czy ktos z Was po rozstaniu z parnerem/erka korzystał z pomocy psychologa

Sluchajcie, minal trzeci rok od momentu gdy zostalam sama i nie moge jeszcze wspominac bylego bez emocji, nie moge wrocic do zycia, nie jestem w stanie obdarzyc kogos innego takim uczuciem... Zastanawiam sie nad pojsciem do psychologa. Moze ktos z Was przeszedl przez cos takiego...?

Niezwłocznie zgłoś sie do psychologa bo jesteś ciężkim przypadkiem zaburzenia osobowości. Jesteś kobietą a zachowujesz się jak mężczyzna. Żadna kobieta nie cierpi po rozstaniu, tylko od razu szuka następnego faceta. Po 1 miesiącu to już nawet nie pamięta jego imienia. Także w twoim przypadku terapia jest konieczna.

mam ten sam problem, zastanawiam sie czy to nie pic na wode po prostu i czy to naprawde moze pomoc, ja bardzo bym chciala tej pomocy

wiesz dominik , kto nie mial takiego problemu, nie bedzie wiedzial jak to jest.. ja na nic nie mam ochoty, nie widze w niczym sensu, opuscilam sie w nauce, caly czas bym imprezowala i mam mysli samobojcze..

ja nie korzystałam, ale miałam taki pomysł. tyle ze u mnie trwało to 1,5 roku, ale trwałoby dłuzej gdyby nie to że wróciliśmy do siebie i zobaczylam jak bardzo sie zmienił i jakim bezwartościowym człowiekiem się stał. wtedy mineło wszystko- bardzo szybko.

no właśnie...moze to jest lek!!! wrtócić i zobaczyc jaki jest. ja sie spotkaslam ze swoim wczoraj i tez mi sie wydał jakiś niewarty, mimo że kocham go( tak mi się wydaję jedszcze), to widzę jego dwulicowośc i niechęć do innych ludzi... moja koleznka wróciła, bo strasznie zakpochana była, nawet się zareczyli po powrocie a potem....sie odkochała i sama go zostawiła...

przekonanie sie o prawdziwym obliczu ukochanego na własnej skorze , to chyba najlepsze lekarstwo jakie moze byc. Ja mam swiadomosc, ze obydwoje nie jestesmy juz tymi samymi osobami i ze nigdy tamten czas nie wroci. Ale nie moge sie odblokowac, uwolnic. Zal. Chyba nie mam co zwlekac:)

ja mojego 3 lata nie widzialam. Chyba padlabym zywym trupem na jego widok:)

ja do wczoraj nie widziałam rok, ale to ja zaproponowałam spotkanie, bo zawsez jak on ptoponował to mnie w mieście nie było, gdyby nie to, to pewnie jeszcze rok byłby... powiem Wam że rzeczywi ście trezba się przekonać , ze to w ŻADNYM wypadku by nie wyszło, bo jak nie to non stop nachodzyłby nas myśli" co by było gdyby" , ja nadal takie mam:/

no mi juz raz nie wyszlo , wrocilismy do siebie i potem po paru miesiacach ja zerwalam, ale potem znowu naszly mnie inne mysli i zapomnialam co bylo źle.. nikt jeszcze nie odpisal, czy ta terapia daje jakies dobre efekty ?

ja bez psychologa wychodze ale trwa to dlugo, moze z pomoca p. szybciej i 'bardziej efektywniej'''?

haloo halooo

psycholog jest zbędny - wystarczy inny facet i częste rozmowy oraz akceptacja - czas wyleczy

czasami potrzeba czegos jeszcze

http://www.youtube.com/watch?v=fcz7klh-qdI&feature=related

i po terapii bedzie ok ?