samotni rodzice

Zawsze to jeśli, ale może kiedyś tak będzie. Podziwiam Cię za Twój optymizm

Nie rozumiem za to z kąt u Ciebie tyle pesymizmu, jako samodzielna mama co dziennie odnosisz olbrzymie sukcesy i to jest raczej powód do radości, a to że nie masz się z kim nimi podzielić, widocznie nie znalazł się nikt taki który by to docenił ale czy to jest powód do pesymizmu? TYM RAZEM BEZ "jeśli" :-)

Widzę, że my mężczyźni mamy inne podejście do życia :-) FAjnie jest mieć kogoś, ale jak go nie ma jest tyle różnych rzeczy do zrobienia, że i tak nie jest źle. oczywiście są takie chwile, że każdy się chce przytulić do kogoś, ale jasna cholera życie jest piękne i tak na nie trzeba patrzeć!! Świat tyle niesie ze sobą sytuacji, opcji, wyborów itd... że nie można się nudzić!! Życie jest piękne-mamy swoje skarby przy nas. Każdy może swoje pasje rozwijać itd... Ja jestem molem książkowym, ternuję sztuki walki, pływam, oglądam filmy, skończylem 3 kierunek studiów właśnie. A miłość-jej się nie szuka sama nas znajdzie, ale jak jej pomożemy też nie zaszkodzi :-) Adamus ma głowę w górze, ja mam, a teraz kolej na Was drogie Panie-głowy do góry :-)

Trudno jednak podciągnąć wszystkich mężczyzn pod jeden szablon , facet po rozwodzie patrzy na świat trochę inaczej niż wdowiec i całkiem możliwe , że jako wdowiec tez nie jestem typowy . Po śmierci żony wszystkie pasje straciły na atrakcyjności i dziś mam sobie za złe każdą minutę spędzoną na ich realizacji którą mogłem spędzić z tą którą kochałem. Też czytam , pływam , uczę się angielskiego , z aktywnością fizyczną potrafię nawet przesadzić ale robię to by nie oszaleć bo odpoczynek czy bezczynność to gwarancja ataku tęsknoty i gonitwy głupich myśli . Wszystko co robię gdy nie pracuję to jak na razie lek przeciwbólowy , nie wiem jak długo jeszcze na tęsknotę a kiedy już na samotność . Pomyślałem teraz , a może to kwestia wieku przypuszczam że jesteście panowie nieco młodsi ode mnie , za miesiąc 40-stka . Mieliśmy to uczcić gdzieś tylko we dwoje , bez dzieci i żadnych gości.

kurcze chłopaki jesteście super, zazdroszczę, że widzicie świat w kolorach, jak to robicie, że macie czas na pasje, pracę i dzieci? ja nie umiem sobie zorganizować teraz życia, nie mogę się pozbierać, nic mi się nie chce, ale daję sobie czas do rozwodu ( to jeszcze kilka miesięcy), teraz każda chwila przyjemności jest szybko zabita przez strach przed mężem i jego kolejnymi wyczynami, nie umiem się od tego uwolnić, szkoda, że żaden z Was nie jest z Krakowa bo próbowałabym się wtedy uczyć siły do życia od któregoś na żywo:)

farmer 39,7 ja myslę, że jesteś w lepszej sytuacji niż my, ciebie nikt nie opuścił bo się mu znudziłeś, czy przestał cię kochać, nie masz wpływu na to co się stało więc się nie obarczasz, i najwazniejsze żona zostanie dla Ciebie na zawsze jako wspaniała kobieta a dla dzieci wspaniała matka. Twoje dzieci nie usłyszą o niej złego słowa, a ty nie usłyszyszysz, ze to ty jesteś winny. Trzymaj się, widocznie tak musiało być, a jeśli jesteś katolikiem to wiesz, że Bóg miał w tym jakiś cel (chociaz ja nigdy nie umiem zrozumiec jaki , hm) pozdrawiam

dobry wieczor. az milo poczytac Wasze dywagacje. ciesze sie,ze istnieja tak odpowiedzialni mezczyni jak udzielajacy sie tutaj wlasnie. piszecie o samotnosci.. na poczatku, gdy rozeszlam sie z mezem, to odczuwalam ja. szczegolnie wieczorami i w nocy... jednakze jakos szybko mi to minelo. rzucilam sie w wir obowiazkow zwiazanych z malutkim synkiem i studiami.czas leci mi piekielnie szybko. to rozstanie, rozwod traktuje nie jako koniec zycia i powod do smutku - raczej poczatek czegos nowego. owszem-synek najbardziej cierpi na tym wszystkim,ale - lepiej by rodzice,ktorzy nie ufaja sobie nie przebywali razem na codzien przy dziecku. podniesc sie z dolka pomogl mi sam fakt,ze maz wystapil w tak krotkim czasie o rozwod- wtedy juz wiedzialam,ze nie ozenil sie ze mna z milosci. powodu do rozwodu nie ma... wychodzac z synkiem na spacer czy dokadkolwiek nigdy nie pozwolilam sobie na zaniedbany wyglad. zawsze mialam usmiech na twarzy,mimo ze czasem chcialo mi sie wyc... otworzylam sie na ludzi. a to wszystko dlatego- nie zapomnialam nigdy o moim celu- synku, jego zdrowku, bezpieczenstwie,radosci,przyszlosci.oczywiscie, sama ciesze sie z kazdego kroku w jego rozwoju i wcale nie jest mi smutno,ze sama... maz nie wie co traci:) a nie kazdy mezczyzna, zasluguje na to, bym dzielila sie z nim takim szczesciem:) nasze dzieci sa nasza sila

Witajcie Adamus 77 może i masz racje z tymi powodami do radości. Trochę ich się nazbiera.Jak tak czytam twoje o i ogórka wypowiedzi to jest jeszcze jeden. Zaraz mi lepiej :) Muszę się od was nauczyć tego optymizmu.Jak to napisał ogórek głowa do góry- myślę powoli, ale do przodu Ja też mam swoje pasje. Bardzo lubię fotografować, czytać książki. Jak tylko jest możliwość chodzę na basen. Już prawie skończyłam drugi etap studiów. I może to też jest powodem mojego samopoczucia, bo zakończyłam jakiś etap w życiu, przez który nie miałam czasu na myślenie. Teraz mam go aż nadto bo wakacje. Dobrze że złożyłam temat na forum, bo mam jakieś dodatkowe zajęcie. Korzyści będą również dla innych. I to jest to co bardzo lubię, pomaganie innym. mosew nie ma co się licytować kto jest w gorszej sytuacji, każdy to przechodzi na własny sposób pozdrawiam Mama

samotna mamo, nie chodzi mi o licytacje, chciałam powiedzieć, że w całej tragicznej sytucji ma to szczęście, że wiedział iż był kochany, i że na zawsze bedzie żonę miło wspominał czego nie można powiedzieć o drugiej osobie po rozwodzie, przynajmniej w moim przypadku ale oczywiście współczuję z całego serca Farmer 39,7

Witam w ten deszczowy dzień...aż nic się nie chce :) U Was też tak leje?

U nas w okolicach Łodzi nie tyle leje co wieje i mży od rana , nie jest żle pracuje się bez porównania lepiej niż w upały .Lubie taka pogodę , jestem wtedy mniej przygnębiony , głupio zabrzmi ale to tak jak by niebo płakało za mnie.

Tak w pracy lepiej i to dużo,a później płaczesz Ty czy niebo?

Witam wszystkich Dla tych którzy mają małe dzieci i zbyt wiele czasu na myślenie o przeszłości oraz samotności podaje przepis na odrobinę radości i śmiechu. Potrzebne będą farby do twarzy i ochotnik który da się wymalować, dzieci uwielbiają takie akcje a i wam powinno się spodobać.

Przepis wart uwagi - znam z autopsji( stare dzieje),ale dziś np nie sprawdziłoby się w moim przypadku.Niebo płacze ja też a dzieci nie ma.......:((Świruje to jest straszne jak sie jest samemu.

Adamus A ja prosze o przepis dla tych co mają troche większe dzieci :D bo mój młody sie wymalować nie da

Margaret pomyśl ile frajdy będzie kiedy dorwiesz już swojego syna :-)

I w tym jest problem :D bo ja go nie dogonie...

Chyba się nie jasno wyraziłam :) troche starsze-ma 15 lat

Sevilla zamiast płakać podnieś głowę pomyśl czego jeszcze w życiu nie robiłaś a bardzo chciałaś zrobić i zrób to tak po prostu.

Margaret poproś syna żeby pokazał Ci coś co lubi robić a później zaproponuj żeby Cię tego nauczył.

Może lepiej nie... :D Mój syn uwielbia tańczyć breakdance'a. Połamałabym się :)

skoro ja mogę jeździć wyczynowo na desce, to Ty możesz spróbować trochę potańczyć :-)

skoro tak mówisz... może kiedyś się skusze...właśnie mnie syn podpatrzył ( tzn. to co napisałeś ) -i bardzo mu się ten pomysł spodobał :/

No proszę, pozdro dla syna wspieraj mamę i zacznij od czegoś łatwego żeby się nie zniechęciła. A Tobie Margaret życzę połamania.......;-)

Nie dziękuje... :D

Do Samodzielna mama Uwielbiam fotografie i często chodzę na wystawy do galerii, może i Twoje fotografie kiedyś tam trafią.

a jesli ktos nie ma farb moga być kosmetyki, mój synek uwielbia moje cienie i szminki bo robi sobie indiańskie malunki na twarzy, troche gorzej ze zmywaniem :)

margaret95 ja bym chciała pójśc na taniec, to moje marzenie od dawna ale jakos nie mogłam go zrealizować, ale teraz jestem bliska choć nie bedzie to breakdance, jak pójde i bedzie fajnie to Ci napiszę

Mosew takie farby to koszt rzędu 7.50 zł kosmetyki są o wiele droższe, poza tym te farby mniej szkodzą skórze dziecka i szybciej się zmywają. Co do ochotnika to miałem na myśli rodziców ;-)

Adamus skąd w Tobie tyle optymizmu?Wiem,że nie powinno sie zazdrościć,ale jestem tylko człowiekiem-zazdroszczę Ci:):)