Dlaczego samotność tak bardzo boli?

a moja samotnosc boli jak sam sk**wysyn i to przez kogos komu poswiecilam wiele lat.tak sie skonczylo ze zostałam sama a on? z milionami naszych wspolnych znajomych } Dawno po rozstaniu? Czas pozwoli ci być na to obojętną. Uwierz.

ponad miesiąc:( to mało? bo nie wiem...ucze sie zyc od nowa ale tak strasznie ciezko ze nie wiem jak dam rade.wszystko mi go przypomina wszystko! nawet zasrany króliczek którego dostałam w prezencie na urodziny.jego sie nie pozbede , reszty sie pozbyłam.pozostały tylko zdjecia wspolne :(

Miesiąc... mało... uzbrój się w cierpliwość.. ja gdzieś po roku przestałem to przeżywać. :)

Nie wiem dlaczego każdy interpretuje samotność w związku, a mnie chodzi o samotność w życiu- ogólnie

rok ? matko boska...za rok to mi wszytskie wlosy z nerwow wypadną. jak to przezywałeś? najgorsze jest to ze ten czlowiek sam nie wie czego chce.raz chce rozmawiac , raz mnie kompletnie unika a ja tkwie w tym cierpieniu bo nastawilam sie na najgorsze:(

No ale jaka samotnosc w zyciu. Chodze do pracy, spotykam sie tam z ludzmi. Jakichs tam znajomych tez mam. Dzieci nie mam i dobrze, tego ze nie mam tez nie zaluje chyba. Dobrze mi ze soba sama.

Ja też miałem z nią kontakty, mamy razem dziecko.. mnie potrzebny był rok by się w pełni pogodzić z rozstaniem. Dla samotnych w ogóle.. http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3980 Bardzo dobry artykuł.

http://tnij.org/bvw4 Jeszcze raz, bez spacji.

3 lata temu zostałam odtrącona przez miłość mojego życia. Stało się to z mojej winy, a raczej głupoty. On się ożenił i ma dziecko a ja nie miałam kompletnie nic. Mimo dobrych przyjaciół, rodziny, znakomitego wykształecnia, dobrej pracy nie czułam jakiejkolwiek satysfakcji z życia. Nie czułam nic. Ani radości, ani złości, ani smaku jedzenia. A najgorsze było poczucie winy. Nie mogłam wybaczyć sobie tego, że zaprzepaściłam szansę na to uczucie. W końcu zdecydowałam się że musze tio zmienić. Odzyskac go za wszelką cenę. Zamówiłam urok miłosny na http://magicznerytualy.pl. Na efekt musiałam poczekać 2 miesiące. Ale udało się. Porzucił żonę, żeby wrócić do mnie. Dziś jestem najszczęsliwsza na świecie:)

Mnie zostawił - ot tak- zupełnie niespodziewanie twierdząc, ze jednak nie jest gotowy na poważny związek. Dodam, że gdy się poznaliśmy był świeżo po rozwodzie. To on o mnie zabiegał, ja na początku nic od niego nie chciałam ale urzekł mnie swoim uporem w staraniach o mnie, imponowało mi, że komuś tak na mnie zależy ( zwłaszcza, że kilka miesięcy przed jego poznaniem zakończyłam wcześniejszy związek), ze jest szczery wobec mnie i o wszystkim mi mówi. W końcu uległam i się zaangażowałam. Było dobrze praktycznie do końca. W ostatnim czasie pojawiły się problemy ale nie wydawały się byc czyms tak powaznym. Uświadomiłam mu po prostu, ze będac w związku trzeba sie liczyć z druga osoba czego on często nie robił ( np.planował wyjazdy ze swoimi znajomymi kompletnie się ze mną nie licząc, myśląc że wystarczy jak mnie o tym poinformuje). Aż tu nagle jego decyzja o zerwaniu…..nie poddałam się. Przeszukując Internet trafiłam na stronę http://urokmilosny24.pl i skusiłam się na to. Zadziałało. Wrócił do mnie mówiąc że nigdy nikogo tak nie kochał. Znowu me życie ma sens.

Hej wszystkim. Byłem od wielu lat samotny byłem krótko z dwoma dziewczynami ale tak wyszło ze dalej byłem samotny. Ostatnio kilka miesięcy temu poznałem fajna dziewczynę przez jeden z portali internetowych i zaczęliśmy spotykać się, ale zauważywszy ze lepiej się dogadujemy jako dobrzy znajomi , przyjaciele ,niż jako przyszła para. Ale w tym sęk że ja wciąż potrzebowałem miłości. Zamówiłem w końcu rytuał powodzenia u płci przeciwnej u rytualisty perun72@interia.pl – i już po 2 miesiącach byłem w związku. Jak dotychczas jest świetnie. W końcu czuję że żyje.

Wiecie co a co jeśli brak rodziny brak znajomych zero dziewczyn w życiu a mam 19 lat szukałem znajomych i w rzeczywistości i w internecie ale nic z tego a jestem romantykiem po ojcu