zycie, kasy na 1 osobe az za nadto. Nie ma sie czego bac

Rodzice nie mają żadnych znajomości. Co do staży to już na nic takiego się nie wybieram, czasami słyszałam o tym, że ten czy tamten został po stażu w firmie więc myślałam, że mi też się uda tym bardziej, że pracowadcy o tym oczywiście zapewniali, do czasu...czasami obawiam się, że nie mogę dostać pracy, bo widać na rozmowach, że zahukana jestem...no albo nie wiem w czym problem jeszcze, może w tym ,że wiekszość stanowisk jest już ustawiona zanim w ogóle ogłoszenie się pojawi...czasami myślę sobie, że może wypalić jakieś dobrego skręta zanim pójdę rozmawiać w sprawie pracy żeby wyjść na fajną, niezdepresjowaną, zadowoloną z życia osobę, którą nie jestem nota bene...

Jesli interesuje cie wyjazd za granice, to zrob to. Np. jako au pair do Francji. Moze tam sie zakrecisz, poznasz ludzi, jezyk juz znasz, to ci bedzie latwiej. Byle dalej od rodzicow i nigdy nie wracaj. Albo wystarac sie o kursy na uczelniach francuskich, moze cos takiego organizuja?

chętni ebym ci pomógł, ale to nic nie zmieni póki ni znajdziesz pracy niestety ;(

Do Migotka wiesz co: to naprawdę podziwiam, może też pokombinuję coś w tym kierunku żeby wyjechać do Fr poniańczyć dzieci a potem znaleźc coś innego. Do Energicznej Trzydziestolatki: oczywiście, że chcę z tym zerwać tylko przez to, że moi rodzice zawsze trzymali mnie w domu, nigdzie nie mogłam chodzić to nie dość, że jestem zahukana to jeszcze nie wiem jak świat jest urządzony

no wiesz nie jest tak zle bo naprawde mozna sobie poradzic, ja pilnuje dzieci od 2 lat, jestem na roku, od przyszlego roku beede pracowac na stazu 3 dni w firmie i 2 dni na uczleni, kasa tez bedzie, i potem juz tylko przejsc jakis concours i moge robic pelno rzeczy poczynajac od handlu, ekonomii, tłumaczen ect. Do tego ludzie u ktorych pracuje jako opiekunka byli ze mnie bardzo zadowoleni i to u nich w firmie znalazlam 1 staz w zyciu, potem male staze miesiaeczne w firmach ich znajomych, polecali mnie duzo i zaczelam radzic sobie bardzo dobrze takze od przyszlego roku juz normalan praca:)

No to super, idziesz jak dym:) a te staże to tak jak w Polsce, że popracujesz a potem do widzenia czy właśnie masz szanse potem dostać tam normalną prace? tak na marginesie jak Ci się obije o uszy, że ktoś poszukuje opiekunki do dzieci w Paryżu to daj znać:) Pozdrawiam

Autorko, ty chyba jakaś ułomna jesteś. Pożycz forsę, jak nie to zarób w McDonaldzie i przeprowadź sie do większego miasta. W Warszawie ofert dla ludzi z biegłym francuskim (zwłaszcza kobiet :P ) nie brakuje... :o

twoja matka wyglada raczej na osobę o zaburzonej osobowości - i jest to wielki problem dla Ciebie ( brak uczuć , egoizm , agresja , manipulowanie - to może być zaburzenie typu narcyzm , a nawet psychopatia )

Francji lub innego kraju fancuskojęzycznego. No dziewczyno, tyłek rusz! Ile ja bym dała, żeby perfekt jakiś język znać. Zacznij od czegokolwiek: opiekunki do dziecka, sprzątaczki.... Masz język, poradzisz sobie.

Hej mam podobny problem co Migotka. Czy mogę się z Tobą jakoś skontaktować ,bo ten temat był w 2010 roku.Jestem ciekawa jak Ci się teraz powodzi, czy sobie poradziłaś. Bo ja mam podobnie i nie wiem co robić ze swoim życiem.