Co sądzicie o takim kolesiu?

Spieszmy się kochać brody- tak szybko je golą ...:(

Pewnie już teraz brodowy Jezus otwiera jej drzwi do Domu Ojca Wszystkich Bród. Chyba dam na msze w intencji spokoju jej włochatej duszy.

nic to! Prześlę mu datek przekazem pocztowym, oby tylko odprawił mszę w intencji Śp. Brody Brada. Niedawna śmierć Prałata Jankowskiego mnie nie ruszyła, ale śmierć Bradowej Brody - tak. W oczach mam łzy, chyba przed snem zmówię różaniec. To takie straszne... Znasz może jakieś modlitwy za duszę brody?

dobra, pomyślę o tym jutro :)

Idę obejmoować Morfeusza, niech Ci się przyśni Broda Brada pijąca pod monopolowym wino księdza Jankowskiego Monsiniore :D Czarne buziaczki :D

Witajcie, nadobne Białogłowy. Padnientym jest niemiłosiernie, skwarnica potowa z niebies leje się żarem i upałomiazgiem. Tragediusz w Polszcze- powodnica zalewowa była miesiące nazad, tera upałoty ludziska miazgują.

Cóżeśta poczyniały przez dznieniorób czasowy? Jam styranym do komnaty powrócił, miecz w przedsionku rzucił, komputernicę zapalił, niech gro mi piosnki , wszedłżem na Kafeteryję i popisuję nieznacznie.

CZeść, Stu Procentjuszko. Jakim Browariuszem delektowałaś podniebienie? Mocny aby był?

Leniwiejstwo zacne, a zdroworobne, w czasach wakacyjnych chwalebne. Oby jeno w pracy nie lenować się, na wakacjuszach próżniactwo dozwolonym jest.

Dobra, już odchodzę od neologizmo-staropolszczyzny (choć lubię tak pisać) Pokaż artykuł :))) Wklej jego treść, chętnie poczytam Twój styl pisania . Plisss... Chociaż fragmencik...

Jam dziś tzry mocne jako dąb Karpackie osuszył do dna. Sorry, pozwolisz Waćpanno, że będę popisywac stylem neo-staropolskim? To nadobne a duszencję mą cieszy. Formica takowa zabawniejsza i z monotonnyj wyrywa Kafeteryję.

Rezydencyja moja rośnie jak po jadle z okrasą obfita, rodziciele moi nie załują funduszy na dzieło rąk i potu mego- siedziba rozrasta się jako krzew winny, aż trudzić się nadobnie.

trzydzieści-ponad-razy miesiąc zaszedł nad dachami, jak my zaczelim pisywać ku sobie. Dlatemóż, by marazmusy nie zalęgły się parchem w postiuszach naszych- neostaropolszczyzną dziś napisywać je będę.

Starej daty żem jest, więc i słownice mam niedzisiejsze. Kłaniam Ci się w pas, Desperadyjo i zapytowuję- co u Ciebie, Waćpanno?

CZymże Cię rodziciele zmartwili, albo czem zasmucili?

jestem, StuProcentio, jestem i czytam , co wykaligrafujecie.

to, żem nie odzywał jadaczkownicy nie odznaczuje, żem wybył na kroków parę.

rodziciele Desperadii na odciskiusz łąpą nielekką nadepnąć raczyli, stąd jej minorowy humoriusz.

dziękuję i zacieszam ryłownicę kowalo-uśmiechowną.

Kafeterya byłą zacinała się od wieczora aż do rańca. W porze tej wróciłżem z grodu.

Nie ma nikogo, wszyscy balują Ja popilem wczoraj, dziś - do południa katz.

Rozminęliśmy się wczoraj trochę :)

Wygląda na to, że ten tamat umarł z zagłodzenia brakiem postów. Cóż, żegnam się ślicznie, Dziewczyny. Miło było, pozostaniecie w moich wspomnieniach. Wpadajcie na Blog Poezji Anormalnej. Sto siedemdziesiąt stron spontanicznych, wolnych gadek. Cudownie było, sto siedemdziesiąt chwil wolności, tylez samo gwiazd eksplodowało na naszym niebie. Kłaniam się nisko. Dziękuję.

No, skoro ktoś jest, to świetnie. Despareado chyba ostatecznie odpuściła :(

Miło że jesteś Ja już myślałem, że to koniec...

A ja jak psi ogon :D

Sczepiliśmy się i już się nie puścimy :D

czarne buziaczki To miło, że żyjesz.

Oooo- Desparaduś :D Hał słit, decz ju ar łit as egien :D

To co, że piszemy tu szczęśliwi, wkurzeni, zmęczeni lub pijani? :) Jesteśmy ludźmi, a nie botami, to nasze zwyczajne stany i odczucia.